Read more!
Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008
Δολοφονική επίθεση σε συνδικαλίστρια
Κείμενο καταγγελίας των σωματείων ΣΜΤ, βιβλιουπάλληλοι, ΣΕΦΚ και καλούν και τα υπόλοιπα σωματεία να υπογράψουν:
Δολοφονική επίθεση των αφεντικών!
Να μην αφήσουμε να περάσει η εργοδοτική τρομοκρατία
Καταγγέλλουμε τη δολοφονική επίθεση με χλωρικό οξύ ενάντια στη γραμματέα της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού Κωνσταντίνα Κουνίεβα. Δύο τραμπούκοι τής επιτέθηκαν με βιτριόλι. Νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», βρίσκεται σε κώμα και κινδυνεύει να χάσει την όρασή της.
Η Κούνεβα και το σωματείο της αγωνίζεται σκληρά για την υπεράσπιση των εργαζομένων που βρίσκονται στην πιο σκληρή εκμετάλλευση και τη μεγαλύτερη εργοδοτική τρομοκρατία, και οργανώνει Ελληνίδες και μετανάστριες. Η συναδέλφισσά έχει δεχθεί πλήθος εξώδικων, διώξεις, τραμπουκισμούς και πιέσεις, διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας και αξιοπρεπείς μισθούς. Είναι εργάτρια και μετανάστρια και για αυτό κάποιοι δεν μπορούσαν να ανεχτούν να έχει και φωνή.
Η εταιρεία στην οποία δούλευε η Κωσταντίνα, του εργολάβου Οικονομάκη, καταπατούσε συστηματικά τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζόμενων. Η τρομοκρατία της επιχείρησης ήταν συνεχής, όποια γυναίκα τολμούσε να ζητήσει τα νόμιμα δικαιώματα απολυόταν, και το σωματείο βρισκόταν σε διαρκείς παραστάσεις στην επιθεώρηση εργασίας. Ταυτόχρονα η εταιρεία απολάμβανε προστασίας από τους δύο μεγάλους κρατικούς πελάτες της, τον ΗΣΑΠ και την Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων, οι οποίοι αδιαφορούσαν για τις διαρκείς καταγγελίες των εργαζόμενων και του Σωματείου και δεν παρενέβαιναν για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας. Την ίδια αδιαφορία έχουν επιδείξει για αυτές και πολλές άλλες περιπτώσεις δουλεμπορικής συμπεριφοράς στους εργαζόμενους, το Υπουργείο Μεταφορών, το Υπουργείο Εργασίας και την Επιθεώρηση Εργασίας. Όλοι οι παραπάνω παράγοντες της Κυβέρνησης και του Κράτους, έδιναν κάλυψη στις άθλιες εργοδοτικές πράξεις των εταιρειών του κλάδου, μη θέλοντας να εμποδίσουν την κερδοφορία τους, τη βασισμένη στην υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων.
Εκφράζουμε την οργή μας για την ακραία αυτή μορφή εργοδοτικής τρομοκρατίας. Στέλνουμε μήνυμα σε κάθε κατεύθυνση ότι η συναδέλφισσα δεν είναι μόνη της, θα είμαστε δίπλα της, στηρίζοντας τον παραδειγματικό, μέχρι σήμερα, αγώνα της και δεν θα αφήσουμε την πράξη αυτή ατιμώρητη!
Οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί να πληρώσουν.
Παλεύουμε ενάντια στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, για σταθερή και μόνη εργασία με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Απαιτούμε την πρόσληψη καθαριστριών με κανονικές συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου. Όχι στην χρησιμοποίηση εργολαβιών.
Λογαριασμός για την οικονομική ενίσχυση της συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα
Λογαριασμός για την οικονομική ενίσχυση της συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα
5012 019021 277 Τράπεζα Πειραιώς
DECHEVA ELENA KUEVA KOSTADINKA NIKOLOVA
Read more!
Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008
Κάτω τα χέρια από το άσυλο.. Το άσυλο ανήκει σε ολό το λαό
Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη και όλων όσων βγήκαν στο δρόμο τις τελευταίες δύο εβδομάδες, διαδηλώνοντας ενάντια στην κρατική καταστολή που έχει στο στόχαστρο της νεολαία και εργαζομένους. Αποτέλεσαν όμως και τις ημέρες μιας πραγματικής εξέγερσης που έβγαλε χιλιάδες ανθρώπους στο δρόμο, αμφισβητώντας τον τρόπο με τον οποίο μας προορίζουν να σπουδάσουμε, να δουλέψουμε, να ζήσουμε. Έδειξαν ότι η γενιά μας δεν θα δείξει καμιά συναίνεση και ανοχή στη φονική πολιτική της κυβέρνησης, στη σύμπραξη του ΠΑΣΟΚ, στις επιλογές της ΕΕ. Όταν η σημερινή νεολαία βιώνει την εργασιακή ανασφάλεια των 600 ευρώ, όταν βρίσκεται σε ένα συνεχές άγχος από το σχολείο - φροντιστήριο μέχρι το πανεπιστήμιο για να καταλήξει χωρίς δουλειά και αξιοπρέπεια, όταν ο κλοιός της επιτήρησης και της καταστολής συνεχώς στενεύει, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν του αγώνα και της σύγκρουσης με τις πολιτικές που απαξιώνουν το παρόν και υποθηκεύουν το μέλλον μας. Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ήταν η σπίθα που πυροδότησε το σαρωτικό κύμα των καταλήψεων σε σχολεία και σχολές, τις τεράστιες διαδηλώσεις, τις συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής σε ολόκληρη τη χώρα.
Ακριβώς επειδή η κινητοποίηση της νεολαίας προσέλαβε τόσο δυναμικά και εκρηκτικά χαρακτηριστικά, από την πρώτη κιόλας στιγμή η κυβέρνηση επιχείρησε να αξιοποιήσει κάθε μηχανισμό που είχε στη διάθεσή της για να την καταστείλει. Οι εκατοντάδες συλλήψεις και η ενεργοποίηση του τρομονόμου, η κατασυκοφάντηση του αγώνα από τα ΜΜΕ, ακόμη και η επιστράτευση "αγανακτισμένων πολιτών" - μελών της 'χρυσής αυγής', αποτελούν κομμάτια μιας ενιαίας διαδικασίας που μόνο στόχο έχει την απομόνωση και τρομοκράτηση κάθε νεολαίου, κάθε εργαζόμενου που αγωνίζεται. Οι προσπάθειες όμως για επαναφορά της κοινωνικής ομαλότητας είναι μάταιες. Οι κινήσεις αυτές έχουν συνθλιβεί από την ορμητικότητα και την ένταση των κινητοποιήσεων ξεπερνώντας κάθε προσδοκία σε διάρκεια και μαζικότητα. Οι αγώνες μας συνεχίζονται μέχρι να ανατραπεί η κυβέρνηση των δολοφόνων και μαζί με αυτήν συνολικά η αντιλαϊκή πολιτική και αυτοί που την πρεσβεύουν.
Όλες αυτές τις μέρες οι πανεπιστημιακοί χώροι που βρίσκονται στο κέντρο των πόλεων ανά την Ελλάδα έχουν παίξει ζωτικό ρόλο στην ανάπτυξη και την οργάνωση του κινήματος. Λειτούργησαν ως πραγματικά κέντρα αγώνα, ενημέρωσης και χώροι συντονισμού ακριβώς επειδή ο θεσμός του ασύλου προασπίζει την αυτοτέλεια και την ανεξαρτησία των διαδικασιών του κινήματος απέναντι σε κρατικές παρεμβάσεις ή ακόμα και κατασταλτικά χτυπήματα. Δε θα ήταν υπερβολικό να πούμε πως αν ο θεσμός του ασύλου είχε αντικατασταθεί από ένα καθεστώς αντίστοιχο με αυτό στους εργασιακούς χώρους ή στα σχολεία οι κινητοποιήσεις αυτές θα είχαν πολύ πιο περιορισμένο χαρακτήρα.
Για αυτό το λόγο κυβέρνηση και μηχανισμοί του κράτους (αστυνομία, εισαγγελείς) επιχειρούν να ανοίξουν το ζήτημα της άρσης του ασύλου, ως τελευταίο χαρτί, επιδιώκοντας να καταφέρουν ένα κατασταλτικό χτύπημα συνολικά στο κίνημα. Την ίδια στιγμή που τα ΜΜΕ συντονισμένα καλούν την κυβέρνηση να επέμβει στους πανεπιστημιακούς χώρους και να επιβάλλει την τάξη, παράλληλα γίνονται εντοπισμένα κινήσεις στο χώρο του κάτω Πολυτεχνείου είτε με τελεσίγραφα για αποχώρηση είτε με διαφόρους εισαγγελείς που παρευρίσκονται στην περιοχή προκειμένου να διατάξουν έφοδο της αστυνομίας παρακάμπτοντας ακόμα και την σύγκλητο. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα ΜΑΤ περικυκλώνουν με προκλητικούς όρους ασφυκτικά το χώρο του κάτω Πολυτεχνείου, αλλά και όλους τους χώρους που βρίσκονται υπό κατάληψη καταστρατηγώντας επί της ουσίας το άσυλο.
Το ζήτημα του ασύλου είναι ζήτημα που δεν αφορά μόνο όσους βρίσκονται στις καταλήψεις, αλλά συνιστά ένα ευρύτερο ζήτημα δημοκρατίας. Οι πρόσφατοι εργατικοί και νεολαιίστικοι αγώνες στην Ελλάδα συνδέθηκαν με τους πανεπιστημιακούς χώρους, οι τελευταίοι πάντοτε ήταν ανοιχτοί σε διαδικασίες σωματείων, συλλογικοτήτων, πολιτικών οργανώσεις. Μια ενέργεια άρσης ασύλου δεν θέλει απλά να επιβάλλει την τάξη αλλά συνολικότερα να δημιουργήσει εμπόδια στη δυνατότητα του λαού και της νεολαίας να κινητοποιούνται, να αγωνίζονται, να συντονίζονται Άλλωστε τα επιτελεία κυβέρνησης αντιπολίτευσης και τα "παπαγαλάκια" τους στα πανεπιστήμια περιμένουν στη γωνία για να αλλάξουν εκ βάθρων το χαρακτήρα του ασύλου και να φέρουν μες στα πανεπιστήμια σεκιούριτυ, κάμερες και αστυνομία.
Οι παραπάνω γνωρίζουν καλά ότι το λαϊκό κίνημα έχει την ικανότητα και τα ανακλαστικά να προασπίσει ένα πολύ σημαντικό μέσο του αγώνα του, όπως είναι το άσυλο. Η απάντηση μας έρχεται μέσα από τη μαζική μας παρουσία και την περιφρούρηση του απέναντι στις δυνάμεις καταστολής. Οι φοιτητικοί σύλλογοι δεν τρομοκρατούνται και θα είναι μπροστά στον αγώνα για την προάσπιση του ασύλου. Οι μεθοδεύσεις αυτές δε θα περάσουν. Το άσυλο είναι υπόθεση όλων μας.
Read more!
Ακριβώς επειδή η κινητοποίηση της νεολαίας προσέλαβε τόσο δυναμικά και εκρηκτικά χαρακτηριστικά, από την πρώτη κιόλας στιγμή η κυβέρνηση επιχείρησε να αξιοποιήσει κάθε μηχανισμό που είχε στη διάθεσή της για να την καταστείλει. Οι εκατοντάδες συλλήψεις και η ενεργοποίηση του τρομονόμου, η κατασυκοφάντηση του αγώνα από τα ΜΜΕ, ακόμη και η επιστράτευση "αγανακτισμένων πολιτών" - μελών της 'χρυσής αυγής', αποτελούν κομμάτια μιας ενιαίας διαδικασίας που μόνο στόχο έχει την απομόνωση και τρομοκράτηση κάθε νεολαίου, κάθε εργαζόμενου που αγωνίζεται. Οι προσπάθειες όμως για επαναφορά της κοινωνικής ομαλότητας είναι μάταιες. Οι κινήσεις αυτές έχουν συνθλιβεί από την ορμητικότητα και την ένταση των κινητοποιήσεων ξεπερνώντας κάθε προσδοκία σε διάρκεια και μαζικότητα. Οι αγώνες μας συνεχίζονται μέχρι να ανατραπεί η κυβέρνηση των δολοφόνων και μαζί με αυτήν συνολικά η αντιλαϊκή πολιτική και αυτοί που την πρεσβεύουν.
Όλες αυτές τις μέρες οι πανεπιστημιακοί χώροι που βρίσκονται στο κέντρο των πόλεων ανά την Ελλάδα έχουν παίξει ζωτικό ρόλο στην ανάπτυξη και την οργάνωση του κινήματος. Λειτούργησαν ως πραγματικά κέντρα αγώνα, ενημέρωσης και χώροι συντονισμού ακριβώς επειδή ο θεσμός του ασύλου προασπίζει την αυτοτέλεια και την ανεξαρτησία των διαδικασιών του κινήματος απέναντι σε κρατικές παρεμβάσεις ή ακόμα και κατασταλτικά χτυπήματα. Δε θα ήταν υπερβολικό να πούμε πως αν ο θεσμός του ασύλου είχε αντικατασταθεί από ένα καθεστώς αντίστοιχο με αυτό στους εργασιακούς χώρους ή στα σχολεία οι κινητοποιήσεις αυτές θα είχαν πολύ πιο περιορισμένο χαρακτήρα.
Για αυτό το λόγο κυβέρνηση και μηχανισμοί του κράτους (αστυνομία, εισαγγελείς) επιχειρούν να ανοίξουν το ζήτημα της άρσης του ασύλου, ως τελευταίο χαρτί, επιδιώκοντας να καταφέρουν ένα κατασταλτικό χτύπημα συνολικά στο κίνημα. Την ίδια στιγμή που τα ΜΜΕ συντονισμένα καλούν την κυβέρνηση να επέμβει στους πανεπιστημιακούς χώρους και να επιβάλλει την τάξη, παράλληλα γίνονται εντοπισμένα κινήσεις στο χώρο του κάτω Πολυτεχνείου είτε με τελεσίγραφα για αποχώρηση είτε με διαφόρους εισαγγελείς που παρευρίσκονται στην περιοχή προκειμένου να διατάξουν έφοδο της αστυνομίας παρακάμπτοντας ακόμα και την σύγκλητο. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα ΜΑΤ περικυκλώνουν με προκλητικούς όρους ασφυκτικά το χώρο του κάτω Πολυτεχνείου, αλλά και όλους τους χώρους που βρίσκονται υπό κατάληψη καταστρατηγώντας επί της ουσίας το άσυλο.
Το ζήτημα του ασύλου είναι ζήτημα που δεν αφορά μόνο όσους βρίσκονται στις καταλήψεις, αλλά συνιστά ένα ευρύτερο ζήτημα δημοκρατίας. Οι πρόσφατοι εργατικοί και νεολαιίστικοι αγώνες στην Ελλάδα συνδέθηκαν με τους πανεπιστημιακούς χώρους, οι τελευταίοι πάντοτε ήταν ανοιχτοί σε διαδικασίες σωματείων, συλλογικοτήτων, πολιτικών οργανώσεις. Μια ενέργεια άρσης ασύλου δεν θέλει απλά να επιβάλλει την τάξη αλλά συνολικότερα να δημιουργήσει εμπόδια στη δυνατότητα του λαού και της νεολαίας να κινητοποιούνται, να αγωνίζονται, να συντονίζονται Άλλωστε τα επιτελεία κυβέρνησης αντιπολίτευσης και τα "παπαγαλάκια" τους στα πανεπιστήμια περιμένουν στη γωνία για να αλλάξουν εκ βάθρων το χαρακτήρα του ασύλου και να φέρουν μες στα πανεπιστήμια σεκιούριτυ, κάμερες και αστυνομία.
Οι παραπάνω γνωρίζουν καλά ότι το λαϊκό κίνημα έχει την ικανότητα και τα ανακλαστικά να προασπίσει ένα πολύ σημαντικό μέσο του αγώνα του, όπως είναι το άσυλο. Η απάντηση μας έρχεται μέσα από τη μαζική μας παρουσία και την περιφρούρηση του απέναντι στις δυνάμεις καταστολής. Οι φοιτητικοί σύλλογοι δεν τρομοκρατούνται και θα είναι μπροστά στον αγώνα για την προάσπιση του ασύλου. Οι μεθοδεύσεις αυτές δε θα περάσουν. Το άσυλο είναι υπόθεση όλων μας.
ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ
ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ
ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΜΠ
ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ
ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΜΠ
Read more!
Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008
Συναυλία στις 19/12 στα Προπύλαια
Το Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων τα Συντονιστικά των μαθητών και η κατάληψη της Νομικης διοργανώνουν συναυλία συναυλία αλληλεγγύης στο νεολαιίστικο κίνημα ενάντια στην κρατική καταστολή την Παρασκευή 19/12 στις 15:00 στα Προπύλαια.
Μέχρις στιγμής συμμετοχή έχουν δηλώσει οι εξης καλλιτέχνες:
Οι Απροσάρμοστοι, Κωνσταντίνος Βήτα, Φοίβος Δεληβοριάς, Γιώργος Δημητριάδης, Διάφανα Κρίνα, Δραμαμίνη, Στάθης Δρογώσης, Deus X Machina, The Earthbound, Χρήστος Θηβαίος, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Βασιλική Καρακώστα, ’λκης Κωνσταντόπουλος, Locomondo, Lost Bοdies, Ματωμένα Πέπλα, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Modrec, Οπισθοδρομική Κομπανία, Ζωρζ Πιλαλί, Δημήτρης Πουλικάκος, Σπυριδούλα, Ζακ Στεφάνου, Διονύσης Τσακνής, Μανώλης Φάμελος, Χαΐνηδες, Γιάννης Χαρούλης
Read more!
Μέχρις στιγμής συμμετοχή έχουν δηλώσει οι εξης καλλιτέχνες:
Οι Απροσάρμοστοι, Κωνσταντίνος Βήτα, Φοίβος Δεληβοριάς, Γιώργος Δημητριάδης, Διάφανα Κρίνα, Δραμαμίνη, Στάθης Δρογώσης, Deus X Machina, The Earthbound, Χρήστος Θηβαίος, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Βασιλική Καρακώστα, ’λκης Κωνσταντόπουλος, Locomondo, Lost Bοdies, Ματωμένα Πέπλα, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Modrec, Οπισθοδρομική Κομπανία, Ζωρζ Πιλαλί, Δημήτρης Πουλικάκος, Σπυριδούλα, Ζακ Στεφάνου, Διονύσης Τσακνής, Μανώλης Φάμελος, Χαΐνηδες, Γιάννης Χαρούλης
Read more!
Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008
Απόφαση του Συντονιστικού Γενικων Συνελέσεων & Καταλήψεων
Χαιρετίζουμε τους δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές που βρέθηκαν σήμερα στους δρόμους της Αθήνας, που διαδήλωσαν ενάντια στην τρομοκρατική κυβέρνηση των δολοφόνων, ενάντια στις δυνάμεις καταστολής. Σε αυτή την διαμορφωμένη κατάσταση, που χιλιάδες εργαζόμενοι, φοιτητές, μαθητές και νεολαίοι διαδηλώνουν καθημερινά στους δρόμους της Αθήνας και πανελλαδικά, είναι που η ξεπουλημένη γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ διαλέγει να συνταχθεί με την κυβέρνηση και να ακυρώσει την διαδήλωση που είχε εξαγγελθεί για την απεργία. Οι μαζικοί και ανυποχώρητοι αγώνες νεολαίας και εργαζομένων θα σπάσουν την τρομοκρατία της κυβέρνησης και των συμμάχων της. Η εξέγερση της νεολαίας εκφράζει την κοινωνική οργή απέναντι στην πολιτική που δολοφονεί στη ζωή, την εκπαίδευση, την εργασία, ενάντια στην κυβέρνηση που σφυροκοπά τη νεολαία και την ίδια στιγμή, χαρίζει 28 δις στις τράπεζες. Είναι η πολιτική απάντηση στην κρατική δολοφονία και καταστολή, συνδέεται με τη συνολική πάλη του κινήματος ενάντια στην αντεργατική επίθεση. Είναι φανερό ότι η πολιτική τους μπορεί να επιβληθεί μόνο με τις δυνάμεις καταστολής, που για άλλη μία φορά επιστρατεύονται. Πυροβόλησαν ξανά εναντίον μαθητών, ξυλοκόπησαν και συνέλαβαν μαθητές, χτύπησαν μπλοκ διαδηλωτών, δεν δίστασαν να επιτεθούν με χημικά στο νεκροταφείο, την ώρα της κηδείας. Το κίνημα μας οργανώνεται με συνελεύσεις – καταλήψεις και απεργίες και θα νικήσει! Όλη η Ελλάδα, από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Κρήτη, τραντάζεται από τις τεράστιες διαδηλώσεις μίας νεολαίας που αντιστέκεται, αγωνίζεται, διεκδικεί και παλεύει για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής!
Η εν ψυχρώ και αναίτια δολοφονία του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από αστυνομικούς «ειδικούς φρουρούς» τη νύχτα του Σαββάτου αποκαλύπτει μπροστά στα μάτια όλης της κοινωνίας τη πιο βάρβαρη και φονική φύση της κυβέρνησης και της πολιτικής της. Τα χέρια των αστυνομικών οπλίστηκαν από την κυβέρνηση των δολοφόνων που φέρει ακέραια την πολιτική ευθύνη. Όπως επίσης και από την τεράστια όξυνση της καταστολής που φέρνουν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια. Η δολοφονία δεν ήταν ένα ατυχές γεγονός ή μεμονωμένο περιστατικό όπως έσπευσαν να υποστηρίξουν η κυβέρνηση, τα καθεστωτικά ΜΜΕ και οι εκπρόσωποι της αστυνομίας. Είναι το επιστέγασμα ενός οργίου καταστολής που επιβάλλει η κυβέρνηση και οι υποστηρικτές αυτής της πολιτικής όλο το προηγούμενο διάστημα για να πνίξει τις κοινωνικές αντιστάσεις, για να τσακίσει τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, για να υποτάξει καθολικά και ολοκληρωτικά την αγωνιζόμενη νεολαία με όπλο της την τρομοκρατία. Δεν είναι ο πρώτος νεκρός που σκοτώνεται από τις δυνάμεις της «τάξης» αλλά ο τέταρτος, ακολουθώντας τη νεκρή της Λευκίμμης, τους δύο νεκρούς μετανάστες, που οι δυνάμεις καταστολής δολοφόνησαν, χωρίς να τιμωρηθεί κανένας ένοχος φονιάς.
Οι δυνάμεις καταστολής είχαν προετοιμαστεί και εκπαιδευτεί για αυτή τη δολοφονία. Με το μόνιμο όργιο καταστολής κατά των κινητοποιήσεων της νεολαίας και των εργαζομένων. Η κυβέρνηση της τρομοκρατίας έχει βαμμένα τα χέρια της με το αίμα των φοιτητών που χτυπήθηκαν και χτυπιούνται στις φοιτητικές διαδηλώσεις, με το αίμα των 61 συλληφθέντων της πορείας της 8ης Μάρτη 2007 όταν 30.000 φοιτητές ψεκάστηκαν, χτυπήθηκαν και κυνηγήθηκαν την ημέρα που ψηφιζόταν στη βουλή ο ελευθεριοκτόνος και αντιδραστικός νόμος –πλαίσιο. Μία εβδομάδα νωρίτερα, στις 1 Μάρτη, άλλος ένας «ειδικός φρουρός» είχε πυροβολήσει για «εκφοβισμό» εν μέσω της φοιτητικής διαδήλωσης, με τα καθεστωτικά ΜΜΕ και την κυβέρνηση για άλλη μία φορά να κάνουν λόγο για «τυχαίο γεγονός». Η «δημοκρατία» τους δείχνει το πρόσωπό της: με τη νομιμοποίηση της χρήσης πυροβόλων όπλων κατά των φοιτητικών διαδηλώσεων, τον καταιγισμό καρκινογόνων χημικών, το ξύλο των ΜΑΤ, τις κροτίδες λάμψης, τη φυσική εξόντωση των αγωνιστών. Είναι ίδιοι οι δολοφόνοι του Μιχάλη Καλτεζά που δολοφονήθηκε το ‘85 από τη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τους σημερινούς δολοφόνους της κυβέρνησης Καραμανλή, με τους δολοφόνους του Κουμή και της Κανελλοπούλου το ‘80, με τους φονιάδες του ΠΑΣΟΚ που έλιωσαν στο ξύλο τον Κουσουρή στο κίνημα κατά των εξεταστικών του ΑΣΕΠ, με τους δολοφόνους φασίστες του Νίκου Τεμπονέρα, με τους συνταγματάρχες της χούντας. Ίδια είναι η τρομοκρατία των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ που αφήνουν πίσω τους νεκρούς του κινήματος, όπως ταυτόσημη είναι και η πολιτική τους.
Η καταστολή και η «δημοκρατία» τους δεν εξαντλείται στο δρόμο και τις διαδηλώσεις. Με τη μετατροπή του κέντρου της Αθήνας (και άλλων πόλεων) σε κατεχόμενες ζώνες από τα ΜΑΤ κατά του «εχθρού λαού», με την αστυνομοκρατία και τις κάμερες στις γειτονιές, με την εργοδοτική τρομοκρατία και αυταρχισμό στους χώρους δουλειάς, με την ανακήρυξη των απεργιών σε παράνομες και καταχρηστικές, με την ποινικοποίηση των δίκαιων αγώνων, την κατάργηση του ασύλου, τη στράτευση στα 18 – λοβοτομή της νεολαίας, ο «έλεγχος» και η καταστολή επιβάλλονται σε κάθε πλευρά της ζωής. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για την δήθεν απονομή δικαιοσύνης τους συστήματος. Είδαμε πρόσφατα πως έπεσαν στα μαλακά οι μπάτσοι – ζαρντινιέρες που βασάνιζαν τον κύπριο φοιτητή στην Θεσσαλονίκη. Η τιμωρία θα είναι πολιτική, θα δοθεί από το κίνημα και θα είναι σκληρή!
Σπέρνουν το φόβο γιατί η πολιτική τους δεν μπορεί να πείσει. Γιατί είναι φονική και καταστροφική για τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Κυβέρνηση και κράτος ετοιμάζουν τη «σιδερένια φτέρνα» τους για να συντρίψουν τις κοινωνικές αντιστάσεις, που θα οξυνθούν λόγω της τρομερής επίθεσης που ετοιμάζει το κεφάλαιο στους εργαζόμενους και τη νεολαία για να ξεπεράσει την κρίση του. Με το νέο κύμα απολύσεων, τη μαζική ανεργία, τη νέα φτώχεια και τις προτάσεις Μίχαλου για μισή δουλειά – μισή ζωή, το σύστημα πρέπει να θωρακιστεί. Η πολιτική ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΕΕ και κεφαλαίου, η πολιτική της αιώνιας λιτότητας, των μισθών στα όρια της επιβίωσης, της πλήρους ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας, της κατεδάφισης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, της πλήρους ιδιωτικοποίησης οχυρώνεται με τους τρομονόμους, με την τρομοκρατία του μαζικού λαϊκού κινήματος, με την κατάργηση των δημοκρατικών ελευθεριών, με την αυταρχική θωράκιση του κράτους, με την πειθάρχηση της νεολαίας. Για να βγει αλώβητο το κεφάλαιο από την κρίση του, διαμορφώνουν τη νεολαία αναλώσιμη στην εργασία με τον εκπαιδευτικό και εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλουν, αναλώσιμη και στη ζωή, μη διστάζοντας ακόμα και να σκοτώσουν.
ΕΝΑΣ ΣΤΟ ΧΩΜΑ, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!!
ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ!!
Η κυβέρνηση της λεηλασίας των δικαιωμάτων λαού και νεολαίας, του κοινωνικού πολέμου και των δολοφόνων, της διαρκούς καταστολής, που μόνο σφαίρες και 500 ευρώ μισθό έχει να προσφέρει στη νεολαία, που θυσιάζει τους 16χρονους στο βωμό της κρατικής βίας πρέπει να ανατραπεί! Γιατί θα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη και καταστροφική, όσο θα σφίγγει ο κλοιός των αγωνιζόμενων για αυτήν, όσο οι αγώνες θα μαζικοποιούνται και θα γίνονται πιο μαχητικοί, όσο η κοινωνική αγανάκτηση φουντώνει.
Η απάντηση στην πολιτική δολοφονία και το στραγγαλισμό των δικαιωμάτων μας σε εκπαίδευση και εργασία πρέπει να δοθεί ταυτόχρονα από το μαζικό λαϊκό κίνημα. Στους δρόμους, με συγκεντρώσεις – διαδηλώσεις – καταλήψεις και απεργίες, συντονισμό των εργατικών και νεολαιίστικων σωματείων και των φοιτητικών συλλόγων. Για ένα πολιτικό μαζικό κίνημα ανατροπής του οργίου κρατικής – κυβερνητικής βίας και αντεργατικής επίθεσης. Το μήνυμα «ΔΕ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ, ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ! ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΥΟΜΑΣΤΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ! ΘΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ» πρέπει να αντηχήσει στα φοιτητικά αμφιθέατρα, στα σχολεία, στους χώρους δουλειάς, στις διαδηλώσεις, κόντρα στο κυβερνητικό μήνυμα της τρομοκρατίας και της υποταγής. Ήδη από το Σάββατο και κάθε μέρα, χιλιάδες διαδηλωτές στην Αθήνα και τις άλλες πόλεις πραγματοποίησαν μαζικές και αποφασιστικές πορείες απάντησης στην κυβέρνηση των δολοφόνων. Η συνέχιση των μαζικών κινητοποιήσεων με καθημερινές πορείες, η δημιουργία κέντρου αγώνα του κινήματος και απεύθυνσης στην κοινωνία στην κατάληψη της νομικής, η κλιμάκωση με καταλήψεις διαρκείας και απεργίες, η διεύρυνση του αγώνα πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα της αντεπίθεσης του κινήματος, για να τιμωρηθούν οι φυσικοί και πολιτικοί αυτουργοί του εγκλήματος. Είναι τώρα η ώρα που θα πρέπει οι μαζικοί φορείς να βγουν στο προσκήνιο και να κλιμακώσουν τον αγώνα ενάντια στην αντεργατική και αντεκπαιδευτική πολιτική (ιδιωτικοποιήσεις, ασφαλιστικό, ΚΕΣ – κοινοτική οδηγία της ΕΕ, Νόμος Πλαίσιο, βάση του 10) Με μέτωπο εργαζομένων και νεολαίας για την ανατροπή της επίθεσης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ – ΕΕ και κεφαλαίου, για τη διεκδίκηση των σύγχρονων δικαιωμάτων μας, για τις ελευθερίες της εποχής μας, σε σύγκρουση με το σύστημα και τις κυβερνήσεις του, που σκοτώνουν στη δουλειά, στον πόλεμο και στην πόλη. Η σφαίρα αυτή ξεχείλισε το ποτήρι της οργής της νεολαίας που δεν είναι «τυφλή» αλλά πηγάζει από την πολιτική στην εκπαίδευση, την εργασία, τα δημοκρατικά δικαιώματα και το περιβάλλον. Εν τέλει, από το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
•Καμία ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 της ΕΕ και του νόμου για τα ΚΕΣ. Απεμπλοκή της χώρας από την Μπολόνια, τον Κ.Ε.Χ.Α.Ε. και όλες τις συμφωνίες της ΕΕ για την εκπαίδευση.
•ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ Ο ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗΣ, ΤΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
•Απόσυρση - Καμία εφαρμογή του πρότυπου εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας και των 4ετών αναπτυξιακών προγραμμάτων. Απαιτούμε να δοθούν άμεσα και δωρεάν όλα τα βιβλία και να αποσυρθούν οι λίστες συγγραμμάτων.
•Να κλείσουν και να καταργηθούν τα κολέγια, Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, και όλα τα κέντρα κατάρτισης. Κατάργηση της βάσης του 10.
•Μία σχολή και ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα κατοχυρωμένα σε αυτό. Καμία πιστοποίηση έξω από το πτυχίο. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους χωρίς ταξικούς, εξεταστικούς και οικονομικούς φραγμούς.
•Όχι στην κατάργηση του ασύλου, διεύρυνση του σε χώρους δουλειάς και σχολεία
•Καμία αξιολόγηση σχολών και πτυχίων, απόσυρση του νόμου για την αξιολόγηση. Όχι στις πιστωτικές μονάδες και τον ατομικό φάκελο προσόντων. Απόσυρση του νόμου για τη διά βίου κατάρτιση – ανασφάλεια.
•Απόσυρση του νόμου για τα μεταπτυχιακά που κατοχυρώνει τους κύκλους σπουδών και τα δίδακτρα. Απόσυρση του νόμου για την έρευνα, που υποτάσσει όλη την ερευνητική λειτουργία στους κανόνες της αγοράς.
•ΜΟΝΙΜΗ, ΛΙΓΟΤΕΡΗ, ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙ – ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΣΙΟΥΦΑ- ΡΕΠΑ –ΠΕΤΡΑΛΙΑ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ.
Read more!
Η εν ψυχρώ και αναίτια δολοφονία του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από αστυνομικούς «ειδικούς φρουρούς» τη νύχτα του Σαββάτου αποκαλύπτει μπροστά στα μάτια όλης της κοινωνίας τη πιο βάρβαρη και φονική φύση της κυβέρνησης και της πολιτικής της. Τα χέρια των αστυνομικών οπλίστηκαν από την κυβέρνηση των δολοφόνων που φέρει ακέραια την πολιτική ευθύνη. Όπως επίσης και από την τεράστια όξυνση της καταστολής που φέρνουν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια. Η δολοφονία δεν ήταν ένα ατυχές γεγονός ή μεμονωμένο περιστατικό όπως έσπευσαν να υποστηρίξουν η κυβέρνηση, τα καθεστωτικά ΜΜΕ και οι εκπρόσωποι της αστυνομίας. Είναι το επιστέγασμα ενός οργίου καταστολής που επιβάλλει η κυβέρνηση και οι υποστηρικτές αυτής της πολιτικής όλο το προηγούμενο διάστημα για να πνίξει τις κοινωνικές αντιστάσεις, για να τσακίσει τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, για να υποτάξει καθολικά και ολοκληρωτικά την αγωνιζόμενη νεολαία με όπλο της την τρομοκρατία. Δεν είναι ο πρώτος νεκρός που σκοτώνεται από τις δυνάμεις της «τάξης» αλλά ο τέταρτος, ακολουθώντας τη νεκρή της Λευκίμμης, τους δύο νεκρούς μετανάστες, που οι δυνάμεις καταστολής δολοφόνησαν, χωρίς να τιμωρηθεί κανένας ένοχος φονιάς.
Οι δυνάμεις καταστολής είχαν προετοιμαστεί και εκπαιδευτεί για αυτή τη δολοφονία. Με το μόνιμο όργιο καταστολής κατά των κινητοποιήσεων της νεολαίας και των εργαζομένων. Η κυβέρνηση της τρομοκρατίας έχει βαμμένα τα χέρια της με το αίμα των φοιτητών που χτυπήθηκαν και χτυπιούνται στις φοιτητικές διαδηλώσεις, με το αίμα των 61 συλληφθέντων της πορείας της 8ης Μάρτη 2007 όταν 30.000 φοιτητές ψεκάστηκαν, χτυπήθηκαν και κυνηγήθηκαν την ημέρα που ψηφιζόταν στη βουλή ο ελευθεριοκτόνος και αντιδραστικός νόμος –πλαίσιο. Μία εβδομάδα νωρίτερα, στις 1 Μάρτη, άλλος ένας «ειδικός φρουρός» είχε πυροβολήσει για «εκφοβισμό» εν μέσω της φοιτητικής διαδήλωσης, με τα καθεστωτικά ΜΜΕ και την κυβέρνηση για άλλη μία φορά να κάνουν λόγο για «τυχαίο γεγονός». Η «δημοκρατία» τους δείχνει το πρόσωπό της: με τη νομιμοποίηση της χρήσης πυροβόλων όπλων κατά των φοιτητικών διαδηλώσεων, τον καταιγισμό καρκινογόνων χημικών, το ξύλο των ΜΑΤ, τις κροτίδες λάμψης, τη φυσική εξόντωση των αγωνιστών. Είναι ίδιοι οι δολοφόνοι του Μιχάλη Καλτεζά που δολοφονήθηκε το ‘85 από τη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τους σημερινούς δολοφόνους της κυβέρνησης Καραμανλή, με τους δολοφόνους του Κουμή και της Κανελλοπούλου το ‘80, με τους φονιάδες του ΠΑΣΟΚ που έλιωσαν στο ξύλο τον Κουσουρή στο κίνημα κατά των εξεταστικών του ΑΣΕΠ, με τους δολοφόνους φασίστες του Νίκου Τεμπονέρα, με τους συνταγματάρχες της χούντας. Ίδια είναι η τρομοκρατία των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ που αφήνουν πίσω τους νεκρούς του κινήματος, όπως ταυτόσημη είναι και η πολιτική τους.
Η καταστολή και η «δημοκρατία» τους δεν εξαντλείται στο δρόμο και τις διαδηλώσεις. Με τη μετατροπή του κέντρου της Αθήνας (και άλλων πόλεων) σε κατεχόμενες ζώνες από τα ΜΑΤ κατά του «εχθρού λαού», με την αστυνομοκρατία και τις κάμερες στις γειτονιές, με την εργοδοτική τρομοκρατία και αυταρχισμό στους χώρους δουλειάς, με την ανακήρυξη των απεργιών σε παράνομες και καταχρηστικές, με την ποινικοποίηση των δίκαιων αγώνων, την κατάργηση του ασύλου, τη στράτευση στα 18 – λοβοτομή της νεολαίας, ο «έλεγχος» και η καταστολή επιβάλλονται σε κάθε πλευρά της ζωής. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για την δήθεν απονομή δικαιοσύνης τους συστήματος. Είδαμε πρόσφατα πως έπεσαν στα μαλακά οι μπάτσοι – ζαρντινιέρες που βασάνιζαν τον κύπριο φοιτητή στην Θεσσαλονίκη. Η τιμωρία θα είναι πολιτική, θα δοθεί από το κίνημα και θα είναι σκληρή!
Σπέρνουν το φόβο γιατί η πολιτική τους δεν μπορεί να πείσει. Γιατί είναι φονική και καταστροφική για τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Κυβέρνηση και κράτος ετοιμάζουν τη «σιδερένια φτέρνα» τους για να συντρίψουν τις κοινωνικές αντιστάσεις, που θα οξυνθούν λόγω της τρομερής επίθεσης που ετοιμάζει το κεφάλαιο στους εργαζόμενους και τη νεολαία για να ξεπεράσει την κρίση του. Με το νέο κύμα απολύσεων, τη μαζική ανεργία, τη νέα φτώχεια και τις προτάσεις Μίχαλου για μισή δουλειά – μισή ζωή, το σύστημα πρέπει να θωρακιστεί. Η πολιτική ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΕΕ και κεφαλαίου, η πολιτική της αιώνιας λιτότητας, των μισθών στα όρια της επιβίωσης, της πλήρους ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας, της κατεδάφισης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, της πλήρους ιδιωτικοποίησης οχυρώνεται με τους τρομονόμους, με την τρομοκρατία του μαζικού λαϊκού κινήματος, με την κατάργηση των δημοκρατικών ελευθεριών, με την αυταρχική θωράκιση του κράτους, με την πειθάρχηση της νεολαίας. Για να βγει αλώβητο το κεφάλαιο από την κρίση του, διαμορφώνουν τη νεολαία αναλώσιμη στην εργασία με τον εκπαιδευτικό και εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλουν, αναλώσιμη και στη ζωή, μη διστάζοντας ακόμα και να σκοτώσουν.
ΕΝΑΣ ΣΤΟ ΧΩΜΑ, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!!
ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ!!
Η κυβέρνηση της λεηλασίας των δικαιωμάτων λαού και νεολαίας, του κοινωνικού πολέμου και των δολοφόνων, της διαρκούς καταστολής, που μόνο σφαίρες και 500 ευρώ μισθό έχει να προσφέρει στη νεολαία, που θυσιάζει τους 16χρονους στο βωμό της κρατικής βίας πρέπει να ανατραπεί! Γιατί θα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη και καταστροφική, όσο θα σφίγγει ο κλοιός των αγωνιζόμενων για αυτήν, όσο οι αγώνες θα μαζικοποιούνται και θα γίνονται πιο μαχητικοί, όσο η κοινωνική αγανάκτηση φουντώνει.
Η απάντηση στην πολιτική δολοφονία και το στραγγαλισμό των δικαιωμάτων μας σε εκπαίδευση και εργασία πρέπει να δοθεί ταυτόχρονα από το μαζικό λαϊκό κίνημα. Στους δρόμους, με συγκεντρώσεις – διαδηλώσεις – καταλήψεις και απεργίες, συντονισμό των εργατικών και νεολαιίστικων σωματείων και των φοιτητικών συλλόγων. Για ένα πολιτικό μαζικό κίνημα ανατροπής του οργίου κρατικής – κυβερνητικής βίας και αντεργατικής επίθεσης. Το μήνυμα «ΔΕ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ, ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ! ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΥΟΜΑΣΤΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ! ΘΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ» πρέπει να αντηχήσει στα φοιτητικά αμφιθέατρα, στα σχολεία, στους χώρους δουλειάς, στις διαδηλώσεις, κόντρα στο κυβερνητικό μήνυμα της τρομοκρατίας και της υποταγής. Ήδη από το Σάββατο και κάθε μέρα, χιλιάδες διαδηλωτές στην Αθήνα και τις άλλες πόλεις πραγματοποίησαν μαζικές και αποφασιστικές πορείες απάντησης στην κυβέρνηση των δολοφόνων. Η συνέχιση των μαζικών κινητοποιήσεων με καθημερινές πορείες, η δημιουργία κέντρου αγώνα του κινήματος και απεύθυνσης στην κοινωνία στην κατάληψη της νομικής, η κλιμάκωση με καταλήψεις διαρκείας και απεργίες, η διεύρυνση του αγώνα πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα της αντεπίθεσης του κινήματος, για να τιμωρηθούν οι φυσικοί και πολιτικοί αυτουργοί του εγκλήματος. Είναι τώρα η ώρα που θα πρέπει οι μαζικοί φορείς να βγουν στο προσκήνιο και να κλιμακώσουν τον αγώνα ενάντια στην αντεργατική και αντεκπαιδευτική πολιτική (ιδιωτικοποιήσεις, ασφαλιστικό, ΚΕΣ – κοινοτική οδηγία της ΕΕ, Νόμος Πλαίσιο, βάση του 10) Με μέτωπο εργαζομένων και νεολαίας για την ανατροπή της επίθεσης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ – ΕΕ και κεφαλαίου, για τη διεκδίκηση των σύγχρονων δικαιωμάτων μας, για τις ελευθερίες της εποχής μας, σε σύγκρουση με το σύστημα και τις κυβερνήσεις του, που σκοτώνουν στη δουλειά, στον πόλεμο και στην πόλη. Η σφαίρα αυτή ξεχείλισε το ποτήρι της οργής της νεολαίας που δεν είναι «τυφλή» αλλά πηγάζει από την πολιτική στην εκπαίδευση, την εργασία, τα δημοκρατικά δικαιώματα και το περιβάλλον. Εν τέλει, από το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
- ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΚΑΙ ΗΘΙΚΩΝ ΑΥΤΟΥΡΓΩΝ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ
- ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ, ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
- ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΕΕ
- ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΟΥΝ ΜΑΤ, ΜΕΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ
- ΝΑ ΑΦΟΠΛΙΣΤΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, έξω οι δυνάμεις κατοχής από το κέντρο της Αθήνας
•Καμία ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 της ΕΕ και του νόμου για τα ΚΕΣ. Απεμπλοκή της χώρας από την Μπολόνια, τον Κ.Ε.Χ.Α.Ε. και όλες τις συμφωνίες της ΕΕ για την εκπαίδευση.
•ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ Ο ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗΣ, ΤΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
•Απόσυρση - Καμία εφαρμογή του πρότυπου εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας και των 4ετών αναπτυξιακών προγραμμάτων. Απαιτούμε να δοθούν άμεσα και δωρεάν όλα τα βιβλία και να αποσυρθούν οι λίστες συγγραμμάτων.
•Να κλείσουν και να καταργηθούν τα κολέγια, Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, και όλα τα κέντρα κατάρτισης. Κατάργηση της βάσης του 10.
•Μία σχολή και ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα κατοχυρωμένα σε αυτό. Καμία πιστοποίηση έξω από το πτυχίο. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους χωρίς ταξικούς, εξεταστικούς και οικονομικούς φραγμούς.
•Όχι στην κατάργηση του ασύλου, διεύρυνση του σε χώρους δουλειάς και σχολεία
•Καμία αξιολόγηση σχολών και πτυχίων, απόσυρση του νόμου για την αξιολόγηση. Όχι στις πιστωτικές μονάδες και τον ατομικό φάκελο προσόντων. Απόσυρση του νόμου για τη διά βίου κατάρτιση – ανασφάλεια.
•Απόσυρση του νόμου για τα μεταπτυχιακά που κατοχυρώνει τους κύκλους σπουδών και τα δίδακτρα. Απόσυρση του νόμου για την έρευνα, που υποτάσσει όλη την ερευνητική λειτουργία στους κανόνες της αγοράς.
•ΜΟΝΙΜΗ, ΛΙΓΟΤΕΡΗ, ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙ – ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΣΙΟΥΦΑ- ΡΕΠΑ –ΠΕΤΡΑΛΙΑ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ.
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΙΣΩ!
Read more!
Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων!
Εμπρός για ένα κίνημα ανατροπής απέναντι σε αυτούς που καταλύουν τα δικαιώματά μαςΠου διαλύουν τη δημόσια παιδεία, που επιτίθενται στην εργασία
ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ 15-ΧΡΟΝΟΥΣ
Η δολοφονία του 15χρονου Αλέξη δεν ήταν η αιτία, αλλά η αφορμή για τον ξεσηκωμό της νεολαίας και των εργαζομένων, που ζουν την καταπίεση, τη μαυρίλα, την ανεργία, την έλλειψη οράματος από το παρόν σύστημα εκμετάλλευσης. Η δολοφονία του Αλέξη δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός για το οποίο φταίει απλά και μόνο ο ειδικός φρουρός. Η κυβέρνηση φέρει ακέραια την πολιτική ευθύνη για την εν ψυχρώ δολοφονία. Με τη συνεχή καταστολή στις διαδηλώσεις του φοιτητικού κινήματος, τις δολοφονίες των μεταναστών πριν μία εβδομάδα στην Πέτρου Ράλλη, την έγκυο στη Λευκίμμη κτλ. Όλα αυτά τα περιστατικά αποτελούν πλευρά της κατασταλτικής πολιτικής που εφαρμόζουν τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κουμής, Κανελλοπούλου, Μιχάλης Καλτεζάς, Νίκος Τεμπονέρας αποτελούν θύματα της κατασταλτικής πολιτικής αλλά ταυτόχρονα και ήρωες για τα σημερινά κινήματα. Όλες οι κυβερνήσεις του παρελθόντος κατέστειλαν τα κινήματα και τους αγωνίστες.
Εμείς αυτό που θέλουμε είναι η οργή που εκφράζεται αυτές τις μέρες να μετατραπεί σε ένα μαζικό πολιτικό κίνημα ανατροπής της νεολαίας και των εργαζομένων, που θα συγκροτείται από τα κάτω, από τους ίδιους τους εργαζόμενους, από τους ίδιους τους νεολαίους. Αυτό το κίνημα είναι το μόνο που θα καταφέρει να ρίξει τη κυβέρνηση μαζί με όλους τους αντιλαικούς νόμους και "μεταρρυθμίσεις" που πλήττουν τη πλειοψηφία. Εδώ να προστεθεί ότι δεν έχουμε καμία αυταπάτη για την οποιαδήποτε νέα κυβέρνηση που θα αναλάβει μετά. Πιστεύουμε ακράδαντα όμως ότι μια κυβέρνηση που πέφτει με τους όρους του ίδιου του κινημάτος, δεν θα αφήσει κανένα περιθώριο στους επίδοξους νέους διαχειριστές της ίδιας πολιτικής να περάσουν νέα αντιλαϊκά μέτρα. Κάτω λοιπόν η κυβέρνηση των δολοφόνων και οποιουδήποτε επίδοξου διαχειριστή της ίδιας πολιτικής.
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΑΖΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
- ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 11/12 ΣΤΙΣ 18:00 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
- ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12/12 ΣΤΙΣ 12:00 ΣΤΟ ΝΕΟ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ
- Κατάργηση όλων των τρομονόμων
- Άμεση απελευθέρωση και καμία δίωξή όλων των συλληφθέντων
- Διάλυση των ΜΑΤ και του σώματος των ειδικών φρουρών
- Να αφοπλιστεί η αστυνομία
- Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων και όλοι οι επίδοξοι διαχειριστές της εξουσίας
Read more!
Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008
Συνελευση 2/12 - Κατάληψη
Ο Φ.Σ. μετά από μία μαζική συνέλευση την περασμένη Τρίτη (εξ' αναβολής ορισμένη) ή οποία συγκέντρωσε τον απαιτούμενο για απαρτία αριθμό φοιτητών υπερψήφισε το πλαίσιο της Αριστερής Ριζοσπαστικής ΣΥσπείρωσης (που στηρίχθηκε και από το Δίκτυο) πήρε ξεκάθαρη θέση:
Τετάρτη 3/12: Το μεσημέρι νέα συνεδρίαση της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης και το απόγευμα προβολή της ταινίας Hunger
Πέμπτη 4/12:Το μεσημέρι συμμετοχή στη πορεία, το απόγευμα προβολή της ταινίας ¨Η μέρες της αφθονία σας είναι μετρημένες" και το βράδυ''ψήσιμο" στην κατάληψη.
Παρασκευή 5/12:Στις 1 μμ συζήτηση με θέμα την αναδιάρθρωση σε παιδεία και εργασία και το πως αυτή απηρεάζει τα εππαγκελματικά δικαιώματα των αποφοίτων της σχολης με καλεσμένους τους:
Λάζαρο Απέκη: Καθηγητή της σχολής και πρόεδρου της ΠΟΣΔΕΠ
Κ. Πετρόπουλο: Μηχανικό που συμμετέχει στην διοικηση του ΤΕΕ
Εκπρόσωπο απο το Σωματείο Μισθωτων Τεχνικών
Ακόμα αυτή την Τρίτη πέρασε ψήφισμα απο τις συνελέυσεις όλων των σχολών του ΕΜΠ που στειρίζει την προσπάθεια μας για ένταξη στο ΤΕΕ με δικαιώματα.
Read more!
- Ενάντια σε κάθε πτυχή της αντιδραστικής αναθεώρησης που προώθει η κυβέρνηση (σε σύμπλευση με το ΠΑΣΟΚ και πάντα υπο τις κατευθύνσεις της Ε.Ε.) στην παιδεία στην εργασία και στα δημοκρατικά δικαιώματα (αναγνώριση των ΚΕΣ, νόμος πλαίσιο, νόμοι για αξιολόγιση μεταπτυχιακά και έρευνα, νέος αντιλαικός προϋπολογισμός)
- Υπέρ της ένταξης των αποφοίτων στο ΤΕΕ με αναγνωρισμένα από τώρα επαγγελματικά δικαιώματα.
- Κατάληψη της σχολής μέχρι την Παρασκευή 5/12.
- Συμμετοχή στην πανελλαδική φοιτητική πορεία την Πέμπτη 4/12 στις 12:00 στα Προπύλαια.
Τετάρτη 3/12: Το μεσημέρι νέα συνεδρίαση της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης και το απόγευμα προβολή της ταινίας Hunger
Πέμπτη 4/12:Το μεσημέρι συμμετοχή στη πορεία, το απόγευμα προβολή της ταινίας ¨Η μέρες της αφθονία σας είναι μετρημένες" και το βράδυ''ψήσιμο" στην κατάληψη.
Παρασκευή 5/12:Στις 1 μμ συζήτηση με θέμα την αναδιάρθρωση σε παιδεία και εργασία και το πως αυτή απηρεάζει τα εππαγκελματικά δικαιώματα των αποφοίτων της σχολης με καλεσμένους τους:
Λάζαρο Απέκη: Καθηγητή της σχολής και πρόεδρου της ΠΟΣΔΕΠ
Κ. Πετρόπουλο: Μηχανικό που συμμετέχει στην διοικηση του ΤΕΕ
Εκπρόσωπο απο το Σωματείο Μισθωτων Τεχνικών
Ακόμα αυτή την Τρίτη πέρασε ψήφισμα απο τις συνελέυσεις όλων των σχολών του ΕΜΠ που στειρίζει την προσπάθεια μας για ένταξη στο ΤΕΕ με δικαιώματα.
Read more!
Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2008
Ανακοίνωση ΕΑΑΚ Θεσ/νίκης για τα γεγονότα στη Γεωπονία ΑΠΘ
Την Pέμπτη 20/11, 150 τραμπούκοι της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Θεσσαλονίκης επιτέθηκαν φασιστικά-θρασύδειλα στον πολιτικό χώρο της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης του συλλόγου φοιτητών Γεωπονίας με αποτέλεσμα τον τραυματισμό 2 συντρόφων, εκ των οποίων ο ένας νοσηλεύεται στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, καθώς και την καταστροφή του χώρου παρέμβασης του σχήματος. Η κίνηση αυτή αποτελεί συνέχεια των γεγονότων της 17ης Νοέμβρη, όπου οι ίδιοι τραμπούκοι προπηλάκισαν μέλη των φοιτητικών συλλόγων με ακόμη 4 τραυματίες.
Τα γεγονότα αυτά εντάσσονται στην προσπάθεια φίμωσης του φοιτητικού κινήματος, πόσο μάλλον σε μια συγκυρία όπου ο χώρος της εκπαίδευσης κλιμακώνει τις κινητοποιήσεις του ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Απέναντι σ’ όλες αυτές τις κινήσεις που εσκεμμένα υπονομεύουν το άσυλο απαντάμε με μαζικές διαδικασίες γενικών συνελεύσεων στην κατεύθυνση της συγκρότησης ενός κινήματος που θα ανατρέψει συνολικά της επίθεση που δέχεται εκπαίδευση και εργασία.
Ο φασισμός δεν μας σταματά, στο δρόμο του αγώνα βαδίζουμε ξανά.
Read more!
Τα γεγονότα αυτά εντάσσονται στην προσπάθεια φίμωσης του φοιτητικού κινήματος, πόσο μάλλον σε μια συγκυρία όπου ο χώρος της εκπαίδευσης κλιμακώνει τις κινητοποιήσεις του ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Απέναντι σ’ όλες αυτές τις κινήσεις που εσκεμμένα υπονομεύουν το άσυλο απαντάμε με μαζικές διαδικασίες γενικών συνελεύσεων στην κατεύθυνση της συγκρότησης ενός κινήματος που θα ανατρέψει συνολικά της επίθεση που δέχεται εκπαίδευση και εργασία.
Ο φασισμός δεν μας σταματά, στο δρόμο του αγώνα βαδίζουμε ξανά.
ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Read more!
Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008
ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
Η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου έρχεται στο φόντο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του κεφαλαίου, μίας κρίσης η οποία με την ένταση και τη διάρκειά της δείχνει να κλονίζει σε βάθος το οικοδόμημα του καπιταλισμού στην εποχή μας. Οι πιστοί ακόλουθοι της «ελεύθερης αγοράς», του νεοφιλελευθερισμού – σοσιαλφιλελευθερισμού, της ιδιωτικοποίησης και της λειτουργίας των πάντων με γνώμονα το κέρδος, της ευελιξίας της εργασίας οδήγησαν στη μεγαλύτερη καπιταλιστική κρίση των τελευταίων δεκαετιών, αποδεικνύοντας ότι ο καπιταλισμός στην εποχή μας όχι μόνο δεν μπορεί να εξασφαλίσει τις ανάγκες εργαζομένων και νεολαίας με την «αυτορρύθμιση» της ελεύθερης αγοράς, αλλά πολύ περισσότερο αδυνατεί να τους στρατεύσει σε ένα θετικό όραμα, την ίδια στιγμή που γίνεται όλο και πιο καταστροφικός για τον κόσμο της δουλειάς, για το περιβάλλον και τις δημοκρατικές ελευθερίες των λαών. Είναι μία κρίση που έχει επίκεντρο την καρδιά του καπιταλιστικού κόσμου (ΗΠΑ, ΕΕ κλπ), με πρωτοφανή διάρκεια και αντοχή απέναντι στις «ενέσεις ρευστότητας», αφορά τομείς και κλάδους «σύμβολα» της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Ο καπιταλισμός σήμερα δε βρίσκεται μόνο αντιμέτωπος με μία χρηματοπιστωτική κρίση, αλλά με μία βαθύτερη κρίση που εδράζεται στις ίδιες τις σχέσεις παραγωγής. Με αυτή την έννοια, δεν πρόκειται απλά για κρίση του νεοφιλελευθερισμού ούτε ενός δήθεν ακραίου «καπιταλισμού – καζίνο», όπως πολλοί διατείνονται, αλλά για μία κρίση που προκύπτει από τις δομικές αντιφάσεις του ίδιου του συστήματος της εκμετάλλευσης και της ληστρικής κερδοφορίας. Από οικονομική άποψη είναι μία κρίση υπερσυσσώρευσης που κλονίζει όλα τα δόγματα της αστικής κυρίαρχης ιδεολογίας δημιουργώντας ρήγματα και αποκαλύπτει τη βαρβαρότητα του σύγχρονου καπιταλισμού, ακολουθώντας τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις των προηγούμενων χρόνων που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις διεθνώς. Σ’ αυτή την περίοδο, οι δυνατότητες αλλά και τα καθήκοντα της επαναστατικής αριστεράς είναι αναβαθμισμένα.
Για την υπέρβαση της κρίσης και τη σταθεροποίηση της κερδοφορίας του, το κεφάλαιο ετοιμάζει μία νέα εκστρατεία ενάντια στα εργατικά και νεολαιίστικα δικαιώματα. Ολόκληρο το πολιτικό αστικό σύστημα συστρατεύεται για να βγάλει το κεφάλαιο όσο πιο αλώβητο γίνεται από την κρίση, ρίχνοντας τα βάρη της στους εργαζόμενους, καλώντας τους στο όνομα της εθνικής οικονομίας να πληρώσουν τα σπασμένα. Μετά τα 700 δις που απλόχερα δώθηκαν στις τράπεζες με το σχέδιο Πόλσον στις ΗΠΑ, η ΕΕ χαρίζει 300 δις στα επιχειρηματικά συμφέροντα και από κοντά η ελληνική κυβέρνηση παραχωρεί 28 δις (ας μη ξεχνάμε ότι το νέο ασφαληστρικό νομοσχέδιο έγινε στο όνομα της ενίσχυσης των αποθεματικών των ταμείων με 200εκ). Σε μία εποχή άγριας λιτότητας όπου κατά τ’ άλλα δεν υπάρχουν λεφτά για μισθούς, συντάξεις, παιδεία και υγεία. Στο όνομα της «θωράκισης» της οικονομίας οι κυβερνήσεις και η ΕΕ διαψεύδουν όσους ευαγγελίζονται ένα νέο «κοινωνικό συμβόλαιο» ή ένα πιο «φιλολαϊκό μοντέλο διαχείρισης», εξαπολύοντας μία νέα επιδρομή: με ένταση της εκμετάλλευσης, με ασφυκτική λιτότητα, με κόψιμο των κοινωνικών κονδυλίων, με ακόμα πιο αντιδημοκρατικά μέτρα, με όξυνση των πολεμικών συγκρούσεων που προκύπτουν από τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Στο ίδιο πλαίσιο η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη σύμπλευση του ΠΑΣΟΚ που ταυτίζεται με την ουσία της πολιτικής της, οξύνει τις αντιλαϊκές «μεταρρυθμίσεις». Όσο διαμορφώνεται η αστική στρατηγική απάντησης στην κρίση, τόσο πιο εμφανής γίνεται η νέα φάση επιθετικότερης προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, που μπαίνουν υπό το πρίσμα των «αναγκαίων» μεταρρυθμίσεων.
Σε αυτές τις συνθήκες η ίδια η πραγματικότητα έρχεται να επαναδιατυπώσει το πνεύμα της ιστορίας του ηρωικού πολυτεχνείου, το πνεύμα των διεκδικήσεών του για ψωμί – παιδεία – ελευθερία.
Η νέα ταξική φοροεπιδρομή, ο μαζικός αποχαρακτηρισμός στα βαρέα και ανθυγεινά που έρχεται να επεκτείνει την ασφαληστρική μεταρρύθμιση, το νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων (Ολυμπιακή, ΟΣΕ, ΟΤΕ, λιμάνια, ΕΣΥ) στο δρόμο που χάραξε το ΠΑΣΟΚ, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η αντιδραστική μεταρρύμιση του κράτους (Καποδίστριας ΙΙ, νέος εκλογικός νόμος) και η ένταση της λεηλασίας της φύσης (εργοστάσια λιθάνθρακα, Λευκίμμη – χώροι ταφής απορριμμάτων, χωροτακτικά σχέδια, εκχώρηση ελεύθερων χώρων στο κεφάλαιο, «άγιοι» αποχαρακτηρισμοί δασών) αποτελούν τα πρώτα δείγματα για το ποιος τελικά θα πληρώσει τα σπασμένα της κρίσης του κεφαλαίου και πώς θα επιχειρηθεί η θωράκιση της οικονομίας και του πολιτικού συστήματος. Προϋπόθεση βέβαια για όλα αυτά αποτελεί η παράλληλη συντριβή των οποιονδήποτε αντιδράσεων, το τσάκισμα του κινήματος και η επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες (βλ. δολοφονία μεταναστών από τις δυνάμεις καταστολής, πρόσφατη αναμέτρηση του φοιτητικού κινήματος, κάμερες σε χώρους δουλειάς, άγρια καταστολή στις πορείες, κατάργηση ασύλου, ποινικές και δικαστικές διώξεις σε αγωνιστές και συνδικαλιστές). Παράλληλα, άλλο αέρα δίνουν τα μεγάλα κοινωνικά κινήματα που ξεσπούν και φαίνεται πως οι κοινωνικές συγκρούσεις αποτελούν καθοριστικό παράγοντα έτσι ώστε τα συμφέροντα εργαζομένων και νεολαίας να βγαίνουν στο προσκήνιο και να πετυγχαίουν νίκες.
Το μέτωπο της δημοκρατίας δεν αφορά μόνο το Πολυτεχνείο και δε μπορεί να αποτελεί απλά ένα διακοσμητικό περιτύλιγμα. Η έξαρση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών σε Βαλκάνια και Καύκασο γίνονται σπίθες σε μπαρουταποθήκες εν ενεργεία. Οι μητροπόλεις του καπιταλισμού στην εποχή μας (ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία) όχι μόνο ανταγωνίζονται για τις σφαίρες επιρροής τους και τον έλεγχο των ενεργειακών δρόμων, αλλά κυρίαρχα στοχεύουν στο βάθεμα της εκμετάλλευσης σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Άλλωστε, η σημερινή κρίση τους δίνει το έναυσμα τόσο για την ένταση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων όσο και για το εκ νέου άνοιγμα ενός αντιδημοκρατικού μετώπου. Από το στρατό που αστυνομεύει τον «εσωτερικό εχθρό» στη Νάπολη μέχρι τις συγκρούσεις στη Λευκίμμη της Κέρκυρας, η πάλη για τα δημοκρατικά δικαιώματα διαπερνά τους αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων.
Το μέτωπο της εκπαίδευσης είναι για άλλη μία φορά στο επίκεντρο. Η πολιτική της κυβέρνησης και οι κατευθύνσεις της ΕΕ διαμορφώνουν το αντιδραστικό πλαίσιο της περαιτέρω υπαγωγής της εκπαίδευσης στις ανάγκες του κεφαλαίου, το φτηνό και «ευέλικτο» εργατικό δυναμικό που αυτό απαιτεί. Χέρι - χέρι με την εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου πλαίσιο έρχεται η αναγνώριση των ΚΕΣ και η εξίσωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων με αυτά της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, πετώντας παράλληλα δεκάδες χιλιάδες μαθητές έξω από τα δημόσια μέσω της γκιλοτίνας της βάσης του 10. Μέσα στο καλοκαίρι ψηφίστηκε ο νόμος που αναγνωρίζει την ακαδημαϊκή λειτουργία των κολεγίων, ως πρώτο βήμα για την μετέπειτα ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 που τα ισοτιμεί επαγγελματικά με τα ΑΕΙ- ΤΕΙ. Η επί της ουσίας παράκαμψη του άρθρου 16 και του συσχετισμού που διαμόρφωσε το εκπαιδευτικό κίνημα ενάντια στην αναθεώρηση του, αποτελεί casus belli για το σύνολο του κόσμου της εκπαίδευσης. Οδηγεί στην κατάργηση των εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων, στην απαξίωση των πτυχίων και της εργασιακής προοπτικής του συνόλου των αποφοίτων. Οδηγεί στην εισαγωγή ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων, στην πολυδιάσπαση της νεολαίας και στην ένταση του κατακερματισμού της εκπαίδευσης και της αποσύνδεσης των πτυχίων από τα επαγγελμαικά δικαιώματα. Η αναγνώριση των ιδιωτικών κολλεγίων βαθαίνει την όξυνση των ταξικών φραγμών, τη διάσπαση των γνωστικών αντικειμένων και των ενιαίων πτυχιών, ενώ αποτελεί μοχλό πίεσης για την υλοποίηση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης στο δημόσιο πανεπιστήμιο, παράλληλα με την αξιολόγηση. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση επιχειρεί την εφαρμογή του νόμου –πλαίσιο της πειθάρχησης και των ιδιωτικοοικονομικών-ανταποδοτικών κριτηρίων. Η λίστα συγγραμμάτων, που εμπεριέχει και την περικοπή βιβλίων οδηγεί στην εντατικοποίηση και την εξατομίκευση των σπουδών μέσα από την ασάφεια της ύλης και κινείται στην κατεύθυνση της περικοπής κοινωνικών δαπανών. Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση στο σύνολο της στοχεύει στη δημιουργία ενός νέου μοντέλου αποφοίτου – μελλοντικού εργαζόμενου ευέλικτου, αναλώσιμου, ειδικευμένου, χωρίς δικαιώματα και πειθαρχημένου. Εργαζόμενου που θα βρίσκεται σε ένα διαρκές κυνήγι πιστοποιητικών και δεξιοτήτων, περιπλανώμενος από την επισφαλή εργασία στην ανεργία και την επανακατάρτιση. Η κατεύθυνση αυτή υλοποιείται μέσα από την απαξίωση των πτυχίων και την αποδύνδεσή τους από τα επαγγελματικά δικαιώματα, την εντατικοποίηση των ρυθμών σπουδών, την πειθάρχηση του φοιτητικού σώματος, την ειδίκευση και τη διάσπαση γνωστικών αντικειμένων, καθώς και τη λειτουργία των Πανεπιστημίων με ιδιωτικο-οικονομικά ανταποδοτικά κριτήρια και την περαιτέρω υπαγωγή της ερευνητικής και εκπαιδευτικής διαδικασίας στις ανάγκες του κεφαλαίου.
Στις συνθήκες αυτές, γίνεται πιο επείγουσα και πιο αναγκαία η ανάπτυξη αποφασιστικών και νικηφόρων αγώνων για την ανατροπή της επίθεσης, για να πληρώσει την κρίση το κεφάλαιο. Αγώνων που θα καταφέρουν καίρια πλήγματα στην πολιτική του αστικού συνασπισμού εξουσίας, που θα αμφισβητούν στην κατεύθυνση της ανατροπής το ίδιο το σύστημα που γεννά τις κοινωνικές ανισότητες και την εκμετάλλευση. Με ένα ταξικό εργατικό κίνημα που θα παλεύει για γενικές συνελεύσεις, στα σωματεία και στους χώρους δουλειάς, για ανυποχώρητους αγώνες στο δρόμο. Κόντρα στον γραφειοκρατικοποιημένο και υποταγμένο συνδικαλισμό που επιχειρεί να εκτονώσει και να ενσωματώσει τις αναπτυσσόμενες τάσεις για αγώνες, που συνθηκολογεί με την εργοδοσία, στραγγαλίζει εργατικά δικαιώματα και μισθούς στο όνομα της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Για την ανατροπή του εργατικού – κοινωνικού μεσαίωνα, για τις σύγχρονες ανάγκες και δικαιώματα που δε χωράνε στους κανόνες της αγοράς. Με ένα μαχητικό κίνημα νεολαίας που θα προτάσσει τα κοινά της συμφέροντα. Μίας νεολαίας που βρίσκεται στο στόχαστρο σε κάθε επίπεδο της ζωής της. Καλείται να εργαστεί με μισθούς πείνας, ανασφάλιστη, ελαστική, περιπλανώμενη από την ανεργία στην ημιαπασχόληση και την επανακατάρτιση. Να στρατευθεί στα 18, να κοπεί από τη βάση του 10, να σπουδάσει στα ιδιωτικά κολέγια ή στο δημόσιο αναδιαρθρωμένο πανεπιστήμιο, να απεμπολήσει κάθε ελεύθερο χρόνο. Μία νεολαία που όμως έχει αποδείξει ότι μπορεί να αγωνίζεται και να αποσπά υλικές νίκες στο σήμερα.
Για μία νέα όξυνση του φοιτητικού κινήματος που θα διεκδικεί την ανατροπή των αντί – εκπαιδευτικών μέτρων και όλης της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Που θα συγκρούεται με την πολιτική της κυβέρνησης και τη συναίνεση του ΠΑΣΟΚ, που θα διεκδικεί την απεμπλοκή από τις οδηγίες και τις συνθήκες της ΕΕ (Μπολόνια, ΚΕΧΑΕ κλπ) κόντρα στη λογική του «ευρωμονοδρόμου». Που θα χρησιμοποιεί μορφές οργάνωσης, αυτοτελείς και ανεξάρτητες από την κατεστημένη λογική των αντιπροσώπων και των επιτελείων. Με κατεύθυνση συγκρότησης πανεκπαιδευτικού μετώπου με τους αγωνιζόμενους κλάδους της εκπαίδευσης που να βασίζεται στις Γενικές τους Συνελεύσεις. Με πανεκπαιδευτικό-πανεργατικό μέτωπο, για νικηφόρα αναμέτρηση για ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου σε εκπαίδευση και εργασία.
Στην κρίσιμη αυτή περίοδο που σημαδεύεται από την κρίση και την πολιτική αστάθεια, είναι αναγκαία μία Άλλη Αριστερά, αντικαπιταλιστική και επαναστατική. Μία αριστερά που πιστεύει ότι η πραγματική εναλλακτική λύση που δικαιώνει τους αγώνες δεν είναι η διαχείριση του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, που με ή χωρίς «ανθρώπινο πρόσωπο» αναβλύζει καταπίεση και εκμετάλλευση αλλά η ανατροπή του. Μία Αριστερά που θέλει να πάει τους αγώνες μέχρι τη νίκη, με αφετηρία τα σύγχρονα δικαιώματα των εργαζομένων, με βάση τις δυνατότητες της εποχής. Μία αριστερά που επιδιώκει την ευρύτερη αντικαπιταλιστική ενότητα στις μάχες και στα μέτωπα, που απορρίπτει τον κυβερνητισμό, που είναι ανεξάρτητη από το δικομματισμό και τη διαχειριστική και ρεφορμιστική αριστερά, που δεν κλείνει το μάτι σε κεντροαριστερά παιχνίδια. Για τη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων και της νεολαίας, με κατακτήσεις που θα επιβάλλονται από ένα πολιτικά επικίνδυνο ταξικό εργατικό κίνημα και ευρύτερα από ένα ισχυρό ριζοσπαστικό λαϊκό κίνημα.
Το φετινό πολυτεχνείο και η μεγάλη διαδήλωση στις 17/11 πρέπει να είναι η απαρχή μίας νέας αντεπίθεσης και κλιμάκωσης του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν έρχεται από το παρελθόν αλλά από το μέλλον των κοινωνικών αγώνων. Γιατί όσο η πολιτική τους πλήττει τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας, όσο το ΨΩΜΙ γίνεται πια … δυσεύρετο για την ολοένα και μεγαλύτερη πλειοψηφία, όσο η ΠΑΙΔΕΙΑ βρίσκεται στο στόχαστρο της πολιτικής του κεφαλαίου και για όσο η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και τα δημοκρατικά δικαιώματα τίθενται υπό την επιτήρηση του κράτους και των τρομονόμων, το Πολυτεχνείο θα βρίσκει πάντα τη θέση του στους κοινωνικούς αγώνες για τη ρήξη και την ανατροπή.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ –ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ –
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση σε ΑΕΙ - ΤΕΙ
Read more!
Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008
Κοιμάσαι με κρατικά, ξυπνάς με ιδιωτικά
Το καλοκαίρι, η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε την αναγνώριση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών, ενέργεια που ανοίγει το δρόμο για την καταστρατήγηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, ουσιαστικά υπέρ της κοινοτικής οδηγίας 36/05, σύμφωνα με την οποία πρέπει να χορηγούνται επαγγελματικά δικαιώματα στους πτυχιούχους των ελληνικών κολεγίων που συνεργάζονται με ευρωπαϊκά ιδρύματα. Βέβαια αυτή την οδηγία που η κυβέρνηση παρουσιάζει σαν δαμόκλειο σπάθη από την ΕΕ, την είχε προτείνει στην ευρωβουλή ο Κ.Χατζηδάκης, σημερινός υπουργός της κυβέρνησης. Για να ολοκληρωθεί η διαδικασία αυτή χρειάζεται ,όμως, να ψηφιστεί στη Βουλή και η ισοτίμηση των ΑΕΙ με τα ΚΕΣ, πράγμα που το φοιτητικό κίνημα έχει πετύχει να μην συμβεί. Γι’αυτή τη μη συμμόρφωση, την Πέμπτη 23/10 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επέβαλε πρόστιμο στην Ελλάδα και η κυβέρνηση διαβεβαίωσε ότι θα εντάξει την κοινοτική οδηγία στο εθνικό δίκαιο το 2009 ( την ίδια στιγμή σε θέματα οικολογίας το κράτος επιλέγει να πληρώνει πρόστιμα από το να εφαρμόζει τις οδηγίες) . Ουσιαστικά μιλάμε για την ισοτίμηση της ιδιωτικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με τα ΑΕΙ, μέσω της αναγνώρισης των πτυχίων των κολεγίων ως ισότιμων με αυτά των δημοσίων πανεπιστημίων.
Τους απόφοιτους των ΚΕΣ, που τώρα χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να δείξει ότι πιέζεται για την αναγνώριση, τους πέταξε από την δημόσια εκπαίδευση πριν μερικά χρόνια, όπως κάνει και τώρα πιο έντονα με τη βάση του 10. Τα ίδια παιδιά που κάποτε κρίθηκαν ανάξια να σπουδάσουν και κατέφυγαν στην πολυδάπανη ιδιωτική εκπαίδευση, τώρα κρίνονται άξια της παροχής ισότιμου διπλώματος με αυτό των ΑΕΙ. Προφανώς η κυβέρνηση δεν κόπτεται για την εξασφάλιση των αποφοίτων των κολεγίων, αλλά για την ισοπέδωση των δικαιωμάτων όλης της νεολαίας με την κατάργηση των επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων, μέσω της εξίσωσης τους προς τα κάτω και των δύο.
Είναι σαφές ότι η ισοτίμηση των κολεγίων με τα ΑΕΙ, θα δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα όχι μόνο στους χιλιάδες αποφοίτους, αλλά και στην ίδια τη λειτουργία των ΑΕΙ. Στο άμεσο μέλλον η κυβέρνηση θα θελήσει να εφαρμόσει τον ψηφισμένο νόμο της Αξιολόγησης των πανεπιστημίων. Ο νόμος θέτει ενιαία κριτήρια αξιολόγησης δημόσιων και ιδιωτικών ιδρυμάτων (όλα τα έχουν προβλέψει) και ύστερα χρηματοδότηση από το κράτος σύμφωνα με την κατάταξη τους. Αυτό σημαίνει ότι τα ιδιωτικά ιδρύματα απολαμβάνοντας υψηλότερες βαθμολογίες στη κλίμακα μέτρησης -αφού είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα των ευρωπαϊκών οδηγιών- θα πιέζουν τα δημόσια να εναρμονίζονται με αυτά σε όλα τα επίπεδα (στα δίδακτρα, στα προγράμματα σπουδών, στους εσωτερικούς κανονισμούς, κ.λπ.). Με λίγα λόγια, δεν μπορεί να λειτουργούν δύο τύποι πανεπιστημίων. Η νομιμοποίηση ιδιωτικών πανεπιστημίων πιέζει ασφυκτικά τα δημόσια ΑΕΙ–ΤΕΙ να λειτουργήσουν σύμφωνα με τα ιδιωτικο-οικονομικά και επιχειρηματικά κριτήρια προκειμένου να ανταγωνιστούν τα ΚΕΣ ( Αξιολόγηση, Πειθαρχικά Συμβούλια, 4ετή επιχειρησιακά προγράμματα, Manager).
Σε ένα πανεπιστήμιο-σωφρονιστικό ίδρυμα θα “αξιολογούνται” αρνητικά τα συλλογικά μας δικαιώματα και η ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Καταργείται ουσιαστικά το άσυλο, οι γενικές συνελεύσεις και στήνονται πειθαρχικά συμβούλια να κρίνουν τους φοιτητές αν είναι άξιοι να σπουδάσουν μετά την πρώτη στραβή στα μαθήματα ή και να τους τιμωρούν αν αναπτύσσουν πολιτική δράση μέσα στο πανεπιστήμιο. Στην πραγματικότητα μιλάμε για ένα πανεπιστήμιο στα μέτρα του σχολείου, όπου ο διευθυντής-πρύτανης-manager είναι ο απόλυτος άρχοντας και οι αποφάσεις των ΓΣ των φοιτητών δεν θα παίζουν κανένα ρόλο.
Η ανταγωνιστικότητα, που είναι και στη μόδα, θα επιβάλει ένα μοντέλο πανεπιστημίου που αυτό σίγουρα δεν θα είναι το δημόσιο και δωρεάν προσανατολισμένο στις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας, αλλά ένα μοντέλο όπου ο τεμαχισμός της εκπαίδευσης σε επιμέρους κομμάτια, κύκλους και ευέλικτες δομές ενθαρρύνει όλους τους ατομικούς δρόμους «μάθησης» και απόκτησης προσόντων, δείχνοντας στον φοιτητή το μοντέλο του αυριανού εργαζόμενου-σκλάβου των αφεντικών.
Μπροστά σε αυτό το πραξικόπημα της κυβέρνησης στην δημόσια εκπαίδευση, η Πρυτανεία θεωρεί ότι η ισοτίμηση του πτυχίου του ΕΜΠ με Master, εξασφαλίζει τους αποφοίτους του ιδρύματος στην αγορά εργασίας. Πιστεύει ότι έτσι θα καταφέρει να λύσει τα προβλήματα τους. Αυτή η τακτική του καρότου και του μαστίγιου που υλοποιεί η πρυτανεία μαζί με το υπουργείο μόνο στόχο έχει, με την κατοχύρωση των πτυχίων του ΕΜΠ σαν Master να ξεκινήσει η διαδικασία για το σπάσιμο των ενιαίων 5ετών σπουδών σε 2 κύκλους σπουδών (3+2 κλπ) της ειδίκευσης και των πιστωτικών μονάδων, θέτοντας τις βάσεις για εφαρμογή νόμων όπως η Αξιολόγηση, τα ΙΔΒΕ, ο ΔΟΑΤΑΠ. Επιπλέον, εισάγοντας νέα εξεταστικά φίλτρα μέσα στο πανεπιστήμιο(από bachelor σε master) και βάζοντας στο μέλλον περαιτέρω ταξικούς φραγμούς στις σπουδές μας (δίδακτρα), αντιλαμβανόμαστε ότι η ολοκλήρωση των 2 κύκλων σπουδών θα είναι προνόμιο των λίγων. Έτσι οι περισσότεροι φοιτητές θα αποφοιτούν με Bachelor, μη έχοντας καμία επαγγελματική και εργασιακή κατοχύρωση, οπότε θα είναι πιο “ανταγωνιστικοί” και “ευέλικτοι” κατά το κεφάλαιο ή φτηνοί και αναλώσιμοι για τους εργοδότες στην πραγματικότητα.
Λέμε όχι στο Master που παρουσιάζεται σαν σωτήρας της δημόσιας εκπαίδευσης
· Καταδικάζει σε διάσπαση τις ενιαίες 5ετείς σπουδές και τα κατοχυρωμένα δικαιώματα μας
· μας οδηγεί στην περαιτέρω ειδίκευσης των σπουδών μας, παρέχοντας στην ουσία ένα πτυχίο-ατομικό φάκελο προσόντων
· έρχεται να διασπάσει την ενότητα των φοιτητών στους αγώνες ενάντια στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, καθώς και στις διεκδικήσεις τους σαν αυριανοί εργαζόμενοι, βάζοντας δέλεαρ για τις 5ετείς σχολές έναντι των 4ετών, στην λογική του διαίρει και βασίλευε, ενώ στην πραγματικότητα οι πρώτες δεν κερδίζουν τίποτα.
Διεκδικούμε κατάργηση όλων των μεταπτυχιακών (ΜΔΕ), ενσωμάτωση όλων των εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων σε 4ετείς και 5ετείς σχολές στο πτυχίο.
Διεκδικούμε κατάργηση των ΚΕΣ, ΚΕΚ, ΙΕΚ και μη ενσωμάτωση της οδηγίας 36/05. Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση για όλους με ελεύθερη πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο χωρίς εξεταστικούς και ταξικούς φραγμούς, ύστερα από ένα ενιαίο 12χρονο σχολείο.
Δεν γίνεται να αναθέτουμε την διεκδίκηση των όρων με τους οποίους θα σπουδάσουμε, θα εργαστούμε και θα ζήσουμε σε άλλους, δεν γίνεται να τους παζαρεύουμε με κανέναν. Δεν αρκεί η αριστερή γκρίνια, τα έδρανα της Βουλής δεν δημιουργούν προϋποθέσεις ανατροπής των αντιεκπαιδευτικών-αντεργατικών νόμων. Δε συμβάλει στην ανάπτυξη νικηφόρων αγώνων το να μιλάει ο ΣΥΝ στη Βουλή ως εκπρόσωπος του κινήματος όταν στηρίζει χυδαίες αντεργατικές διατάξεις στην ΕΕ και στα πανεπιστήμια βοηθάει, μέσω των καθηγητών του, στην εφαρμογή του νέου Νόμου-Πλαίσιο. Δε συμβάλει ούτε η ΠΚΣ με τον φόβο και την άρνηση της απέναντι στην αναγκαιότητα αριστερού ριζοσπαστικού κινήματος στις σχολές και την κοινωνία, αμεσοδημοκρατικού και μαχητικού, που μιλάει εξ’αρχής για χαμένους αγώνες και καλεί σε συσπείρωση γύρω από τον εαυτό της. Ούτε ή ΔΑΠ που κατηγορεί για την κατάσταση το φοιτητικό κίνημα που δεν επέτρεψε την αναθεώρηση του αρθ.16, ζητάει Master για τα “δικά μας παιδιά”, και προωθεί εν τέλει την κυβερνητική πολιτική μέσα στα πανεπιστήμια.
Το κίνημα όλο το προηγούμενο διάστημα επέλεξε να μη συμμετάσχει στο στημένο τους διάλογο και να κερδίσει όχι παρακαλώντας, αλλά εκβιάζοντας το πολιτικό σύστημα με τη μαχητικότητα και την αποφασιστικότητά του. Είναι σαφές πως το ζήτημα της αναγνώρισης των ΚΕΣ, των αντιεκπαιδευτικών-αντεργατικών μεταρρυθμίσεων συνολικά, αφορά όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Τώρα είναι η ώρα για την συνάντηση του φοιτητικού κινήματος με τα υπόλοιπα κομμάτια της εκπαίδευσης (μαθητές, δάσκαλοι, καθηγητές) καθώς και με όλο τον κόσμο της εργασίας, για την ανάπτυξη ενός μαζικού κινήματος για την απόκρουση και την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ σε εκπαίδευση, εργασία, δημοκρατικά δικαιώματα.
Αριστερή Ριζοσπαστική Συσπείρωση – ΕΑΑΚ
Read more!
Τους απόφοιτους των ΚΕΣ, που τώρα χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να δείξει ότι πιέζεται για την αναγνώριση, τους πέταξε από την δημόσια εκπαίδευση πριν μερικά χρόνια, όπως κάνει και τώρα πιο έντονα με τη βάση του 10. Τα ίδια παιδιά που κάποτε κρίθηκαν ανάξια να σπουδάσουν και κατέφυγαν στην πολυδάπανη ιδιωτική εκπαίδευση, τώρα κρίνονται άξια της παροχής ισότιμου διπλώματος με αυτό των ΑΕΙ. Προφανώς η κυβέρνηση δεν κόπτεται για την εξασφάλιση των αποφοίτων των κολεγίων, αλλά για την ισοπέδωση των δικαιωμάτων όλης της νεολαίας με την κατάργηση των επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων, μέσω της εξίσωσης τους προς τα κάτω και των δύο.
Είναι σαφές ότι η ισοτίμηση των κολεγίων με τα ΑΕΙ, θα δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα όχι μόνο στους χιλιάδες αποφοίτους, αλλά και στην ίδια τη λειτουργία των ΑΕΙ. Στο άμεσο μέλλον η κυβέρνηση θα θελήσει να εφαρμόσει τον ψηφισμένο νόμο της Αξιολόγησης των πανεπιστημίων. Ο νόμος θέτει ενιαία κριτήρια αξιολόγησης δημόσιων και ιδιωτικών ιδρυμάτων (όλα τα έχουν προβλέψει) και ύστερα χρηματοδότηση από το κράτος σύμφωνα με την κατάταξη τους. Αυτό σημαίνει ότι τα ιδιωτικά ιδρύματα απολαμβάνοντας υψηλότερες βαθμολογίες στη κλίμακα μέτρησης -αφού είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα των ευρωπαϊκών οδηγιών- θα πιέζουν τα δημόσια να εναρμονίζονται με αυτά σε όλα τα επίπεδα (στα δίδακτρα, στα προγράμματα σπουδών, στους εσωτερικούς κανονισμούς, κ.λπ.). Με λίγα λόγια, δεν μπορεί να λειτουργούν δύο τύποι πανεπιστημίων. Η νομιμοποίηση ιδιωτικών πανεπιστημίων πιέζει ασφυκτικά τα δημόσια ΑΕΙ–ΤΕΙ να λειτουργήσουν σύμφωνα με τα ιδιωτικο-οικονομικά και επιχειρηματικά κριτήρια προκειμένου να ανταγωνιστούν τα ΚΕΣ ( Αξιολόγηση, Πειθαρχικά Συμβούλια, 4ετή επιχειρησιακά προγράμματα, Manager).
Σε ένα πανεπιστήμιο-σωφρονιστικό ίδρυμα θα “αξιολογούνται” αρνητικά τα συλλογικά μας δικαιώματα και η ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Καταργείται ουσιαστικά το άσυλο, οι γενικές συνελεύσεις και στήνονται πειθαρχικά συμβούλια να κρίνουν τους φοιτητές αν είναι άξιοι να σπουδάσουν μετά την πρώτη στραβή στα μαθήματα ή και να τους τιμωρούν αν αναπτύσσουν πολιτική δράση μέσα στο πανεπιστήμιο. Στην πραγματικότητα μιλάμε για ένα πανεπιστήμιο στα μέτρα του σχολείου, όπου ο διευθυντής-πρύτανης-manager είναι ο απόλυτος άρχοντας και οι αποφάσεις των ΓΣ των φοιτητών δεν θα παίζουν κανένα ρόλο.
Η ανταγωνιστικότητα, που είναι και στη μόδα, θα επιβάλει ένα μοντέλο πανεπιστημίου που αυτό σίγουρα δεν θα είναι το δημόσιο και δωρεάν προσανατολισμένο στις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας, αλλά ένα μοντέλο όπου ο τεμαχισμός της εκπαίδευσης σε επιμέρους κομμάτια, κύκλους και ευέλικτες δομές ενθαρρύνει όλους τους ατομικούς δρόμους «μάθησης» και απόκτησης προσόντων, δείχνοντας στον φοιτητή το μοντέλο του αυριανού εργαζόμενου-σκλάβου των αφεντικών.
Μπροστά σε αυτό το πραξικόπημα της κυβέρνησης στην δημόσια εκπαίδευση, η Πρυτανεία θεωρεί ότι η ισοτίμηση του πτυχίου του ΕΜΠ με Master, εξασφαλίζει τους αποφοίτους του ιδρύματος στην αγορά εργασίας. Πιστεύει ότι έτσι θα καταφέρει να λύσει τα προβλήματα τους. Αυτή η τακτική του καρότου και του μαστίγιου που υλοποιεί η πρυτανεία μαζί με το υπουργείο μόνο στόχο έχει, με την κατοχύρωση των πτυχίων του ΕΜΠ σαν Master να ξεκινήσει η διαδικασία για το σπάσιμο των ενιαίων 5ετών σπουδών σε 2 κύκλους σπουδών (3+2 κλπ) της ειδίκευσης και των πιστωτικών μονάδων, θέτοντας τις βάσεις για εφαρμογή νόμων όπως η Αξιολόγηση, τα ΙΔΒΕ, ο ΔΟΑΤΑΠ. Επιπλέον, εισάγοντας νέα εξεταστικά φίλτρα μέσα στο πανεπιστήμιο(από bachelor σε master) και βάζοντας στο μέλλον περαιτέρω ταξικούς φραγμούς στις σπουδές μας (δίδακτρα), αντιλαμβανόμαστε ότι η ολοκλήρωση των 2 κύκλων σπουδών θα είναι προνόμιο των λίγων. Έτσι οι περισσότεροι φοιτητές θα αποφοιτούν με Bachelor, μη έχοντας καμία επαγγελματική και εργασιακή κατοχύρωση, οπότε θα είναι πιο “ανταγωνιστικοί” και “ευέλικτοι” κατά το κεφάλαιο ή φτηνοί και αναλώσιμοι για τους εργοδότες στην πραγματικότητα.
Λέμε όχι στο Master που παρουσιάζεται σαν σωτήρας της δημόσιας εκπαίδευσης
· Καταδικάζει σε διάσπαση τις ενιαίες 5ετείς σπουδές και τα κατοχυρωμένα δικαιώματα μας
· μας οδηγεί στην περαιτέρω ειδίκευσης των σπουδών μας, παρέχοντας στην ουσία ένα πτυχίο-ατομικό φάκελο προσόντων
· έρχεται να διασπάσει την ενότητα των φοιτητών στους αγώνες ενάντια στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, καθώς και στις διεκδικήσεις τους σαν αυριανοί εργαζόμενοι, βάζοντας δέλεαρ για τις 5ετείς σχολές έναντι των 4ετών, στην λογική του διαίρει και βασίλευε, ενώ στην πραγματικότητα οι πρώτες δεν κερδίζουν τίποτα.
Διεκδικούμε κατάργηση όλων των μεταπτυχιακών (ΜΔΕ), ενσωμάτωση όλων των εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων σε 4ετείς και 5ετείς σχολές στο πτυχίο.
Διεκδικούμε κατάργηση των ΚΕΣ, ΚΕΚ, ΙΕΚ και μη ενσωμάτωση της οδηγίας 36/05. Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση για όλους με ελεύθερη πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο χωρίς εξεταστικούς και ταξικούς φραγμούς, ύστερα από ένα ενιαίο 12χρονο σχολείο.
Δεν γίνεται να αναθέτουμε την διεκδίκηση των όρων με τους οποίους θα σπουδάσουμε, θα εργαστούμε και θα ζήσουμε σε άλλους, δεν γίνεται να τους παζαρεύουμε με κανέναν. Δεν αρκεί η αριστερή γκρίνια, τα έδρανα της Βουλής δεν δημιουργούν προϋποθέσεις ανατροπής των αντιεκπαιδευτικών-αντεργατικών νόμων. Δε συμβάλει στην ανάπτυξη νικηφόρων αγώνων το να μιλάει ο ΣΥΝ στη Βουλή ως εκπρόσωπος του κινήματος όταν στηρίζει χυδαίες αντεργατικές διατάξεις στην ΕΕ και στα πανεπιστήμια βοηθάει, μέσω των καθηγητών του, στην εφαρμογή του νέου Νόμου-Πλαίσιο. Δε συμβάλει ούτε η ΠΚΣ με τον φόβο και την άρνηση της απέναντι στην αναγκαιότητα αριστερού ριζοσπαστικού κινήματος στις σχολές και την κοινωνία, αμεσοδημοκρατικού και μαχητικού, που μιλάει εξ’αρχής για χαμένους αγώνες και καλεί σε συσπείρωση γύρω από τον εαυτό της. Ούτε ή ΔΑΠ που κατηγορεί για την κατάσταση το φοιτητικό κίνημα που δεν επέτρεψε την αναθεώρηση του αρθ.16, ζητάει Master για τα “δικά μας παιδιά”, και προωθεί εν τέλει την κυβερνητική πολιτική μέσα στα πανεπιστήμια.
Το κίνημα όλο το προηγούμενο διάστημα επέλεξε να μη συμμετάσχει στο στημένο τους διάλογο και να κερδίσει όχι παρακαλώντας, αλλά εκβιάζοντας το πολιτικό σύστημα με τη μαχητικότητα και την αποφασιστικότητά του. Είναι σαφές πως το ζήτημα της αναγνώρισης των ΚΕΣ, των αντιεκπαιδευτικών-αντεργατικών μεταρρυθμίσεων συνολικά, αφορά όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Τώρα είναι η ώρα για την συνάντηση του φοιτητικού κινήματος με τα υπόλοιπα κομμάτια της εκπαίδευσης (μαθητές, δάσκαλοι, καθηγητές) καθώς και με όλο τον κόσμο της εργασίας, για την ανάπτυξη ενός μαζικού κινήματος για την απόκρουση και την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ σε εκπαίδευση, εργασία, δημοκρατικά δικαιώματα.
Αριστερή Ριζοσπαστική Συσπείρωση – ΕΑΑΚ
Read more!
Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008
Kάλεσμα στο πανελλαδικό διήμερο των ανεξάρτητων αριστερών σχημάτων της EAAK, 1/11-2/11
Την ώρα που τα χρηματιστήρια σε όλο τον κόσμο βυθίζονται στις ολοένα αυξανόμενες απώλειές τους, που η ανασφάλεια της φτώχειας κατακλύζει τους εργαζόμενους και τη νεολαία που ήδη δέχονται τις επιπτώσεις της χρόνιας αντεργατικής πολιτικής, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει τις «μεταρρυθμίσεις», οξύνει την αντιλαϊκή επίθεση. Η κρίση και η ύφεση είναι εδώ, μαζί με την προκλητική προσπάθεια των κυβερνήσεων και της ΕΕ να στηρίξουν το κεφάλαιο και τα επιχειρηματικά συμφέροντα, ρίχνοντας τα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων. Είναι μία κρίση, απότοκος της πολιτικής τους, της άγριας εκμετάλλευσης και της ληστρικής κερδοφορίας τους. Τα αστικά επιτελεία απαντούν στην κρίση και τη μακροχρόνια οικονομική ύφεση με ένα νέο γύρο αντεργατικής επίθεσης, με κόψιμο των κοινωνικών κονδυλίων, με ακόμα πιο αντί – δημοκρατικά μέτρα, με ένταση των πολεμικών ανταγωνισμών και αναμετρήσεων. Παρά την πίεση που υφίσταται η κυβέρνηση από τα κοινωνικά κινήματα που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα, λόγω της κρίσης του πολιτικού συστήματος όπως εκδηλώνεται μέσα από την κρίση εκπροσώπησης και την πτώση του δικομματισμού, αλλά και λόγω της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης, επιλέγει τη φυγή προς τα εμπρός. Την ίδια στιγμή που χαρίζονται 28 δισεκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες, η κυβέρνηση με το νέο προϋπολογισμό ετοιμάζει τη φορο- επιδρομή, εντείνει την επίθεση στα λαϊκά στρώματα, προβάλλει ως μονόδρομο τις ιδιωτικοποιήσεις (ολυμπιακή, λιμάνια, ΟΣΕ, κλπ), καταστρατηγεί τα ασφαλιστικά δικαιώματα και με την περικοπή των βαρέων και ανθυγιεινών, προωθεί την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση στο σύνολο της και σε όλες τις βαθμίδες, αναιρεί στοιχειώδη δικαιώματα νεολαίας και εργαζομένων. Στο ίδιο πλαίσιο κινείται και το ΠΑΣΟΚ, που ταυτίζεται με την ουσία της πολιτικής της ΝΔ. Είναι δεδομένο ότι η κρίση, σε απουσία κινήματος θα φέρει ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης και όχι ένα νέο «κοινωνικό συμβόλαιο» ή μία πιο «φιλολαϊκή διαχείριση» στα πλαίσια του συστήματος. Σε αυτές τις συνθήκες γίνεται πιο επιτακτικά αναγκαία η ανάπτυξη αποφασιστικών και νικηφόρων αγώνων απαιτώντας να πληρώσουν την κρίση οι καπιταλιστές, να ανατραπεί η διαρκής επιδρομή κυβερνήσεων και κεφαλαίου, στη βάση των κατευθύνσεων της ΕΕ.
Στην εκπαίδευση, ένα χρόνο μετά την ήττα της κυβέρνησης στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και του Συντάγματος, η νέα επίθεση της ΝΔ, του συμπολιτευόμενου ΠΑΣΟΚ - στις κατευθύνσεις της ΕΕ - που εξαπολύεται βρίσκει για άλλη μία φορά το φοιτητικό κίνημα μπροστά της. Μέσα στο καλοκαίρι ψηφίστηκε πραξικοπηματικά ο νόμος που αναγνωρίζει την ακαδημαϊκή λειτουργία των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών, ως πρώτο βήμα για την μετέπειτα ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 και την απόδοση και επαγγελματικών δικαιωμάτων στα ιδιωτικά κολλέγια. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την έκδοση της επαίσχυντης απόφασης του ΔΕΚ που είναι καταδικαστική για την Ελλάδα έσπευσε η κυβέρνηση να εξαγγείλει την εντός 2009 έκδοση του προεδρικού διατάγματος που θα ενσωματώνει την κοινοτική οδηγία. Η επί της ουσίας παράκαμψη του άρθρου 16 και του συσχετισμού που διαμόρφωσε το εκπαιδευτικό κίνημα ενάντια στην αναθεώρηση του, αποτελεί casus belli για το σύνολο του κόσμου της εκπαίδευσης. Οδηγεί στην κατάργηση των εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων, στην απαξίωση των πτυχίων και της εργασιακής προοπτικής του συνόλου των αποφοίτων ενώ ταυτόχρονα πιέζει τα δημόσια ιδρύματα να αναδιαρθρώσουν το μοντέλο λειτουργίας τους στο πρότυπο των ιδιωτικών. Οδηγεί στην εισαγωγή ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων και την πολυδιάσπαση της νεολαίας. Παράλληλα η κυβέρνηση αδυνατώντας να εφαρμόσει το νόμο πλαίσιο ως προς τις πιο επιθετικές του όψεις, διαπραγματεύεται κομμάτι κομμάτι τις διατάξεις του ανιχνεύοντας και τις αντιδράσεις από την πλευρά των φοιτητών και του κινήματος. Η προσπάθεια διορισμού αρχών που εφαρμόζουν την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και θα έχαιραν καθολικής νομιμοποίησης, απέτυχε από τις δυναμικές κινητοποιήσεις που πυροδότησαν τη συνολική καταδίκη του μέτρου και της στάση αποχής που κράτησε το σύνολο του φοιτητικού σώματος. Η λίστα συγγραμμάτων φέρνει την ασάφεια της ύλης, την εξατομίκευση των σπουδών, την περικοπή βιβλίων και είναι στην κατεύθυνση της κατάργησης των δωρεάν συγγραμμάτων και της βιβλιοκάρτας.
Για την ΕΑΑΚ είναι αναγκαία η προετοιμασία μίας νέας όξυνσης του φοιτητικού κινήματος με στόχο την ανατροπή των συγκεκριμένων μέτρων και της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης που στοχεύει στη δημιουργία ενός νέου μοντέλου αποφοίτου – μελλοντικού εργαζόμενου ευέλικτου, αναλώσιμου, ειδικευμένου, χωρίς δικαιώματα και πειθαρχημένου. Εργαζόμενου που θα βρίσκεται σε ένα διαρκές κυνήγι πιστοποιητικών και δεξιοτήτων, περιπλανώμενος από την επισφαλή εργασία στην ανεργία και την επανακατάρτιση. Η κατεύθυνση αυτή υλοποιείται μέσα από την απαξίωση των πτυχίων, τη εντατικοποίηση των ρυθμών σπουδών, την πειθάρχηση του φοιτητικού σώματος και το χτύπημα στη δυνατότητα συλλογικής συγκρότησης και έκφρασης του φοιτητικού κινήματος, την ειδίκευση και τη διάσπαση γνωστικών αντικειμένων, καθώς και τη λειτουργία των Πανεπιστημίων με ιδιωτικο-οικονομικά ανταποδοτικά κριτήρια και την περαιτέρω υπαγωγή της ερευνητικής και εκπαιδευτικής διαδικασίας στις ανάγκες του κεφαλαίου.
Απαντάμε με ένα φοιτητικό κίνημα πανελλαδικό, μαχόμενο, ανεξάρτητο, αμεσοδημοκρατικό, αντικυβερνητικό, ανατρεπτικό. Ένα φοιτητικό κίνημα που θα συγκρούεται με κάθε όψη της κυβερνητικής πολιτικής, απαιτώντας την απεμπλοκή από τις ευρωπαϊκές συμφωνίες για την εκπαίδευση. Που θα δημιουργεί τις δικές του μορφές οργάνωσης, αυτοτελείς κι ανεξάρτητες από την κατεστημένη πολιτική των εκπροσώπων και των επιτελείων. Που θα απαντά στην επίθεση ενοποιώντας την πληττόμενη νεολαία στη βάση των κοινών συμφερόντων της. Με κίνημα μαχητικό, που θα δίνει τη μάχη φέρνοντας μπροστά όλο τον κόσμο του αγώνα, με συνελεύσεις- καταλήψεις, διαδηλώσεις, συγκρούσεις. Με κατεύθυνση συγκρότησης πανεκπαιδευτικού μετώπου και συντονισμού αυτού με τον κόσμο της εργασίας.
Ιδιαίτερα σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, που σημαδεύεται από τους μεγάλους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος και την ανάγκη για ανάπτυξη και κλιμάκωση του κινήματος επανέρχεται επιτακτικά το ζήτημα μίας μάχιμης ριζοσπαστικής αριστερής παρέμβασης σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ και της εμφάνισης της Άλλης Αριστεράς στην κοινωνία. Σε αυτές τις αναζητήσεις του αγωνιστικού δυναμικού, η επίσημη αριστερά δείχνει τα όρια της. Το ΚΚΕ αδυνατεί να χαράξει ένα πολιτικό σχέδιο αναμέτρησης με την επίθεση, προτάσσει την κοινοβουλευτική ενίσχυση του για την αλλαγή των συσχετισμών και όχι την πάλη των εργαζομένων και της νεολαίας για την ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου. Η ΠΚΣ όχι μόνο συντάσσεται πλήρως με το παραπάνω πολιτικό σχέδιο αλλά απέναντι στην προσπάθεια ανάπτυξης και κλιμάκωσης των αγώνων επιλέγει να υιοθετεί υπονομευτική και τελικά επικίνδυνη στάση. Χαρακτηριστική ήταν η ευθέως καταγγελτική στάση απέναντι στο κίνημα και τις πρακτικές του, που κατέληξε να αποσπάσει και τα συγχαρητήρια του υπουργού παιδείας για την στάση της. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει πρόταση εναλλακτικής «αριστερής» διακυβέρνησης, απαντά στην κρίση με ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που δεν διαφέρει στην ουσία από τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ για ένα πιο «φιλολαϊκό» μοντέλο διαχείρισης. Η ΑΡΕΝ συντάσσεται με την κεντρική πολιτική της «αριστερής» υπεύθυνης δύναμης διαχείρισης. Στους πανεπιστημιακούς, η ΑΡΜΕ απροκάλυπτα υπερασπίζεται την εφαρμογή του νόμου, ενώ συγκεκριμένα στελέχη του (Μηλιός) απειλούν και με Λοκ- άουτ.
Η Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση συγκροτήθηκε μέσα από τις μεγαλειώδεις νεολαιίστικες και κοινωνικές κινητοποιήσεις του ’90-’91 και αποτελεί το πλέον επιτυχημένο μόρφωμα της ριζοσπαστικής αριστεράς στο χώρο των πανεπιστημίων. Τα σχήματα της ΕΑΑΚ είναι πολιτικό – συνδικαλιστικά μορφώματα τα οποία δρουν σε κάθε σχολή με αυτοτέλεια και αποτελούν το βασικό κύτταρο της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης. Αντιπαρατίθενται με όλη τη γραμμή της αναδιαρθρωτικής πολιτικής, την οποία και αντιμετωπίζουν με μια συνολική αντικαπιταλιστική οπτική σε σχέση με τα κύρια μέτωπα της ταξικής πάλης στην ελληνική κοινωνία (αναδιάρθρωση σε εκπαίδευση και εργασία, καταστολή, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις κλπ). Επιπλέον, και λόγω της αναγκαιότητας για συνολική παρέμβαση στο ελληνικό πανεπιστήμιο, τα σχήματα έχουν κεντρικές διαδικασίες στις οποίες σχεδιάζουν μια γενική πολιτική κατεύθυνση και έναν κοινό τακτικό βηματισμό. Τέτοιες διαδικασίες είναι τα συντονιστικά ΕΑΑΚ ανά πόλεις και η κορυφαία πολιτική διαδικασία του πανελλαδικού διημέρου. Τα σχήματα της ΕΑΑΚ ιστορικά έχουν παίξει ρόλο στη συζήτηση για μία Άλλη Αριστερά, αντικαπιταλιστική και ριζοσπαστική και θέλουμε ειδικά σε αυτή την περίοδο να συμβάλλουμε στη διαδικασία βαθύτερης πολιτικής συγκρότησης και ενοποίησης αυτής της αριστεράς.
Με βάση τα παραπάνω, καλούμε όλα τα ανεξάρτητα αριστερά σχήματα, τις πρωτοβουλίες που δημιουργήθηκαν μέσα από τις κινηματικές διαδικασίες του προηγούμενου χρονικού διαστήματος, άλλες οργανωμένες δυνάμεις που παρεμβαίνουν στο ελληνικό πανεπιστήμιο και έχουν αναφορές στη ριζοσπαστική αριστερά και ανένταχτους αγωνιστές που συνέβαλαν στο κίνημα να παρακολουθήσουν, να εμπλακούν και να συμμετάσχουν στις διαδικασίες των σχημάτων της ΕΑΑΚ, και με πρώτο σταθμό το πανελλαδικό διήμερο των σχημάτων, που θα πραγματοποιηθεί στο Πολυτεχνείο της Αθήνας το Σαββατοκύριακο1/11-2/11.2008. Είναι πια ιστορικό αίτημα της εποχής μας μια άλλη αριστερά. Μια αριστερά μαχόμενη, που δε θα εξαργυρώνει τους αγώνες αλλά θα τους πηγαίνει μέχρι τέλους. Ανεξάρτητη, ανατρεπτική, αμεσοδημοκρατική. Αυτή η αριστερά μπορεί να εγγυηθεί και να θωρακίσει τους ακόμα μεγαλύτερους αγώνες που έχουμε μπροστά μας…
ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ
σε ΑΕΙ -ΤΕΙ
σε ΑΕΙ -ΤΕΙ
Read more!
Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2008
Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008
Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008
Πλαίσιο 15/10/2008
ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ - ΕΑΑΚ ΓΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΣΕΜΦΕ ΓΙΑ ΤΗ ΓΣ 15/10/2008
Η νέα χρονιά ξεκινάει με το οικονομικό και πολιτικό σύστημα να βρίσκεται σε κατάσταση κρίσης, στην Ελλάδα και διεθνώς. Από τη μία, η παγκόσμια οικονομική κρίση με την κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού κλάδου, που οδήγησε σε χρεωκοπία τραπεζικούς και ασφαλιστικούς κολοσσούς έχει δημιουργήσει κλίμα αβεβαιότητας σε όλο το δυτικό κόσμο και όχι μόνο. Το σημαντικότερο είναι ότι αναγκάζει εκατομμύρια ανθρώπους να χάσουν τα σπίτια τους (π.χ. ΗΠΑ) και εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τα λαίκά στρώματα (ακρίβεια, ανεργία, καταθέσεις κ.α). Τα νεοφιλελεύθερα ιδεολογήματα και οι πρακτικές της «ελεύθερης και αυτορυθμιζόμενης αγοράς» κατεδαφίζονται, τη στιγμή που τα μεγαλύτερα κράτη παγκοσμίως αγοράζουν άρον-άρον τις τεράστιες επιχειρήσεις του χρηματοπιστωτικού κλάδου με τα λεφτά των φορολογούμενων, για να τις σώσουν από την κατάρρευση...
Από την άλλη, σ' αυτό το έδαφος και με πρόσχημα τη «θωράκιση από την κρίση», η κυβέρνηση της ΝΔ κλιμακώνει την επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας, ευελπιστώντας μέσα από τη μεγαλύτερη εκμετάλλευσή τους να ξεπεραστεί μακροπρόθεσμα η κρίση αλλά και να καμφθούν οι αντιστάσεις τους. Έτσι βλέπουμε τη λιτότητα σε μισθούς και συντάξεις να μεγαλώνει, την ακρίβεια να εντείνεται, τις ιδιωτικοποιήσεις να συνεχίζονται (Ολυμπιακή, λιμάνια, ΟΣΕ κ.α.), τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα να καταργούνται. να αναγνωρίζονται τα ιδιωτικά κολέγια, να ετοιμάζεται στράτευση των νέων στα 18. Και σα να μην έφτανε η ήδη σκανδαλώδης πολιτική της ΝΔ, το ποτήρι της κοινωνικής αγανάκτησης ξεχειλίζει από τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα διαφθοράς και πλουτισμού των στελεχών της κυβέρνησης, παράλληλα με τις real-estate μπίζνες με τη Μονή Βατοπεδίου.
Το τελευταίο διάστημα έχουν αρχίσει να έρχονται στη δημοσιότητα σενάρια πρόωρων εκλογών με αλλεπάλληλα γκάλοπ, τα οποία από τη μια επιβεβαιώνουν την απόρριψη των κομμάτων του δικομματισμού, αλλά από την άλλη προετοιμάζουν το έδαφος για εναλλακτικές λύσεις από την πλευρά του συστήματος (π.χ. συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ-ΜΟΣ). Για μας είvαι σαφές ότι οι εργαζόμεvοι και η νεολαία δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από την όποια "προεκλογική αvαμοvή". αvτίθετα τώρα είvαι η ώρα να βγουν στο δρόμο και να παλέψουν αποφασιστικά για τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους. Να παλέψουν για την ήττα της πολιτικής της κυβέρνησης και την πτώση της, όχι από κάποιο εκλογικό αποτέλεσμα αλλά από το μαχητικό και αμεσοδημοκρατικό τους κίνημα, στο οποίο οι ίδιοι θα αποφασίζουν και θα ελέγχουν την πορεία του αγώνα τους.
Σ'αυτή τη λογική, είναι μεγάλη ανάγκη ως φοιτητές το επόμενο χρονικό διάστημα να συμπορευθούμε με τα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια της εκπαίδευσης (δάσκαλοι, καθηγητές, μαθητές) και των εργαζόμενων σ'ένα ενιαίο αντικυβερνητικό μέτωπο, για την ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής και αντεργατικής «μεταρρύθμισης» της ΝΔ. Ειδικά σε μια περίοδο που μόνο κλειστοί δεν είναι οι λογαριασμοί μας με την κυβέρνηση και το Υπουργείο...
Νόμος-Πλαίσιο / Περικοπή Συγγραμάτων
Μετά τις πρυτανικές και προεδρικές εκλογές της ντροπής που είδαμε τους τελευταίους μήνες (με ΜΑΤ, μπράβους και μερικές δεκάδες ΔΑΠιτών να «υπερασπίζονται τη Δημοκρατία στα ΑΕΙ»), το Υπουργείο και οι διοικήσεις των τμημάτων προχωρούν και εφαρμόζουν στην πράξη ένα από τα πιο ακραία μέτρα του αντιδραστικού νόμου-πλαίσιο. Το μέτρο αυτό δεν είναι άλλο από την κατάργηση του θεσμού των δωρεάν συγγραμμάτων, κάτι που αποτελεί κεκτημένο του φοιτητικού κινήματος εδώ και 50 χρόνια. Μέσα από την περιβόητη «λίστα συγγραμμάτων», οι φοιτητές δικαιούνται μόνο ένα δωρεάν σύγγραμμα ανά μάθημα (τη στιγμή που αρκετά μαθήματα απαιτούν δυο ή τρία, μόνο στο 1 ο έτος στη σχολή μας!), ενώ ο συνολικός αριθμός δωρεάν συγγραμμάτων που δικαιούμαστε για όλα τα έτη είναι ίσος με ταμαθήματα που απαιτούνται για τη λήψη πτυχίου (αφαιρώντας ουσιαστικά τη δυνατότητα σ'ένα φοιτητή να αλλάξει
κάποιο μάθημα επιλογής που πήρε). Το μέτρο αυτό φυσικά κινείται εξολοκλήρου στη λογική του νόμου-πλαίσιο, ένα νόμο που αντιπάλεψε και αντιπαλεύει το φοιτητικό κίνημα εδώ και 3 χρόνια, ένα νόμο που έχει επανειλημμένα καταδικάσει το μεγαλύτερο μέρος της πανεπιστημιακής κοινότητας. Ο νόμος-πλαίσιο καθώς και ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός (εκτελεστική διάταξη του νόμου), οι οποίοι κινούνται στην κατεύθυνση της Μπολόνια και της πολιτικής της ΕΕ για την εκπαίδευση, προβλέπουν εκτός από τα συγγράμματα: την περαιτέρω επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου και κατάργηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, μέσα από τα 4ετή επιχειρηματικά προγράμματα των ιδρυμάτων, την εισαγωγή επιχειρηματικών κριτηρίων στη λειτουργία των ΑΕΙ-ΤΕΙ (ανταποδοτικές υποτροφίες, αξιολόγηση της εκπαιδευτικής και ερευνητικής διαδικασίας με κριτήρια της αγοράς κ.α.), τους μάνατζερ, το άνοιγμα του δρόμου για χρηματοδότηση από «τρίτες πηγές). Την καταστολή και πειθάρχηση του φοιτητικού κινήματος και την ποινικοποίηση των συλλογικών αγώνων, μέσα από τα πειθαρχικά συμβούλια και την κατάργηση του ασύλου. Τον ατομικό δρόμο στις σπουδές και την εργασιακή προοπτική,μέσα από το ανώτατο όριο των 2ν χρόνων φοίτησης (και μετά ...διαγραφή), τις αλυσίδες μαθημάτων, τον ατομικό φάκελο προσόντων και τις πιστωτικές μονάδες, τη διαμόρφωση τελικά ενός νέου μοντέλου εργαζομένου, ευέλικτου και ανίσχυρου απέναντι στον εργοδότη, της επανακατάρτισης, της δια βίου μάθησης και της εργασιακής περιπλάνησης.
Νομοσχέδιο για τα ΚΕΣ - κοινοτική οδηγία 36/05
Η κυβέρνηση το καλοκαίρι που μας πέρασε επικύρωσε στο θερινό τμήμα της Βουλής ένα νόμο που θεσμοθετεί την ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών κολεγίων, δηλαδή στην ουσία επιτρέπει την ύπαρξη ιδιωτικών μονάδων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, κάτι που καταστρατηγεί στην πράξη το άρθρο 16 του Συντάγματος. Είναι μια κίνηση που δημιουργεί πολλαπλές βαθμίδες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και διασπά ακόμα περισσότερο το ενιαίο πτυχίο του αποφοίτου (ΑΕΙ-ΤΕΙ ή ΚΕΣ), καθιστώντας τον ανίκανο να αγωνιστεί συλλογικά για τα επαγγελματικά και εργασιακά του δικαιώματα. Σα να μην έφταν'ε αυτό, το Υπουργείο ετοιμάζεται να καταθέσει νόμο που θα ενσωματώνει την κοινοτική οδηγία 36/2005 της ΕΕ για τα κολέγια, και η οποία προβλέπει την ισοτίμηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτω'ν των ΚΕΣ με αυτά των αποφοίτων του δημοσίου πανεπιστημίου. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα την εξίσωση ουσιαστικά «προς τα κάτω» των δικαιωμάτων αμφότερων, γιαυτό το λόγο σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να βλέπουμε τους σπουδαστές των ΚΕΣ σαν «αντιπάλους» ή «ανταγωνιστές». Επίσης, με τη λειτουργία. των ιδιωτικών κολεγίων, πιέζονται ακόμα περισσότερο τα δημόσια ιδρύματα να εισαγάγουν επιχειρηματικά και ανταποδοτικά κριτήριαπροκειμέvου να αvταγωvιστούv τα ΚΕΣ. Δεν πρέπει να ξεχvάμε ότι είvαι έvα άλλο μέτρο της κυβέρvησης, αυτό της βάσης του 10, που δίvει τρoφή και στέλvει παιδιά να σπουδάσουν πληρώvοvτας στα ΚΕΣ. Ξανά στην πρώτη γραμμή της σύγκρουσης. Οι εργαζόμενοι και η νεολαία ενάντια στην κυβέρνηση
Σε αυτή την περίοδο, το φοιτητικό Kίνημα , θα πρέπει να δώσει τη μάχη της σύγκρουσης με τον πυρήvα αυτής της πολιτικής με λογική και πρακτική έξω από τις κυρίαρχες λογικές παζαρέματος των δικαιωμάτων και των αvαγκώv μας. Με την αμεσοδημοκρατική οργάvωση του αγώvα και με την πίστη στη δυvατότητα του ίδιου του κόσμου του αγώvα να κάvει πολιτική για τον εαυτό του και να μπαίvει στο προσκήνιο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Θα βρεθούμε ξανά μπροστά τους με ένα νέο γύρο συνελεύσεων- καταλήψεων διαδηλώσεων αλλά και με μια νέα σύvδεση με τους αγώvες των εργαζομένων και της υπόλοιπης νεολαίας. Με διαδηλώσεις, απεργίες και καταλήψεις αvατρέπουμε την αvτί-ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις, τις ιδιωτικοποίήσεις διεκδικούμε τα δικαιώματά μας στην εργασία, με την νεολαία στην πρώτη γραμμή των αγώvων. Η γενιά των 700 €, η γενιά της αvασφάλιστης εργασίας και της κατάρτισης ας γίνει και η γενιά της ανατροπής της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης αλλά και συνολικά της αντιλαϊκής πολιτικής.Απαιτούμε:
- Να μην ισχύσει ο νέος τρόπος διανομής συγγραμμάτων, η διαvομή να γίvει με τον παλιό τρόπο. Να μοιραστούν καvονικά και δωρεάν σημειώσεις σε όσα μαθήματα χρειάζοvται. Να αποσυρθεί ο νέος νόμος - πλαίσιο και ο πρότυπος κανονισμός σπουδώv . Καvέvας περιορισμός του ασύλου ,όχι στο όριο φοίτησης, όχι στους νέους αντιδραστικούς καvονισμούς, όχι στη θεσμοθέτηση του συστήματος αξιολόγησης, όχι στην κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτωv, όχι στους μάvατζερ.
- Κατάργηση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών και τω" παραρτημάτων στη" Ελλάδα ξέvων κολεγίων και κάθε μορφή ιδιωτικής εκπαίδευσης .
- Όχι στην οδηγία 2005/36/ΕΚ. Έξοδος της Ελλάδας από τον Κοινό Ευρωπα'ίκό Χώρο Αvώτατης Εκπαίδευσης (ΚΕΧΑΕ). Καμία θέσπιση Eθνικού Πλαισίου Προσόvτωv.
- Άμεση, εvιαία επαγγελματική κατοχ6ρωση των αποφοίτων της ΣΕΜΦΕ ως μηχανικοί. Σύγκλιση των κατευθ6vσεωv και εvοποίηση του προγράμματος σπουδώ" έως το 50 εξάμηvο.
- Θέσπιση επιπλέο εξεταστικής για τους επί πτυχίω. Καvονικοποίηση στα μαθήματα που έχει κοπεί πάνω από το 50% των φοιτητών.
- Εvιαία Παvεπιστημιακή Εκπαίδευση Δημόσια και Δωρεάν για όλες σε όλες τις βαθμίδες - χωρίς διαχωρισμ06ς σε ΑΕΙ-ΤΕΙ-ΙΕΚ-ΚΕΣ. Ελευθερη πρόσβαση στην εκπαίδευση xωρίς οικοvομικούς - εξεταστικούς - ταξικούς φραγμούς. Μία σχολή αvά γvωστικό αvτικείμεvο. Καμία ειδίκευση και κατάτμηση - διάσπαση γvωστικώv αvτικειμέvων. Εvιαία πτυχία με κατοχυρωμένα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, μόνη προϋπόθεση για την εύρεση δουλειάς. Καμία εvτατικοποίηση των ρυθμών σπουδών μας. Κατάργηση της βάσης του 10 για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Εvιαίο 12χρovo σχολείο.
- Μπλοκάρισμα της Διαδικασίας της Μπολώνια. Όχι στις πιστωτικές μοvάδες, το συμπλήρωμα διπλώματος, το σπάσιμο του πτυχίου σε bachelor - master, και τον ατομικό φάκελο προσόvτωv που οδηγούν στην πλήρη εξατομίκευση, την κατάργηση του συλλογικου δρόμου προς την εργασία και τη συλλογική διαπραγμάτευση των εργαζομέvων. Όχι στην κατάρτιση του Εvιαίου Πλαισίου Προσόντων και ιvστιτούτων δια βίου μάθησης που στοχεύουν στην διαμόρφωση εvός εργαζόμενού του οποίου η σφαιρική γνώση εvός εργασιακού αντικειμέvου αντικαθίσταται από ευέλικτα σύνολα δεξιοτήτων για να μπαίνει στον φαύλο κύκλο εργασίας- ανεργίας-επανακατάρτισης. .
- Κανένας περιορισμός των δημοκρατικών δικαιωμάτωv. Ελευθερία στην πολιτική δράση και σκέψη. Διεύρυνση του ασύλου σε σχολεία και εργασιακούς χώρους. Ενάντια στα λευκά κελιά, καμία ειδική μεταχείριση στους πολιτικούς κρατούμενους. Κατάργηση των τρομονόμων.
- Άμεση αθώωση και καμία δίωξη όλων των αγωνιστών του φοιτητικού κινήματος. Καμία καταστολή, τρομοκράτηση, συκοφάντηση και ποινικοποίηση των αγώνων μας.
- Δωρεάν σίτιση, στέγαση, μεταφορές, συγγράμματα, σημειώσεις.
- Όχι στη στράτευση στα 18. Καμία δίωξη και καταδίκη στους αvτιρρησίες συνείδησης. Καμία εμπλοκή της Ελλάδας σε αποστολές εκτός συνόρων. Κανένας νέος μισθοφόρος. Πολιτικά δικαιώματα και ελεύθερη συνδικαλιστική δράση των στρατευμένων.
- Αξιοπρεπής ζωή από μια και μοvό δουλειά. Δουλειά για όλους με παράλληλη αύξηση των μισθών. Ανθρώπινοι ρυθμοί εργασίας.
Αποφασίζούμε:
- Παράσταση διαμαρτυρίας στο γραφείο της προέδρου της σχολής την Πέμπτη 16/10 στις 12:00, με αίτημα την απόσυρση της λίστας συγγραμμάτων και την καθιέρωση πτυχιακών εξεταστικών.
- Συμμετοχή του συλλόγου σε κινητοποίηση και κατάληψη της πρυτανείας του ΕΜΠ στις 17/10, μαζί με τους υπόλοιπους συλλόγους του πολυτεχνείου ενάντια την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων.
- Συμμετοχή στο πανεκπαιδευτικό και πανεργατικό συλλαλητήριο στις 21/10, με κλείσιμο της σχολής. Προσυγκέντρωση στις 12:00 στα Προπύλαια μαζί με τις ομοσπονδίες ΔΟΕ, ΟλΜΕ.
- Συμμετοχή του συλλόγου στη συγκέντρωση και διαμαρτυρία στα γραφεία της ΕΕ στις 23/10, στις 12.00 στο Σύνταγμα, με κλειστή τη σχολή.
αριστερή ριζοσπαστική συσπείρωση - εαακ
Read more!
Ποιό βιβλίο να διαλέξω;
Με μια καθαρά πραξικοπηματική απόφαση η πρόεδρος της σχολής προχώρησε μέσα στο καλοκαίρι τις μέρες της εξεταστικής στην συγκρότηση λίστας συγγραμάτωνο
Παρά τις αποΦάσεις των Γενικών Συνελεύσεων των φοιτητών στο Πολυτεχνείο αλλά
και σε άλλες σχολές, ενάντια στην κατάργηση των δωρεάν συγγραμάτων που ουσιαστικά προωθείται μέσω της λίστας συγγραμμάτων, παρά το ότι ενώ εδώ και δυο χρόνια οι φοιτητές με καταλήψεις και διαδηλώσεις διεκδικούν συνολικά την ανατροπη του νέου νόμου πλαίσιου, η πρόεδρος της σχολής και οι μεγαλοκαθηγητές σε αγαστή συνεργασία με το Υπουργείο προσπαθούν να επιβάλλουν παράλληλα με τις εγγραΦές των φοιτητών την συγκεκριμένη λίστα.
Ποιες αλλαγές όμως θα φέρει το νέο σύστημα?
. Καταργούνται τα δωρεάν βιβλία. Οι φοιτητές μπορούν να επιλέξουν μόνο ένα σύγγραμμα απο τον κατάλογο που τους δίνεταL Έτσι ενώ τα προηγούμενα χρόνια υπήρχαν μαθήματα στα οποία δίνονταν δυο ή περισσότερα βιβλία, τώρα οι φοιτητές θα παίρνουν δωρεάν μόνο το ένα. Προφανώς έτσι θα είμαστε αναγκασμένοι να αγοράζουμε το άλλο βιβλίο είται να κάνουμε ουρές στην βιβλιοθήκη για να δανειστούμε τα 2-3 αντίτυπα που υπάρχουν.
. Αυξάνεται η καθηγητική αυθαιρεσία και εντατικοποιούνται οι ρυθοι σπουδών. Ηδη είμαστε στην διάρκεια μιας ακόμα εξεταστικής περιόδου όπου για άλλη μια φορά γίνεται σφαγήο Περικοπές στην χρονική διάρκεια της εξέτασης, θέματα για εξωγήινους, διαγωνισμος ποιός θα κόψει τους περισσότερους κλπ. Αυτό το φαινόμενο θα ενταθει αφού τώρα δεν θα υπάρχει ένα μόνο βιβλίο.Ετσι ο καθηγητής θα βάζει ότι
θέματα γουστάρει, η ύλη θα είναι τεράστια, χωρις δυνατότη'α/ ελέγχου. Για να ανταπεξέλθει κάποιος στο νέο σύστημα θα πρέπει να τρέχει απο το πρωι ως στο βράδυ για να παρακολουθεί υποχρεωτικά όλα τα μαθήματα σαν να πηγαίνει πάλι σχολείο.
. Αυξάνεται η διαπλοκή. Ο κάθε καθηγητής θα γράφει το δικό του βιβλίο και μετά απλά θα το «συστήνει» στους φοιτητές που θα το «επιλέγουν» μέσα απο την λίστα. Ειδικά σε μαθήματα που τα κάνουν δύο καθηγητές και έχει ο καθένας το δικό του βιβλιαράκι ετοιμάστε να βάλουμε βαθεία το χέρι στην τσέπη
· Το σύστημα είναι και λίγο 0.0 ηλίθιο. Έτσι πριν κάποιος καταλάβει τι μάθημα παρακολουθεί θα πρέπει να διαλέξει βιβλίο.Δεν έχει την δυνατότητα να σχηματίσει άποψη για το αντικέιμενο. 'Οπότε η ρωτάς τους παλιότερους ή παίζεις λόττο.
Για όλα αυτά δεν μπορούμε να μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Είναι ευθύνη της προέδρου που προσπαθεί να επιβάλλει αυτό το σύστημα την περίοδο των εγγραφών και είναι η μόνη υπεύθυνη για ότι συμβαίνει. Καμία συζήτηση για την λίστα συγγραμάτων. Δωρεάν διανομή όλων των βιβλίων που χρειάζονται για κάθε μάθημα. Αυστηρά καθορισμένη ύλη συγκεκριμένης έκτασης σε λογικά πλαίσια για να μπορούν όλοι να ανταποκριθούν στις εξετάσεις είτε παρακολουθούν είτε όχι, το μάθημα. Θέσπιση πτυχιακής εξεταστικής.
Read more!
Παρά τις αποΦάσεις των Γενικών Συνελεύσεων των φοιτητών στο Πολυτεχνείο αλλά
και σε άλλες σχολές, ενάντια στην κατάργηση των δωρεάν συγγραμάτων που ουσιαστικά προωθείται μέσω της λίστας συγγραμμάτων, παρά το ότι ενώ εδώ και δυο χρόνια οι φοιτητές με καταλήψεις και διαδηλώσεις διεκδικούν συνολικά την ανατροπη του νέου νόμου πλαίσιου, η πρόεδρος της σχολής και οι μεγαλοκαθηγητές σε αγαστή συνεργασία με το Υπουργείο προσπαθούν να επιβάλλουν παράλληλα με τις εγγραΦές των φοιτητών την συγκεκριμένη λίστα.
Ποιες αλλαγές όμως θα φέρει το νέο σύστημα?
. Καταργούνται τα δωρεάν βιβλία. Οι φοιτητές μπορούν να επιλέξουν μόνο ένα σύγγραμμα απο τον κατάλογο που τους δίνεταL Έτσι ενώ τα προηγούμενα χρόνια υπήρχαν μαθήματα στα οποία δίνονταν δυο ή περισσότερα βιβλία, τώρα οι φοιτητές θα παίρνουν δωρεάν μόνο το ένα. Προφανώς έτσι θα είμαστε αναγκασμένοι να αγοράζουμε το άλλο βιβλίο είται να κάνουμε ουρές στην βιβλιοθήκη για να δανειστούμε τα 2-3 αντίτυπα που υπάρχουν.
. Αυξάνεται η καθηγητική αυθαιρεσία και εντατικοποιούνται οι ρυθοι σπουδών. Ηδη είμαστε στην διάρκεια μιας ακόμα εξεταστικής περιόδου όπου για άλλη μια φορά γίνεται σφαγήο Περικοπές στην χρονική διάρκεια της εξέτασης, θέματα για εξωγήινους, διαγωνισμος ποιός θα κόψει τους περισσότερους κλπ. Αυτό το φαινόμενο θα ενταθει αφού τώρα δεν θα υπάρχει ένα μόνο βιβλίο.Ετσι ο καθηγητής θα βάζει ότι
θέματα γουστάρει, η ύλη θα είναι τεράστια, χωρις δυνατότη'α/ ελέγχου. Για να ανταπεξέλθει κάποιος στο νέο σύστημα θα πρέπει να τρέχει απο το πρωι ως στο βράδυ για να παρακολουθεί υποχρεωτικά όλα τα μαθήματα σαν να πηγαίνει πάλι σχολείο.
. Αυξάνεται η διαπλοκή. Ο κάθε καθηγητής θα γράφει το δικό του βιβλίο και μετά απλά θα το «συστήνει» στους φοιτητές που θα το «επιλέγουν» μέσα απο την λίστα. Ειδικά σε μαθήματα που τα κάνουν δύο καθηγητές και έχει ο καθένας το δικό του βιβλιαράκι ετοιμάστε να βάλουμε βαθεία το χέρι στην τσέπη
· Το σύστημα είναι και λίγο 0.0 ηλίθιο. Έτσι πριν κάποιος καταλάβει τι μάθημα παρακολουθεί θα πρέπει να διαλέξει βιβλίο.Δεν έχει την δυνατότητα να σχηματίσει άποψη για το αντικέιμενο. 'Οπότε η ρωτάς τους παλιότερους ή παίζεις λόττο.
Για όλα αυτά δεν μπορούμε να μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Είναι ευθύνη της προέδρου που προσπαθεί να επιβάλλει αυτό το σύστημα την περίοδο των εγγραφών και είναι η μόνη υπεύθυνη για ότι συμβαίνει. Καμία συζήτηση για την λίστα συγγραμάτων. Δωρεάν διανομή όλων των βιβλίων που χρειάζονται για κάθε μάθημα. Αυστηρά καθορισμένη ύλη συγκεκριμένης έκτασης σε λογικά πλαίσια για να μπορούν όλοι να ανταποκριθούν στις εξετάσεις είτε παρακολουθούν είτε όχι, το μάθημα. Θέσπιση πτυχιακής εξεταστικής.
Read more!
Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008
Οδηγός επιβίωσης
Τα πανεπιστήμιο είναι ένα ριζικά διαφορετικός χώρος από το σχολείο. Αντιθετα με ότι είχαμε συνηθίσει εκεί, οι φοιτητές είναι ελεύθεροι πολίτες με ακαδημαϊκά δικαιώματα, με συλλογικές πολιτικές διαδικασίες, και με το κεκτημένο των ριζοσπαστικών φοιτητικών κινημάτων. Παρόλα αυτα κάποιοι καθηγητές επιμένουν να πηγαίνουν κοντρά στις αποφάσεις του φοιτητικού συλλογού και να μας επιβάλουν ένα συγκεκριμένο αυταρχικό πλαίσιο φοίτησης που περιμβάνει εξοντωτικούς ρυθμούς σπουδών, συμπέριφορα που κουρελιάζει την αξιοπρεπειά μας και επιβάλει ενα καθορισμένο τρόπο συμπεριφοράς στο μάθημα και στις εξετάσεις. Όλα αυτά με σκόπο την δημιουργια ενός νέου πρότυπου φοιτητή, ενός φοιτητή πειθήνιου, “εργατικού”, χώρις ελεύθερο χρόνο, χωρίς πολιτική δράση που θα αποτελέσει έτσι αύριο το νέου μόντελο εργαζόμενου. Στην πραγματικότητα έχουμε συγκεκριμένα δικαιώματα:
Οι καθηγητές δεν έχουν καμία εξουσία πάνω στους φοιτητές. Κανείς δεν μπορεί να σε διώξει φοιτητή από το μάθημα, να μιλήσει υποτιμητικά να του βάλει τιμωρίες, να του ζητήσει το όνομά του.
Οι παρακολουθήσεις μαθημάτων είναι απολύτως προαιρετικές. Κάποιος μπορεί να μπει και να βγει από το μάθημα όποτε το επιθυμεί.
Οι φοιτητές έχουν το δικαίωμα να εξετάζονται στο τέλος του εξαμήνου με άριστα το 10, πάνω σε εύκολα θέματα που καλύπτονται από την ύλη του βιβλίου. Είναι απαράδεκτο να κόβονται μαζικά φοιτητές.
Η πανεπιστημιακή εκπαίδευση είναι δωρεάν. Κανείς δεν μπορεί να ζητήσει χρήματα από κανένα για βιβλία, συγγράμματα, στέγαση, εγγραφές.
Στην διάρκεια των συνελεύσεων δεν γίνονται μαθήματα και εργαστήρια. Ακόμα μετά από απόφαση του φοιτητικού συλλόγου μπορεί να πάψει κάθε εκπαιδευτική διαδικασία.
Δεν μπορούν να μπουν απουσίες, εργασίες για το σπίτι, ενδιάμεσα τεστ(πρόοδοι), προφορικές εξετάσεις.
Η εναντικοποιήση σε παιδεία και εργασία αποτελεί μια συγκεκριμένη πολιτική επιλογή του κεφαλαιού που εκράζεται άμεσα στις προσφατες επιλογές της κυβέρνησης και της ΕΕ (εσωτερικός κανονισμός-νομος πλαίσιο, οδηγία Μπολκεστάιν, 65ώρο...). Το δε εντατικοκοποιήμένο πανεπιστήμιο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαιδευτικής αναδιάθρωσης καθώς απαραίτητος όρος, για να ενισχυθεί η επιχειρηματική λειτουργεία του είναι η εντονότερη πειθάρχηση του φοιτητικού σώματος. Συνεπώς οι αγώνες για την βελτίωση της φοιτητικής (αλλά όχι μόνο) καθημερινότητά μας δεν μπορούν παρά να συνδέονται με τους ευτύτερους κοινωνικούς αγώνες, κόντρα στην κυρίαρχη πολιτική.
Read more!
Οι καθηγητές δεν έχουν καμία εξουσία πάνω στους φοιτητές. Κανείς δεν μπορεί να σε διώξει φοιτητή από το μάθημα, να μιλήσει υποτιμητικά να του βάλει τιμωρίες, να του ζητήσει το όνομά του.
Οι παρακολουθήσεις μαθημάτων είναι απολύτως προαιρετικές. Κάποιος μπορεί να μπει και να βγει από το μάθημα όποτε το επιθυμεί.
Οι φοιτητές έχουν το δικαίωμα να εξετάζονται στο τέλος του εξαμήνου με άριστα το 10, πάνω σε εύκολα θέματα που καλύπτονται από την ύλη του βιβλίου. Είναι απαράδεκτο να κόβονται μαζικά φοιτητές.
Η πανεπιστημιακή εκπαίδευση είναι δωρεάν. Κανείς δεν μπορεί να ζητήσει χρήματα από κανένα για βιβλία, συγγράμματα, στέγαση, εγγραφές.
Στην διάρκεια των συνελεύσεων δεν γίνονται μαθήματα και εργαστήρια. Ακόμα μετά από απόφαση του φοιτητικού συλλόγου μπορεί να πάψει κάθε εκπαιδευτική διαδικασία.
Δεν μπορούν να μπουν απουσίες, εργασίες για το σπίτι, ενδιάμεσα τεστ(πρόοδοι), προφορικές εξετάσεις.
Η εναντικοποιήση σε παιδεία και εργασία αποτελεί μια συγκεκριμένη πολιτική επιλογή του κεφαλαιού που εκράζεται άμεσα στις προσφατες επιλογές της κυβέρνησης και της ΕΕ (εσωτερικός κανονισμός-νομος πλαίσιο, οδηγία Μπολκεστάιν, 65ώρο...). Το δε εντατικοκοποιήμένο πανεπιστήμιο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαιδευτικής αναδιάθρωσης καθώς απαραίτητος όρος, για να ενισχυθεί η επιχειρηματική λειτουργεία του είναι η εντονότερη πειθάρχηση του φοιτητικού σώματος. Συνεπώς οι αγώνες για την βελτίωση της φοιτητικής (αλλά όχι μόνο) καθημερινότητά μας δεν μπορούν παρά να συνδέονται με τους ευτύτερους κοινωνικούς αγώνες, κόντρα στην κυρίαρχη πολιτική.
Read more!
Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008
ΚΕΣ ή αλλίως ιδιωτικά πανεπιστήμια απο την πίσω πόρτα
Η κυβερνητική πολιτική των τελευταίων ετών προσπαθεί να δημιουργήσει ένα νέο, πιο αντιδραστικό τοπίο στην εκπαίδευση της χώρας μας, ύστερα από την αποτυχημένη προσπάθεια αναθεώρησης του άρθρου 16 λόγω του φοιτητικού κινήματος, με τον Νόμο-Πλαίσιο, την οδηγία 36/05 της ΕΕ και τον νόμο για τα Κέντα Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ).
Ο νόμος για τα ΚΕΣ που ψηφίστηκε το καλοκαίρι από την κυβέρνηση και υποτίθεται σύμφωνα με την επιχειρηματολογία της ότι έχει στόχο την «αξιολόγηση» και τη θέσπιση κανόνων ίδρυσης και λειτουργίας τους, ουσιαστικά στην πράξη αναγνωρίζει τα κολέγια σαν εκπαιδευτικά ιδρύματα (κάνοντας το διαχωρισμό σε τυπική και άτυπη μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση), ενισχύοντας τον πολυκατακερματισμό της εκπαίδευσης και ανοίγοντας το δρόμο για την επαγγελματική ισοτίμηση τους με τα ελληνικά πτυχία.
Σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης περί κατώτερης βαθμίδας μεταλυκειακής άτυπης εκπαίδευσης, τα επιχειρηματικά και κερδοσκοπικά κολέγια και εργαστήρια ελευθέρων σπουδών θα λειτουργούν σαν παράλληλη με τα δημόσια πανεπιστήμια βαθμίδα ιδιωτικής εκπαίδευσης, θα είναι «δούρειος ίππος» για την εναρμόνιση της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με την πολιτική της Μπολόνια.Επιπλέον η οδηγία 36/05 της Ε.Ε. αναγνωρίζει την επαγγελματική ισοτιμία των κολεγίων και κέντρων ελευθέρων σπουδών που συνεργάζονται με πανεπιστήμια του εξωτερικού με τα ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Δημιουργείται ένα πολυεπίπεδο σύστημα εκπαίδευσης όπου τα ελληνικά πτυχία (4ετή και 5ετή) ισοτιμούνται επαγγελματικά με τα κολλέγια, κατοχυρώνονται – ξεφτιλίζονται τα 4ετή σα bachelor, εισάγονται οι κύκλοι σπουδών, κατεδαφίζοντας τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Η περίφημη επαγγελματική αναγνώριση των αποφοίτων των ΚΕΣ δεν είναι άλλο από την εξίσωση των ελληνικών πτυχίων και σχολών προς τα κάτω με τα κολλέγια.Η πραγματικότητα της ύπαρξης 30000 μαθητών οι οποίοι κόπηκαν από την βάση του 10 και ανήκουν στα πιο λαϊκά στρώματα τη κοινωνίας , δημιουργεί μια αυξανόμενη πελατεία για τα κολέγια. Η ιδιωτική εκπαίδευση είναι πια αναπότρεπτη επιλογή για πολπυς νεους.
Με την κοινοτική οδηγία και την αναγνώριση των ΚΕΣ δημιουργείται ένα πλέγμα κατάρτισης. Ο τεμαχισμός της εκπαίδευσης σε επιμέρους κομμάτια, κύκλους και ευέλικτες δομές ενθαρρύνει όλους τους ατομικούς δρόμους «μάθησης» και απόκτησης προσόντων, δείχνοντας στον φοιτητη το μοντέλο του αυριανού εργαζόμενου-σκλάβου των αφεντικών. Τέλος και εξαιρετικά σημαντικό η οδηγία αναγνωρίζει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, παραβιάζοντας πλήρως το άρθρο 16 αφού δίνεται η δυνατότητα σε κάθε ιδιώτη ή επιχείρηση να ιδρύσει ένα κολλέγιο.
Όλα αυτά γίνονται σε συνδυασμό με την εφαρμογή βασικών διατάξεων του νόμου –πλαίσιο που έγινε μέσα στο καλοκαίρι. Η κυβέρνηση ακολουθώντας τη γνωστή τακτική της «εν κρυπτώ μεταρρύθμισης» και εκβιάζοντας όποια ιδρύματα «συναντούσαν δυσκολίες» προώθησε την υλοποίηση του νόμου. Η επιβολή της εφαρμογής του πραγματοποιείται χωρίς να έχει επιτευχθεί η συναίνεση της πλειοψηφίας της πανεπιστημιακής κοινότητας, κόντρα στους αγώνες του φοιτητικού κινήματος. Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση επιχειρεί να υπερβεί το συσχετισμό που έχει διαμορφωθεί στο φοιτητικό σώμα από τους παρατεταμένους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος, χτυπώντας το φοιτητικό κίνημα. Δεν μπορούμε να μείνουμε μόνο στην πραξικοπηματική εφαρμογή του, αλλά στο γεγονός ότι αυτός ο νόμος εμπεριέχει στον πυρήνα του την πειθάρχηση και την καταστολή του κινήματος.
ΜΟΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ
ΕΝΑ ΜΑΧΗΤΙΚΟ-ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
Read more!
Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008
...και τελικά πέρασες στη σχολή......
Αγαπητέ πρωτοετή καλώς ήρθες. Για να διαβάζεις αυτές τις γραμμές μάλλον θα έχεις καταφέρει να βρεις το δρόμο ανάμεσα στα σεντόνια αφισών και θα έχεις γλιτώσει (προς στιγμή) από την προθυμία διαφόρων. Πιθανότατα θα είσαι γεμάτος όνειρα για επιστήμη, καριέρα, φοιτητική ζωή. Δυστυχώς η ζωή στον πραγματικό κόσμο δεν είναι έτσι ακριβώς.. Αυτό που ισχύει για τους περισσότερους είναι ένα παρόν τρεξίματος για τα μαθήματα στην καθημερινότητα μας, ειδίκευσης-επιστημονικής αποσύνθεσης στη σχολή, ασφυκτικών πολιτισμικών πλαισίων στον ελεύθερο χρόνο. Ένα μέλλον εργασιακής περιπλάνησης και ανασφάλειας, σε ένα περιβάλλον με όλο και λιγότερα δημοκρατικά δικαιώματα αλλά περισσότερους πολέμους. Καλώς ήρθες στη γενιά των 700€
Ίσως όμως να καταλαβαίνεις και συ ότι η κατάσταση δεν είναι τόσο ρόδινη. Ξέρεις ότι για να καταφέρεις να περάσεις στη σχολή, η οικογένειά σου χρειάστηκε να πληρώσει ένα σωρό λεφτά για ιδιαίτερα και φροντιστήρια, καθώς η ιδιωτική εκπαίδευση είναι πραγματικότητα στα σχολεία. Παράλληλα, βλέπεις τριγύρω σου, ότι η λιτότητα ροκανίζει τους μισθούς, ότι η ανεργία και η δουλειά σε άσχημες συνθήκες διογκώνονται ιδιαίτερα στη νεολαία. Οι μισοί από τους συμμαθητές σου είδαν την πόρτα των δημοσίων πανεπιστημίων και των ΤΕΙ κλειστή, είτε γιατί δεν είχαν να πληρώσουν τα πολυέξοδα φροντιστήρια, είτε λόγω της βάσης του 10. Είναι φανερό ότι τα τελευταία χρόνια, η ζωή των εργαζομένων γίνεται ακόμα πιο δύσκολη, οι μισθοί δε φτάνουν, η ακρίβεια σαρώνει, καταπατούνται ασφαλιστικά δικαιώματα, ιδιωτικοποιούνται τα πάντα. Και η παιδεία βρίσκεται πάντα στο στόχαστρο.
Θα ‘χεις ίσως ακούσει και για τη γενιά των 700 ευρώ. Για τη δικιά μας γενιά μιλάνε. Τι περιμένουν από μας; Να δουλεύουμε για μια ζωή, ίσως και παραπάνω. Αλλά να μη ζούμε καθώς στη πραγματικότητα, δε ζεις με 700 ευρώ. Και αν βέβαια καταφέρεις να βρεις δουλειά. Και τι δουλειά; Να πιάνεις δουλειά το πρωί και να μην ξέρεις τι ώρα θα σχολάσεις, να δουλεύεις όποτε σε «χρειαστεί» το αφεντικό χωρίς σταθερό ωράριο, να δουλεύεις με το «κομμάτι», να είσαι αναγκασμένος να περιπλανιέσαι από την ανεργία στην ημιαπασχόληση, να σε απολύουν και μάλιστα να σου λένε ότι δε θα πάρεις σύνταξη ποτέ, και άμα πάρεις θα ‘ναι ψίχουλα. Να βαφτίζουν τους γονείς μας βολεμένους και τους δημοσίους υπαλλήλους προνομιούχους. Αλλά ξέρεις πως ούτε αυτό ισχύει. Να ρίχνουν το φταίξιμο στους μετανάστες που...μας κλέβουν τις δουλειές. Να προσπαθούν να μας πείσουν δηλαδή πως φταίνε όλοι εκτός από αυτούς, που με τους νόμους και τις διατάξεις τους, υποθηκεύουν το παρόν και το μέλλον ολόκληρης σχεδόν της κοινωνίας!
Αλλά είναι και πολλά άλλα που φρόντισαν να μη μάθεις...ή και να τα μάθεις, εμπλουτισμένα με τόνους λάσπης και ψέμματα...Αυτά έχουν να κάνουν με τις αντιστάσεις που αναπτύσσονται στην κοινωνία, η οποία αντιδρά στην επίθεση που δέχεται. Για τους αγώνες των εργαζομένων ενάντια στον νόμο για το ασφαλιστικό, για τις μαζικότατες πορείες τους, για τους λιμενεργάτες που εδώ και ένα χρόνο παλεύουν ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, για το μαχόμενο φοιτητικό κίνημα των τελευταίων τριών χρόνων, για τις γειτονιές που διεκδικούν πράσινο και ελεύθερους χώρους, για τους χιλιάδες εργαζόμενους που διαδήλωσαν φέτος στη ΔΕΘ. Αγώνες που ήταν και η μόνη πραγματική αντιπολίτευση απέναντι σε όσα μας ετοιμάζουν.
Αγαπητέ πρωτοετή καλωσόρισες στο άλλο πανεπιστήμιο. Καλωσόρισες στο φοιτητικό κίνημα. Σε ένα μέρος που το ατομικό συμφέρον υποτάσσεται στην συλλογική βούληση και στην ομορφιά των συλλογικών αγώνων. Εδώ που οι φοιτητές ρίχνουν νόμους, αποτρέπουν συνταγματικές αναθεωρήσεις, δίνουν όραμα στην κοινωνία. Εδώ που γράφεται η ιστορία: Πολυτεχνείο ’73, Μάης του 68, φοιτητικές καταλήψεις…
Για μια άλλη εργασία-μια ζωή με αξιοπρέπεια
Για μία άλλη παιδεία-μια παιδεία της κοινωνικής χειραφέτησης και της ανατροπής.
Για μια άλλη κοινωνία..
Read more!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
