Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Χιλιάδες μαθητές χωρίς δασκάλους και καθηγητές

Δραματική επιδείνωση των μορφωτικών συνθηκών για τη λαϊκή πλειοψηφία

Η ώρα της κρίσης έφτασε και τα επικοινωνιακά κόλπα δεν μπορούν πια να κρύψουν τις τεράστιες ευθύνες του υπουργείου Παιδείας και της κυβέρνησης για τα πρωτοφανούς έκτασης προβλήματα στο ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς. Ακόμα κι η Ά. Διαμαντοπούλου υποχρεώθηκε να δηλώσει ότι θα είναι η δυσκολότερη χρονιά από τη μεταπολίτευση. Το πιο σημαντικό αφορά τα χιλιάδες κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό.

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και δεν επιδέχονται αμφισβητήσεις: Περίπου 11.000 παραιτήσεις συνταξιοδότησης, 22.000 επίσημα κενά από τις υπηρεσίες του υπουργείου, 3.000 διορισμοί, 5.000 επιστροφές από αποσπάσεις, σχολεία εξωτερικού και περικοπή εκπαιδευτικών αδειών. Η γνώση απλών μαθηματικών πράξεων αποδεικνύουν περίτρανα ότι τα κενά θα ξεπεράσουν τις 25.000 σε Α’βάθμια και Β’βάθμια εκπαίδευση. Η τραγική μείωση των διορισμών στο μισό των περσινών εξαιτίας του μνημονίου και του προγράμματος σταθερότητας αφήνει δεκάδες χιλιάδες μαθητές χωρίς δασκάλους και καθηγητές. Για να αποφύγει τον απόλυτο εξευτελισμό και τη μαζική κοινωνική κατακραυγή, το υπουργείο έχει εξαπολύσει ένα απίστευτο μπαράζ πιέσεων και εκβιασμών με στόχο να μειώσει τα κενά. Η παραβίαση ακόμα και των δικών τους νόμων για 25 μαθητές ανά τμήμα είναι στην πρώτη γραμμή. Οι εντολές για απόκρυψη των ορίων των σχολείων ώστε οι γονείς να μη γνωρίζουν το δικαίωμά τους, οι μετακινήσεις μαθητών σε άλλα σχολεία ώστε να μη χωρίζονται τα τμήματα, η μείωση της οργανικότητας τους, η χρήση των υπερωριών για κάλυψη των κενών, οι μετακινήσεις εκπαιδευτικού προσωπικού ακόμα και σε άλλο νομό είναι μέρος των μέτρων που υλοποιούνται ήδη. Όλα αυτά οδηγούν σε δραματική χειροτέρευση των μορφωτικών συνθηκών. Ο μεγάλος αριθμός μαθητών δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στο παιδαγωγικό κλίμα, στη δυνατότητα εξατομικευμένης διδασκαλίας με βάση τις ανάγκες του κάθε μαθητή, παραβιάζει τους χρόνους των παιδιών, περιορίζει τις δυνατότητες συμμετοχής τους ενεργητικά στην εκπαιδευτική διαδικασία, διευκολύνει τη δασκαλοκεντρική διδασκαλία σε βάρος της μαθητοκεντρικής κι ολιστικής προσέγγισης. Αλλά αυτά δεν ενδιαφέρουν το υπουργείο.
Ο «μικρός διανοούμενος, ερευνητής, γλωσσομαθής, επιστήμονας» που τάχα προωθεί το νέο σχολείο, είναι φαντεζί εκφράσεις που πίσω τους υπάρχει η παπαγαλία, η αμάθεια των δεξιοτήτων αντί γνώσεων και κριτικής σκέψης.

Την ίδια στιγμή αυξάνεται κατακόρυφα ο αριθμός των ελαστικά εργαζόμενων στην εκπαίδευση, η γκρίζα ζώνη των εκπαιδευτικών που δουλεύουν για 400 ευρώ το μήνα, ενώ καταστρατηγείται κάθε εργασιακό δικαίωμα. Τα σχολεία θα ξεκινήσουν με χιλιάδες κενά ενώ τα και(ε)νοτόμα προγράμματα των 800 αθλιοτήτων είναι σίγουρο ότι θα ξεκινήσουν χωρίς ούτε τα στοιχειώδη. Η εισαγωγή του μαθήματος των νέων τεχνολογιών, θα διδάσκεται χωρίς φυσικά τα πολυδιαφημισμένα laptop, μια και οι διαγωνισμοί για την απόκτησή τους θα απαιτήσουν το λιγότερο ένα τρίμηνο ακόμα. Κι έτσι, αυτό που θα παραμείνει αμετακίνητο είναι το φόρτωμα καθημερινών 7ώρων στα 6χρονα παιδιά.
Ενώ τα υπέρογκα κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό σε συνδυασμό με τον απαράδεκτα μικρό αριθμών μόνιμων διορισμών είναι εκρηκτικό μείγμα στον κόσμο της αδιοριστίας, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των δύο εκπαιδευτικών ομοσπονδιών ΔΟΕ-ΟΛΜΕ ποιεί την νήσσα. Σε ρόλο κυβερνητικού εκπροσώπου, ο πρόεδρος της ΔΟΕ, δήλωσε ικανοποιημένος από τη συνάντηση με την υπουργό. Σε βαθιά διατεταγμένη αποστολή εξυπηρέτησης του κυβερνητικού σχεδιασμού, τη χρονιά με τους λιγότερους διορισμούς, τη στιγμή που το υπουργείο ανακοινώνει 27άρια τμήματα στην Α’βάθμια, που ανοίγει την πόρτα των δημοτικών παιδικών σταθμών για τα νήπια, αντί τις αίθουσες των δημοσίων νηπιαγωγείων, οι ομοσπονδίες δίνουν χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση. Οι κυβερνητικοί σφουγγοκολάριοι αρνούνται να συμβάλουν με τον οποιοδήποτε τρόπο στις κινητοποιήσεις των αδιορίστων αυτή την περίοδο, καταψηφίζοντας συμμετοχή σ’ αυτές (ΔΟΕ) και να οργανώσουν την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Δεν χωράει καμιά ταλάντευση. Η μάχη της δημόσιας εκπαίδευσης θα δοθεί από τους συλλόγους των εκπαιδευτικών και των ΕΛΜΕ μαζί με τους συλλόγους των αδιορίστων και τα συντονιστικά των ελαστικά εργαζόμενων στην εκπαίδευση. Οι πρωτοβουλίες συντονισμού των μαχόμενων κομματιών που ξετυλίγονται την επόμενη περίοδο επιδιώκουν να εμποδίσουν τις απόπειρες για υπερμεγέθη τμήματα, μετακινήσεις μαθητών κι εκπαιδευτικών, τις υποχρεωτικές υπερωρίες. Ταυτόχρονα, το μεγάλο στοίχημα είναι η μάχη ενάντια στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις στην εκπαίδευση.

Η κάλυψη των κενών με τους σύγχρονους δούλους, τους αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου που εργάζονται από 5-15 ώρες τη βδομάδα και πληρώνονται με 400 ευρώ, δεν θα περάσει. Με κινητοποιήσεις αποφασιστικού μαχητικού χαρακτήρα, με καταλήψεις στα ΠΥΣΠΕ, ώστε να υποχρεωθούν σε προσλήψεις αναπληρωτών πλήρους ωραρίου και με βασικό σύνθημα τους μαζικούς μόνιμους διορισμούς τώρα, το υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση θα συνειδητοποιήσουν ότι με την εκπαίδευση δεν παίζουν στο δικό τους γήπεδο.

της Ντίνας Ρέππα

Read more!

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Προεδρικές εκλογές στο ΣΕΜΦΕ: μια καθολική επίφαση δημοκρατίας

…Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν…
Μ. Κατσαρός: "Κατά Σαδουκαίων"

Με σιωπηλό τρόπο και χωρίς σχεδόν κανένας να έχει ενημερωθεί για το τι γίνεται, προκηρύχτηκαν στην σχολή μας εκλογές για την ανάδειξη νέων προεδρικών αρχών, για δεύτερη φορά με το νέο νόμο πλαίσιο της Γιαννάκου και με καθολική συμμετοχή των φοιτητών. Θέμα ιδιαίτερα σημαντικό από μόνο του το οποίο μας δίνει την αφορμή να ανοίξουμε δυο κομβικά κατά την γνώμη μας ζητήματα: Το ζήτημα των διοίκησης γενικά στο πανεπιστήμιο και το ζήτημα της εφαρμογής στην πράξη κομματιών της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και των συνεπειών που έχουν αυτές.

Αυτές του τύπου η εκλογή είναι κάτι θετικό που χτυπά την διαφθορα;

Με βάση τον προηγούμενο νόμο στην εκλογή του πρύτανη, από το σύνολο των φοιτητών συμμετείχαν μόνο ένας αριθμός εκπροσώπων από κάθε παράταξη με βάση το ποσοστό που συγκέντρωναν αυτές στις φοιτητικές εκλογές. Όμως ο νέος νόμος πλαίσιο έρχεται να εισάγει την καθολική ψηφοφορία των φοιτητών με τους υπέρμαχους του να διαμηνύουν πως αποτελεί ένα μέτρο αποθέωσης της δημοκρατίας που θα εξαλείψει και τα όποια φαινόμενα διαπλοκής υπήρχαν. Είναι όμως έτσι τα πράγματα έτσι; Εμείς πιστεύουμε κατηγορηματικά πως όχι. Με αυτό το μέτρο οι πρυτάνεις, όργανα εξ' ορισμού της κυβέρνησης και του Υπ. Παιδείας, αποκτούν υπερεξουσίες. Από τη στιγμή που θα τους έχει εκλέξει το σύνολο των φοιτητών θα μπορούν να προχωρήσουν σε εφαρμογή των εκάστοτε αντιδραστικών επιλογών τους χωρίς να λαμβάνουν υπόψη και να δεσμεύονται στις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων των φοιτητικών συλλόγων. Παράλληλα η διαπλοκή δεν καταργείται, αφού από παραταξιακή γίνεται ατομική, με τον κάθε φοιτητή. Τα τσατσώματα όχι μόνο δεν υποχωρούν αλλά εντείνονται. Η ανάπτυξη πελατειακών σχέσεων με το καθηγητικό κατεστημένο (μέχρι τώρα «προνόμιο» των καθεστωτικών παρατάξεων) και γενικότερα τα φαινόμενα διαπλοκής, διαχέονται πλέον στη βάση του φοιτητικού σώματος. Χαρακτηριστικά είναι τα περιστατικά υποψήφιοι πρυτάνεις να επιζητούν τη στήριξη φοιτητών στις κάλπες τάζοντας “βαθμούς με πετραχήλια”. Μπορεί τέτοια φαινόμενα να μην έχουν γίνει έντονα στην σχολή μας, παρόλα αυτά σε άλλα ιδρύματα αυτά τα «πάρε-δώσε» είναι δεδομένα.

Είναι κάτι πραγματικά δημοκρατικό;

Το νέο μοντέλο εκλογής διοικητικών αρχών δεν είναι γενικά δίκαιο και δημοκρατικό, δεν επιλύει προβλήματα αλλά δημιουργεί νέα, σημαντικότερα. Δεν εκχωρεί απλώς μια κάποια εξουσία στις παρατάξεις, όπως γινόταν παλιά, αλλά θέτει εν αμφίβολο την δυνατότητα των φοιτητών να αυτοκαθορίζονται σε ότι τους αφορά αφού μέσω της καθολικής ψηφοφορίας δίδουν περισσότερες θεσμικές εξουσίες στα διοικητικά όργανα. Έτσι για παράδειγμα, την επόμενη φορά που οι φοιτητές θα διεκδικήσουν κάτι από τον πρόεδρο αυτός νομιμοποιείται να τους αγνοήσει αφού, όντας ψηφισμένος από αυτούς, θα μπορεί να τους εκπροσωπεί και να αποφασίζει για αυτούς. Δεν είναι καν δημοκρατικό, γιατί σε καμιά περίπτωση δεν είναι δημοκρατικό να έχεις το δικαίωμα του εκλέγειν και όχι του εκλέγεσθαι. Επιπλέον, η ψήφος των φοιτητών δεν μετράει ισότιμα με τις ψήφους άλλων μελών της πνεπιστημιακής κοινότητας, αλλά έχει συντελεστή βαρύτητας 0,4.

Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είμαστε και υπερασπιζόμαστε το παλιό μοντέλο. Ως ΕΑΑΚ και με τον προηγούμενο νόμο είχαμε επιλέξει να απέχουμε απο τα διοικητικά όργανα και ουδέποτε δεν παρέμβαμε σε συγκλητους και τμήματα με όρους συνδιαχείρησης. Πάντοτε ήμασταν ενάντια σε κάθε προσπάθεια και σε κάθε θεσμό συνδιοίκησης και αυτό γιατί έχουμε μια ριζικά διαφορετική αντίληψη για την δημοκρατία μέσα στο πανεπιστήμιο. Ο πραγματικά δημοκρατικός τρόπος για να αποφασίζουν οι φοιτητές είναι μέσω των γενικών τους συνελεύσεων και όχι μέσω αντιπροσώπων, πρυτάνεων και προέδρων. Ο πραγματικά δημοκρατικός τρόπος να διοικούνται τα ιδρύματα είναι όταν εκφράζεται η βούληση, και όταν βγαίνουν στο προσκήνιο οι ανάγκες των φοιτητών και των εργαζομένων. Η εξουσία μέσα στα ιδρύματα πρέπει να είναι στα όργανα του κινήματος, στις γενικές συνελεύσεις και όχι στα λαμόγια και τους πολιτηκάντηδες πρόεδρους και πρυτάνεις.
Πολλά πράγματα επίσης αποτυπώνονται στο ότι αυτό που έλαμψε δια της απουσίας του τις ημέρες της προεκλογικής περιόδου αυτών των εκλογών, αλλά και γενικότερα από όλες τις παρόμοιες διαδικασίες ήταν μια τοποθέτηση για τα θέματα που αφορούν πραγματικά τους φοιτητές: Τους αντεκπαιδευτικούς νόμους, το ζήτημα το ασύλου, αυτό της φοιτητικής μέριμνας και της διάσπασης των ενιαίων πτυχίων το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων και Συνθήκη της Μπολόνια. Ούτε μια τοποθέτηση επίσης και για τα οξυμένα κοινωνικά ζητήματα, της αντιλαϊκής επίθεσης και τη κατάσταση στην αγορά εργασίας.

Σε αυτήν την διαδικασία είναι σημαντικό να σταλθεί μήνυμα ανυπακοής από τους φοιτητές προς το υπουργείο. Ένα μήνυμα που θα λέει ότι δεν ξεχνάμε τον νόμο πλαίσιο, τον νόμο που το φοιτητικό κίνημα έδωσε τόσα πολλά για να μην περάσει. Ένα μήνυμα ότι δεν μασάμε το «κουτόχορτο» περι δημοκρατικότητας. Ένα μήνυμα ότι στεκόμαστε αταλάντευτα με την μεριά του κινήματος και των Γενικών συνελεύσεων.


Να στείλουμε μήνυμα ανυπακοής
Να απέχουμε μαζικά από τις προεδρικές

Read more!

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Σαν σήμερα 65 χρονια από τον θάνατο του Αρη Βελουχιώτη



Σαν σήμερα πριν 65 χρόνια έφυγε ο Άρης. Δολοφονημένος από Έλληνες ταγματασφαλίτες, προδομένος από την ηγεσία του ΚΚΕ αλλά με την αύρα του ανθρώπου εκείνου που δεν συμβιβάζεται, δεν συναινεί, του επαναστάτη που παλεύει ανυποχώρητα.

Ο Άρης είναι μια από τις σημαντικότερες φιγούρες της σύγχρονης ιστορίας. Εμπνεύστηκε και υλοποίησε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, ήταν ο καπετάνιος του ΕΛΑΣ και υπό αυτόν οι αντάρτες πέτυχαν μια σειρά νικηφόρων μαχών, ήταν αυτός που οργάνωσε τον παρτιζάνικο αγώνα σε όλη την Ρούμελη.

Ο Άρης δεν είναι μυθικό πρόσωπο ή ήρωας μυθιστορήματος. Ήταν ο μεγαλύτερος έλληνας επαναστάτης αφιέρωσε την ζωή του στην μάχη για την απελευθέρωση και την λαοκρατία. Παραμένει το πρότυπο για μια άλλη αριστερά, ριζοσπαστική και επαναστατική, που δεν θα κάνει πίσω την κρίσιμη στιγμή, που δεν θα υπογράφει βάρκιζες, που δεν θα καταγγέλει τους αγωνιστές, που δεν θα ξεπουλά αγώνες για μικροπολιτικά συμφέροντα. Μια αριστερά της ανατροπής που θα παλεύει οι αγώνες να φτάνουν μέχρι το τέλος, που θα προτάσει πάντα την επαναστατική λύση.

Ο Άρης δεν συμβιβάστηκε ποτέ με την γραμμή για παύση του αντάρτικου και για ομαλή λύση στην κατάσταση. Μετά την φυγή των Γερμανών άνοιξε νέο αγώνα ενάντια στους νέους κατακτητές τους Άγγλους που ήρθαν να καταστείλουν τον επαναστατημένο λαό. Δυστυχώς, και αυτό το επιβεβαίωσε η ιστορία, δεν τα κατάφερε αλλά το παράδειγμα του θα μένει για πάντα φωτεινό. Ειδικά σήμερα που η χούντα της Κυβέρνησης της ΕΕ και του ΔΝΤ είναι εδώ βάζοντας έτσι στο επίκεντρο πάλι το κοινωνικό ζήτημα, οι επαναστατικές και ριζοσπαστικές λύσεις που πάντα πρεσβευε ο Άρης είναι η μόνη ρεαλιστική απάντηση



Read more!

Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Στις 19 Μάη στηρίζουμε ΑΡΣυ-ΕΑΑΚ




Στην μάχη της γενιάς μας, διαλέγουμε πλευρα.
Στον μονόδρομο της υποταγής απαντάμε με συλλογικούς νικηφόρους αγώνες.

Read more!

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

Αναγνώριση των ΚΕΣ: Casus Belli

Την Παρασκευή 9/4 αιφνιδιαστικά στο συμβούλιο της επικρατείας «πέρασε» το προεδρικό διάταγμα για την αναγνώριση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών, των παραρτημάτων δηλαδή των ξένων κολλεγίων που θα έρθουν να λειτουργήσουν στην πράξη ως ιδιωτικά πανεπιστήμια. Η απόφαση αυτή θα αποτελέσει ουσιαστικά την εδραίωση της ιδιωτικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης παρακάμπτοντας έτσι ουσιαστικά το άρθρο 16 του συντάγματος, την μη κατάργηση του οποίου είχαν εξασφαλίσει οι αγώνες του φοιτητικού κινήματος τα τελευταία χρόνια. Τι σημαίνει όμως για εμάς ιδιωτικά πανεπιστήμια και γιατί πρέπει να σταθούμε ενάντια;
  • Καταρχήν όπως πάντα όταν περνά στα χέρια ιδιωτών κάποιος τομέας αυτό δεν συνεπάγεται τίποτα θετικό τα λαϊκά στρώματα, παρά μόνο νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο, κάτι που εν μέσω κρίσης έχει για αυτούς μεγάλη σημασία.
  • Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα αποτελέσουν τον πολιορκητικό κλοιό για να αναγκάσουν τα δημόσια να ενσωματώσουν όλη την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Θα τα εξαναγκάσουν δηλαδή, για να είναι ανταγωνιστικά, να αποκτήσουν άλλη σχέση στενότερη με την αγορά και τα κριτήρια της και αλλάξουν τους ρυθμούς σπουδών των φοιτητών σε μια κατεύθυνση εντατικοποίησης.
  • Η ιδιωτική εκπαίδευση θα σημαίνει παραγωγή αποφοίτων χωρίς επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, πράγμα που θα πιέσει ακόμα περισσότερο τον κόσμο της εργασίας σε μια κατεύθυνση πλήρους απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων
  • Θα οδηγήσει στον πολυκερματισμό της νεολαίας με την δημιουργία αποφοίτων πολλών ταχυτήτων.
  • Θα στείλει μεγάλα κομμάτια της νεολαίας σε ειδικευμένες σπουδές και την λογική της κατάρτισης.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει να δούμε πως προσπαθούν να μας πείσουν για την αναγκαιότητα αυτού του πράγματος. Καταρχήν το επιχείρημα πως έτσι, μέσω του ανταγωνισμού, θα βελτιωθεί το δημόσιο πανεπιστήμιο δεν υφίσταται. Πως μπορεί κανείς να ισχυριστεί κανείς πως τα δημόσια σχολεία πχ κέρδισαν από τα ιδιωτικά ή πως η δημόσια υγεία αναβαθμίστηκε από την τριβή της με την ιδιωτική; Επίσης θα έρθουν να μας πουν είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη χωρίς ιδιωτικά πανεπιστήμια κάτι για το ποιο δεν πρέπει να «νιώθουμε» ενοχές αλλά αντίθετα να είμαστε περήφανοι μιας και τα κινήματα στην Ελλάδα έχουν αποτρέψει κάποια από τα βήματα της νεοφιλελεύθερης απορρύθμισης.
Η από καιρό τώρα προαποφασισμένη αυτή πρωτοβουλία καταδεικνύει δυο πράγματα. Αφενός του ότι η πολιτική βούληση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ταυτίζεται με τις προηγούμενες επιλογές της ΝΔ και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, αφετέρου ότι η επίθεση που διεξάγεται το τελευταίο διάστημα στα δικαιώματα των εργαζομένων θα περάσει και μέσα από την εκπαίδευση. Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει πλέον καμία δυνατότητα να βγάζει φιλολαϊκό προφίλ.
Η απάντηση των φοιτητών πρέπει να είναι άμεση και αποφασιστική. Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να πάρει το νήμα από τον νικηφόρο αγώνα ενάντια στην κατάργηση του άρθρου 16 το 2007 και να αποδείξει για άλλη μια φορά πως η πραγματική αντιπολίτευση γίνεται στους δρόμους, εκεί που η θιγομένη πλειοψηφία επιβάλει το δίκιο της, εκεί που η νεολαία και το κίνημα της παίρνουν την ζωές στα χέρια τους.

Read more!

Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

Πρόταση της Αριστερής Ριζοσπαστικής Συσπείρωσης – ΕΑΑΚ για απόφαση του ΦΣ ΣΕΜΦΕ στην ΓΣ στις 9/03/10

Μετά την εξαγγελία τον νέων μέτρων μια σειρά κινητοποιήσεων και απεργιών έλαβε χώρα. Η πρώτη απάντηση στην νέα αυτή επίθεση ήταν οι άμεσες απαντήσεις που δόθηκαν την προηγούμενη Πέμπτη και Παρασκευή και οι οποίες έδωσαν το πρώτο μήνυμα. Το μήνυμα ότι ο λαός και η νεολαία δεν θα «σκύψουν το κεφάλι» στην πρωτοφανή αυτή επίθεση. Αυτός είναι ο δρόμος που θα πρέπει να ακολουθήσουμε. Ο δρόμος της κλιμάκωσης, ο δρόμος της συνέχισης των απεργιών, των διαδηλώσεων και των καταλήψεων. Η γενική απεργία την Πέμπτη θα πρέπει να δώσει μια ηχηρή απάντηση. Θα πρέπει να είναι μόνο η αρχή αγώνα που πρέπει να δώσουμε.
Τα νέα μέτρα βάζουν στο στόχαστρο το εισόδημα των εργαζομένων , τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, και κινούνται σε μια κατεύθυνση πλήρους απορύθμισης των σχέσεων εργασίας. Συγκεκριμένα περιλαμβάνουν: Περικοπή του δώρου Χριστουγέννων- Πάσχα και του επιδόματος διακοπών, πάγωμα σε μισθούς και συντάξεις καθώς και αύξηση του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων.
Αυτά τα μέτρα έχουν να κάνουν και με μας ως φοιτητές. Όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι «αυτά δεν μας αφορούν» και ότι «είμαστε εδώ φοιτητές και δεν μας απασχολεί η απεργία» δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια στην νέα άγρια πραγματικότητα που μας ετοιμάζουν...Γιατί ήδη ένα μεγάλο ποσοστό της νεολαίας και των φοιτητών εργάζεται και μάλιστα με τους χειρότερους όρους (υπαμειβόμενο, μαύρα και ανασφάλιστα), γιατί βγαίνοντας από τη σχολή αρχίζει η εργασιακή περιπλάνηση για μια δουλειά των 700 ευρώ, γιατί εμείς είμαστε αυτοί που θα δεχτούμε πρώτοι τις συνέπειες της κρίσης αν δεν αντιδράσουμε στη νέα οικονομική χούντα που έρχεται να καταστρέψει το παρόν και να υποθηκεύσει το μέλλον εμάς και των οικογενειών μας...
Να μην πληρώσουμε την κρίση τους!
Να ανατρέψουμε το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης!

Απέναντι σε όλα αυτά η μόνη απάντηση μας μπορεί να είναι οι μαχητικοί και συνεχείς αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας. Οι φοιτητές ως μελλοντικοί εργαζόμενοι και εμείς πρέπει να σταθούμε μαζί το εργατικό κίνημα ανάχωμα διότι, ή θα καταφέρουμε να υπερασπίσουμε τα δικαιώματά μας θέτοντας στο προσκήνιο τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης και της νεολαίας, ή θα βρεθούμε με μια συντριπτική ήττα να βαραίνει τις πλάτες μας
• Να πληρώσουν την κρίση οι καπιταλιστές. Μας λένε πως υπάρχει έλλειμμα και χρέος αλλά δεν μας λένε ποίοι φταίνε, παρά μόνο πως θα τα πληρώσει ο μόνος που δεν ευθύνεται: Ο λαός. Με αφορμή την οικονομική κρίση προσπαθούν να αναιρέσουν όσες κατακτήσεις έχουν μείνει για τους εργαζομένους και να επιβάλουν συνθήκη άγριας εκμετάλλευσης.
• Ενάντια στο συνασπισμό των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ που μαζί και με απόλυτη συναίνεση σέρνουν το χορό των νέων μέτρων
• Να έρθουμε σε ρήξη με την ΕΕ και ΔΝΤ που σε συνεργασία με την κυβέρνηση ερχονται να επιβάλουν μια οικονομική χούντα στους έλληνες εργαζόμενους
• Κόντρα στην «εθνική συναίνεση» γιατί δεν υπάρχουν κοινά συμφέροντα στην κοινωνία, γιατί δεν υπάρχει μια «κοινή τσέπη» που πρέπει να διαφυλάξουμε. Από την μια είναι το κεφάλαιο που προσπαθεί πάση θυσία να ξεπεράσει την κρίση του, και από την άλλη όλοι εμείς που «πληρώνουμε τα σπασμένα» κάθε φορά
• Κόντρα στην συμβιβασμένη γραφειοκρατική ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος που όπως πάντα δρα υπονομευτικά για το κίνημα, χωρίς διάθεση να κλιμακώσει ενσωματώνοντας έτσι την κοινωνική δυσαρέσκεια. Όχι με το σεκταριστικό ΠΑΜΕ που δε βάζει ένα στόχο πραγματικής και άμεσης νίκης του κινήματος και που ενδιαφέρεται μόνο για την οργανωτική-κομματική του ενδυνάμωση.
Με συνελεύσεις- καταλήψεις-απεργίες και διαδηλώσεις μέχρι τη νίκη!

ΓΙΑ ΤΗ ΧΥΔΑΙΑ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥΠΟΛΗ
Τα ξημερώματα της Κυριακής 21/2, στο χώρο της Πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου, εισήλθαν, με κραυγές εν είδη συμμορίας, μοτοσικλετιστές της «Ομάδας Δ» ύστερα από εντολή του πρύτανη Μουντζούρη και για ασήμαντη αφορμή, με αποτέλεσμα την προσαγωγή 30 ατόμων που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στο χώρο.
Αυτή η επίθεση στο άσυλο δεν είναι τυχαία. Θέλουν να τελειώνουν με την αιματοβαμμένη λαϊκή κατάκτηση, όχι δήθεν γιατί είναι «άντρο εγκληματιών και τρομοκρατών», αλλά γιατί το βρίσκουν συνεχώς μπροστά τους σαν εφαλτήριο νέων αγώνων και κινημάτων. Πηγαίνει μαζί με την πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ η οποία από την αρχή της διακυβέρνησης της συνεχίζει το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων, βαθαίνει τη επίθεση σε εκπαίδευση, εργασία και δημοκρατικά δικαιώματα. Το καλοστημένο σχέδιο για καταστολή του κινήματος, το οποίο το ζήσαμε στο πετσί μας τον περασμένο Δεκέμβρη δεν πρέπει να αφήσουμε να συνεχιστεί. Γνωρίζουμε ότι η επίθεση απέναντι στο άσυλο είναι η επίθεση απέναντι σε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας. Με αυτό τον τρόπο, και καταπατώντας και ίχνος δημοκρατικού δικαιώματος, θωρακίζεται αντιδραστικά ώστε να προετοιμαστεί και εν τέλει να αποτρέψει τον αγώνα και τις μάχες που έρχονται.
Καταγγέλλουμε την πρυτανεία, η οποία με την επιλογή της να δώσει το πράσινο φως στις δυνάμεις καταστολής παίρνει απροκάλυπτα το μέρος της αυταρχικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ του Χρυσοχοίδη και της Διαμαντοπούλου. Το ίδιο επαίσχυντη είναι και η στάση των μελών ΔΕΠ του ιδρύματος που έδωσαν στήριξη στην απόφαση αυτή της πρυτανείας.
Ο φοιτητικός σύλλογος θα πρέπει να παλέψει για την έμπρακτη καταδίκη του γεγονότος και των ηθικών και πολιτικών αυτουργών αυτού. Δηλώνουμε πως αρχής γενομένης από την συνεδρίαση της συγκλήτου την Παρασκευή απαιτούμε την καταγγελία της καταπάτησης του ασύλου από όλους τους μαζικούς φορείς την πανεπιστημιακής κοινότητας. Ζητούμε την παραίτηση του πρυτανικού σχήματος που με την απόφαση αυτή πήγε ουσιαστικά ενάντια στο φοιτητικό κίνημα, στις αποφάσεις των Γενικών συνελεύσεων και στις διακηρύξεις της ίδιας της πρυτανείας.
Να παραιτηθεί τώρα ο πρύτανης των ΜΑΤ
Το φοιτητικό και το λαϊκό κίνημα θα υπερασπιστούν το άσυλο
Για της εξελίξεις στο μέτωπο της εκπαίδευσης
Παρά τις όποιες καθυστερήσεις το νέο υπουργείο δείχνει αποφασισμένο να συνεχίσει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις της Διαμαντοπούλου οτι η ανάκληση των αδειών των κολλεγίων είναι προσωρινή και αυτά θα «επαναξιολογηθούν» για να αδειοδοτηθούν όσα πληρούν τα νέα «αυστηρότερα κριτήρια». Τα «κριτήρια» αυτά είναι στην πραγματικότητα γνωστα και συγκεκριμένα-δίδακτρα, καμία συνδικαλιστική δράση(συνελεύσεις κ.λ.π.), προγράμματα σπουδών συνδεδεμένα με τις ανάγκες της αγοράς... Η πολιτική της κυβέρνησης και οι κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΚΕΧΑΕ προσπαθούν να διαμορφώσουν το αντιδραστικό πλαίσιο της περαιτέρω εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης ταυτόχρονα με τη δημιουργία ενός φτηνού, «ευέλικτου» και πειθαρχημένου μελλοντικού απόφοιτου – εργαζόμενου και ενός πανεπιστημίου που θα λειτουργεί με επιχειρηματικά και ανταποδοτικά κριτήρια. Μαζί με την εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο στις σχολές, έρχεται η αναγνώριση των ΚΕΣ και η εξίσωση των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων με αυτά της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Εξέλιξη που οδηγεί στην ουσιαστική κατάργηση των εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων, στην απαξίωση των πτυχίων και της εργασιακής προοπτικής του συνόλου των αποφοίτων, στην εισαγωγή ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων, στην πολυδιάσπαση της νεολαίας και στην ένταση του κατακερματισμού της εκπαίδευσης και της αποσύνδεσης των πτυχίων από τα επαγγελματικά δικαιώματα. Η αναγνώριση των ιδιωτικών κολλεγίων συντελεί στην όξυνση των ταξικών φραγμών, τη διάσπαση των γνωστικών αντικειμένων και των ενιαίων πτυχίων, ενώ αποτελεί μοχλό πίεσης για την υλοποίηση ολόκληρης της αναδιάρθρωσης στο δημόσιο πανεπιστήμιο, μαζί με την αξιολόγηση. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση επιχειρεί την εφαρμογή του νόμου–πλαίσιο των επιχειρηματικών κριτηρίων (4ετή επιχειρησιακά σχέδια, manager, ιδιωτική χρηματοδότηση, μείωση φοιτητικών παροχών) της εντατικοποίησης και της πειθάρχησης
Παράλληλα θεσμοθετείται το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων που είναι εμπέδωση της λογικής της Μπολόνια αλλά και το περαιτέρω χτύπημα των όρων διαπραγμάτευσης της εργατικής δύναμης (αλλαγή συνολικά στο τρόπο που κατοχυρώνεται και πιστοποιείται η εργασία και τα εργασιακά δικαιώματα στη χώρα μας) . Η απόκτηση ενός πτυχίου ΑΕΙ ή ΤΕΙ στη χώρα μας σήμαινε έως τώρα εργασιακή και επαγγελματική επάρκεια, τώρα με την σταδιακή καθιέρωση αλλάζει ο τρόπος που θα λειτουργεί η αγορά εργασίας αποφοίτων και πτυχιούχων. Απαραίτητο στοιχείο θα πρέπει να είναι το πέρασμα από ορισμένες μέσω διαταγμάτων της ΕΕ διαδικασίες η οποίες θα παρέχουν την επάρκεια για την εργασία (παράλληλα θα συνοδεύονται και χαμηλόμισθες ή απλήρωτες αναγκαίες ώρες πρακτικής ή μαθητείας), έτσι θα δίνεται το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων (ατομικό και εξειδικευμένο ανάλογα με τις γνώσεις του καθένα).Παγιώνει τις νέες σχέσεις εργασίας, δεν αποτελεί λύση στην εργασιακή περιπλάνηση όπως παρουσιάζεται αλλά αποτελεί κίνηση για την διεύρυνση τους.

Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
Οι εργαζόμενοι και η νεολαία που αγωνιζόμαστε για να μην φορτωθούμε τα σπασμένα της οικονομικής κρίσης στις πλάτες μας με τις απολύσεις, τη λιτότητα, το πάγωμα μισθών δεν δεχόμαστε ότι για αυτά τα προβλήματα φταίνε οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Φταίνε οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι ιμπεριαλιστές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Είμαστε στο πλευρό τους διότι είναι κατατρεγμένοι από τους πολέμους, την φτώχεια, την πείνα, τις δικτατορίες και την κλιματική καταστροφή που τους ξεριζώνει από τα σπίτια τους. Το νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ για την ιθαγένεια και τη ψήφο των μεταναστών εμφανίζεται σαν μια μεγάλη «αλλαγή σελίδας» από τις πολιτικές του παρελθόντος. Η κυβέρνηση μάλιστα πλάι στη συναίνεση που απαιτεί για να επιβάλει αντεργατικά μέτρα όπως αυτά που σχεδιάζουν τραπεζίτες και ΕΕ με το "Πρόγραμμα Σταθερότητας" και τον "Καλλικράτη" ελπίζει ότι θα της αποδώσουμε εύσημα κοινωνικής ευαισθησίας.
Δεν έχουμε κανένα λόγο να υποτάξουμε στις κυβερνητικές παραχωρήσεις με το σταγονόμετρο. Απαιτούμε την άμεση νομιμοποίηση όλων των μεταναστών χωρίς όρους και προϋποθέσεις με πολιτικά δικαιώματα και δικαίωμα ψήφου. Άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες καθώς και άνοιγμα των συνδικάτων στους μετανάστες, νόμιμους και «παράνομους».

Για τα ζητήματα της σχολής και την υποχρηματοδότηση τηςπαιδείας
Η ΣΕΜΦΕ είναι μια από τις πιο δύσκολές σχολές του πολυτεχνείου και ταυτόχρονα αυτή με τα λιγότερα επαγγελματικά δικαιώματα. Δεν είναι δυνατόν δυνατό να είναι τόσο δύσκολοι οι όροι φοίτησης και ταυτόχρονα τέτοια η εργασιακή ανασφάλεια των αποφοίτων. Πρέπει να αλλάξουν άμεσα οι όροι φοίτησης προς το συμφέρον των φοιτητών: Να δωθεί ένα τέλος στα μαζικά κοψίματα (βλ Κουρκουλής-Συμβώνης), να θεσπιστεί άμεσα πτυχιακή εξεταστική για όλους τους επί πτυχίο φοιτητές όπως συμβαίνει σε τόσες σχολές. Παράλληλα Ο ΦΣ πρέπει να απαιτήσει άμεσα την ανευ όρων και σε κάποια ειδικότητα αναγνώριση των αποφοίτων ως μηχανικοί και η ενταξή τους στο ΤΕΕ.
Παράλληλα και νέα φαινόμενα υποχρηματοδότησης εμφανίζονται. Η ΣΕΜΦΕ φέτος δεν θα έχει χρήματα να διενεργηθεί η πρακτική άσκηση των φοιτητών και το υπουργείο αρνείται να ανανεώσει τις συνδρομές των πανεπιστημίων στα ακαδημαϊκά περιοδικά. Αυτά είναι αποτελέσματα της άσκησης εδώ και πολλά χρόνια μιας πολιτικής που δεν βάζει στην προτεραιότητα την εκπαίδευση και που προσπάθεια να μετακυλήσει τα βάρη στις πλάτες των φοιτητών. Επίσης όσον αφορά το δεύτερο θέμα, το Φοιτητικό κίνημα πρέπει να πάρει παλέψει η επιστημονική γνώση να είναι ανοιχτή και ελέυθερη στην πρόσβαη από τον καθένα
Απαιτούμε:
• Κατάργηση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών και των παραρτημάτων στην Ελλάδα ξέvων κολεγίων και κάθε μορφή ιδιωτικής εκπαίδευσης. Όχι στην αναγνώρηση επαγγελματικών δικαιωμάτων στα ΚΕΣ.
• Να αποσυρθεί ο νέος νόμος - πλαίσιο και ο πρότυπος κανονισμός σπουδώv . Καvέvας περιορισμός του ασύλου ,όχι στο όριο φοίτησης, όχι στους νέους αντιδραστικούς καvονισμούς, όχι στη θεσμοθέτηση του συστήματος αξιολόγησης, όχι στην κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτωνv, όχι στους μάνατζερ.
• Όχι στην οδηγία 2005/36/ΕΚ. Έξοδος της Ελλάδας από τον Κοινό Ευρωπα'ίκό Χώρο Αvώτατης Εκπαίδευσης (ΚΕΧΑΕ). Καμία θέσπιση Eθνικού Πλαισίου Προσόvτωv.
• Άμεση, ενιαία επαγγελματική κατοχύρωση των αποφοίτων της ΣΕΜΦΕ ως μηχανικοί.
• Θέσπιση επιπλέο εξεταστικής για τους επί πτυχίω. Καvονικοποίηση στα μαθήματα που έχει κοπεί πάνω από το 50% των φοιτητών.
• Εvιαία Παvεπιστημιακή Εκπαίδευση Δημόσια και Δωρεάν για όλες σε όλες τις βαθμίδες - χωρίς διαχωρισμούς σε ΑΕΙ-ΤΕΙ-ΙΕΚ-ΚΕΣ. Ελεύθερη πρόσβαση στην εκπαίδευση xωρίς οικοvομικούς - εξεταστικούς - ταξικούς φραγμούς. Μία σχολή αvά γvωστικό αvτικείμεvο. Καμία ειδίκευση και κατάτμηση - διάσπαση γvωστικώv αvτικειμέvων. Εvιαία πτυχία με κατοχυρωμένα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, μόνη προϋπόθεση για την εύρεση δουλειάς. Καμία εvτατικοποίηση των ρυθμών σπουδών μας. Κατάργηση της βάσης του 10 για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Εvιαίο 12χρovo σχολείο.
• Ελεύθερη πρόσβαση όλων στην επιστημονική γνώση.
• Μπλοκάρισμα της Διαδικασίας της Μπολόνια. Όχι στις πιστωτικές μοvάδες, το συμπλήρωμα διπλώματος, το σπάσιμο του πτυχίου σε bachelor - master, και τον ατομικό φάκελο προσόvτωv που οδηγούν στην πλήρη εξατομίκευση, την κατάργηση του συλλογικού δρόμου προς την εργασία και τη συλλογική διαπραγμάτευση των εργαζομέvων.
• Κανένας περιορισμός των δημοκρατικών δικαιωμάτωv. Ελευθερία στην πολιτική δράση και σκέψη. Διεύρυνση του ασύλου σε σχολεία και εργασιακούς χώρους. Ενάντια στα λευκά κελιά, καμία ειδική μεταχείριση στους πολιτικούς κρατούμενους. Κατάργηση των τρομονόμων.
• Άμεση αθώωση και καμία δίωξη όλων των αγωνιστών του φοιτητικού κινήματος. Καμία καταστολή, τρομοκράτηση, συκοφάντηση και ποινικοποίηση των αγώνων μας.
• Δωρεάν σίτιση, στέγαση, μεταφορές, συγγράμματα, σημειώσεις.
• Απαιτούμε την άμεση νομιμοποίηση όλων των μεταναστών χωρίς όρους και προϋποθέσεις με πολιτικά δικαιώματα και δικαίωμα ψήφου. Άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες καθώς και άνοιγμα των συνδικάτων στους μετανάστες, νόμιμους και «παράνομους».
• Όχι στη στράτευση στα 18. Καμία δίωξη και καταδίκη στους αvτιρρησίες συνείδησης. Καμία εμπλοκή της Ελλάδας σε αποστολές εκτός συνόρων. Κανένας νέος μισθοφόρος. Πολιτικά δικαιώματα και ελεύθερη συνδικαλιστική δράση των στρατευμένων.
• 1400 ευρώ για όλο τον λαο. Συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματίων σε αγωνιστική κατεύθυνση
• Αξιοπρεπής ζωή από μια και μοvό δουλειά. Δουλειά για όλους. Ανθρώπινοι ρυθμοί εργασίας
Αποφασίζουμε
• Κατάληψη της σχολής από την Τετάρτη 10/3 έως την Παρασκευή 12/3. Σύγκληση ανοιχτής συντονιστικής επιτροπής αμέσως μετά την ΓΣ για την διαχείριση της κατάληψης
• Συμμετοχή στην απεργία την Πέμπτη 11/3 και την πορεία με προσυγκέντρωση στις 10:00 στο Μουσείο
• Συμμετοχή στην πορεία σήμερα ενάντια στο νομοσχέδιο για τους μετανάστες
• Παράσταση διαμαρτυρίας στην Σύγκλητο όποτε και να γίνει
• Συμμετοχή σε κάθε κινητοποίηση ενάντια στα νέα μέτρα
• Νέα γενική συνέλευση την Τρίτη 16/3 στις 12:30 στο αμφ2
Read more!

Μήπως έχω πολλούς λόγους να πάω σήμερα στη Γένικη Συνέλευση;

Πολλά λόγια δεν χρειάζονται.. Μόνο κάποια ενδεικτικά νούμερα και να σκεφτούμε πόσο θα αλλάξει η ζωή μας και ειδικά πως θα προσπάθουμε να επιβιώσουμε, οτάν αποφοιτήσουμε απ΄τη σχολή και βγούμε στην περίφημη αγορά εργασίας..

Από τη μια μεριά έχουμε...:

  • Ο ΦΠΑ απο 19% αυξάνεται στο 21% και ο 9% στο 10% με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης(ψωμί, ρύζι κλπ..)
  • μείωση 12% σε όλα τα επιδόματα του δημοσίου, μείωση 7% στις συνολικές αποδοχές των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ
  • ο 13ος και ο 14ος μισθός μειώνονται κατά 30% κάτι το οποίο είναι χειρότερο απο το να κοβόταν τελείως ο 14ος
  • η βενζίνη αυξάνεται 8λεπτά/λίτρο
  • στα τσιγάρα και τα ποτά αυξάνεται ο φόρος κατα 20%
  • επιπλεόν φόρος στο ρεύμα(+το νεό ΦΠΑ)
  • καθολικό πάγωμα μισθών και συντάξεων
  • Όλα τα όρια ηλικίας για σύνταξη πάνε στα 65 χρόνια απο 1/1/2011(και ενδεχομένως να αυξηθεί στα 67).

και από την άλλη(...την καλή):
  • · 30.000 ελληνικές οικογένειες διαθέτουν περίπου 50 δις € στα private banking των τραπεζών ενώ άλλα 40 δις € έχουν καταθέσει έλληνες πολίτες στο εξωτερικό
  • · Μονο μέσα στο Χρηματιστήριο οι εταιρείες είχαν κέρδη 33,1 δις από το 2007 μέχρι το 2009
  • · Η Εθνική Τράπεζα την τελευταία πενταετία είχε κέρδη 6,3 δις €.
  • · 4000 περίπου ελληνικές επιχειρήσεις έχουν επενδύσει σχεδόν 20 δις € στο εξωτερικό.
  • · Την τετραετία 2004-08 χαρίστηκαν στις μεγαλοεπιχειρήσεις πάνω από 5,1 δις . Μειώνοντας τους φόρους
  • · Οι 10.000 offshore εταιρείες ελληνικών συμφερόντων διακινούν γύρω στα 500 δις € και το δημόσιο χάνει ετησίως από φόρους 6 δις.
  • · Κάθε χρόνο οι καταναλωτές πληρώνουν και οι επιχειρήσεις εισπράττουν αλλά δεν αποδίδουν, περί τα 6 με 6,5 δις € από ΦΠΑ.
  • · Η εισφοροδιαφυγή των εργοδοτών φτάνει τα 8 δις € ετησίως. Οι επιχειρήσεις οφείλουν 31 δις € στο δημόσιο.
  • Και πάνω που πήγαν να μας πείσουν πως «δεν υπάρχει σάλιο» ξόδεψαν 2,5 δις € + 6,5 δισ. € επιειδή το ειπέ το ΝΑΤΟ και για να βολεδέρνουν πιο πολλές φρεγάτες ανοικτά της Σομαλίας


Η κυβέρνηση του ΠαΣοΚ με τη σύμπραξη της ΝΔ υπό τις κατευθύνσεις της ΕΕ και με την συναίνεση των ξεπούλημένων ηγεσιων των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ προσπάθει να πάρει τα λίγα χρήματα που έχουν οι εργαζόμενοι τσακίζοντας δικαιώματα που έχουν κερδηθεί με χρόνιους και αιματοβαμμένους αγώνες..,ενω ταυτόχρονα είναι σαφές ότι το χρήμα ρέει άφθονο, αλλά σε λίγους. Το σκηνικό που διαμορφώνεται θυμίζει ..την περίοδο του μεσοπολέμου καθώς ούτε και η χούντα δεν εξαπέλυσε τέτοια επίθεση στους εργαζόμενους.Το δίλημα είναι σαφές: τι έχει πιο μεγάλη αξία;Να χαθούν κάποιες ώρες εργαστηρίων και μαθημάτων ή να χαθούν μισθοί και δικαιώματα όταν κάποιοι θα συνεχίσουν να θησαυρίζουν.....

Έμεις θα επιλέξουμε το δρόμο του ενιαίου αγώνα, στο πλάι των εργαζομένων γιατί θιγόμαστε ενιαία...γιατί δεν θα επιτρέψουμε να γίνουμε η γενιά που θα ζησει χειρότερα από την προηγούμενη!!!


Read more!