Σαν σήμερα πριν 65 χρόνια έφυγε ο Άρης. Δολοφονημένος από Έλληνες ταγματασφαλίτες, προδομένος από την ηγεσία του ΚΚΕ αλλά με την αύρα του ανθρώπου εκείνου που δεν συμβιβάζεται, δεν συναινεί, του επαναστάτη που παλεύει ανυποχώρητα.
Ο Άρης είναι μια από τις σημαντικότερες φιγούρες της σύγχρονης ιστορίας. Εμπνεύστηκε και υλοποίησε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, ήταν ο καπετάνιος του ΕΛΑΣ και υπό αυτόν οι αντάρτες πέτυχαν μια σειρά νικηφόρων μαχών, ήταν αυτός που οργάνωσε τον παρτιζάνικο αγώνα σε όλη την Ρούμελη.
Ο Άρης δεν είναι μυθικό πρόσωπο ή ήρωας μυθιστορήματος. Ήταν ο μεγαλύτερος έλληνας επαναστάτης αφιέρωσε την ζωή του στην μάχη για την απελευθέρωση και την λαοκρατία. Παραμένει το πρότυπο για μια άλλη αριστερά, ριζοσπαστική και επαναστατική, που δεν θα κάνει πίσω την κρίσιμη στιγμή, που δεν θα υπογράφει βάρκιζες, που δεν θα καταγγέλει τους αγωνιστές, που δεν θα ξεπουλά αγώνες για μικροπολιτικά συμφέροντα. Μια αριστερά της ανατροπής που θα παλεύει οι αγώνες να φτάνουν μέχρι το τέλος, που θα προτάσει πάντα την επαναστατική λύση.
Ο Άρης δεν συμβιβάστηκε ποτέ με την γραμμή για παύση του αντάρτικου και για ομαλή λύση στην κατάσταση. Μετά την φυγή των Γερμανών άνοιξε νέο αγώνα ενάντια στους νέους κατακτητές τους Άγγλους που ήρθαν να καταστείλουν τον επαναστατημένο λαό. Δυστυχώς, και αυτό το επιβεβαίωσε η ιστορία, δεν τα κατάφερε αλλά το παράδειγμα του θα μένει για πάντα φωτεινό. Ειδικά σήμερα που η χούντα της Κυβέρνησης της ΕΕ και του ΔΝΤ είναι εδώ βάζοντας έτσι στο επίκεντρο πάλι το κοινωνικό ζήτημα, οι επαναστατικές και ριζοσπαστικές λύσεις που πάντα πρεσβευε ο Άρης είναι η μόνη ρεαλιστική απάντηση
