Είμαστε σε μια ιδιαίτερα φορτισμένη πολιτικά περίοδο που χρωματίζεται αφενός από την επέκταση και όξυνση της οικονομικής κρίσης και των συνεπειών της, και αφετέρου από την αναταραχή που έχουν αφήσει όλοι οι πρόσφατοι κοινωνικοί αγώνες και η νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη. Σε αυτό το φόντο η κυβέρνηση με την αγαστή συνεργασία του ΠΑΣΟΚ και κάτω από την πίεση της ΕΕ επιχειρούν νέα επίθεση στα εργασιακά και νεολαιίστικα συμφέροντα σε δύο πυλώνες:
Εργασία: Βρήκαν φαίνεται τον τρόπο να ρεφάρουν την αναμενόμενη χασούρα από την κρίση τους: Με ένα γύρω αντιλαϊκών-αντεργατικών μέτρων που έρχονται να χτυπήσουν κεκτημένα χρόνων. Ο σύνδεσμος βιομηχάνων πρότεινε να καταργηθεί το 8ωρο (δηλώσεις Μίχαλου), να γενικευτεί η ελαστική εργασία, τη στιγμή που οι μισθοί μένουν καθηλωμένοι, τα ασφαλιστικά ταμεία καταρρέουν και η ανεργία θερίζει.
Δημοκρατικά δικαιώματα: Παράλληλα στο στόχαστρο μπαίνουν και οι ελευθερίες. Ποινικοποιείται (ως ένα νέο ιδιώνυμο) η χρήση κουκούλας, ετοιμάζεται ο αναχρονιστικός νόμος περί εξύβρισης της αρχής και οι δρόμοι της Αθήνας γεμίζουν αστυνομικές για να μας σώσουν από τον εσωτερικό εχθρό. Ταυτόχρονα διεξάγεται μια συντονισμένη προσπάθεια να καταργηθεί το άσυλο (βλέπε και πρόσφατη παραβίασή του στην Σέμφε) μιας και το κοινωνικό άσυλο των αγώνων και των κινημάτων είναι μια παραφωνία στην γενικευμένη σιγή που θέλουν να επιβάλουν.
Ο αντίλογος σε όλα αυτά δεν μπορεί παρά να είναι η αγωνιστική παρουσία όλων των κομματιών της εκπαίδευσης και της εργασίας και η οικοδόμηση μετώπων αντίστασης και ανατροπής. Πρώτο βήμα είναι αυτό τη Γενικής Απεργίας την Πέμπτη στις 2 Απρίλη που πρέπει να πάρει παλλαϊκά χαρακτηριστικά και που η παρουσία όλων αλλά και του Φοιτητικού μας Συλλόγου κρίνεται απαραίτητη. Ιδιαίτερα τώρα που τόσα πολλά κρίνονται για το ποιος θα βγει χαμένος από την κρίση, τώρα που λέξεις όπως λιτότητα, ανασφάλεια, ελαστασφάλεια, καταστολή, φτώχεια έχουν γίνει πράξη στην καθημερινότητά μας, τώρα που πρέπει να δοθεί ένα αποφασιστικό μήνυμα στις συνδικαλιστική γραφειοκρατία που για άλλη μια φορά επιλέγει την να δείξει σύνεση και διάθεση για διάλογο και συνδιαχείρηση με τους εργοδότες πηγαίνοντας κόντρα στις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων.
Φέτος επίσης συμπληρώνονται 60 χρόνια από την δημιουργία του ΝΑΤΟ, του βασικού ιμπεριαλιστικού μηχανισμού που τόσα χρόνια μας έχει «χαρίσει» πάμπολλους πολέμους και χούντες σε όλες τις γωνίες του πλανήτη και εκατόμβες νεκρών. Στις 4 Απρίλη οι «ηγέτες του» μαζεύονται στο Στρασβούργο για να γιορτάσουν. Θα είμαστε εκεί, τόσο στην Γαλλία όσο και στην μεγάλη αντιΝΑΤΟική πορεία στην Αθήνα το Σάββατο.
Ταυτόχρονα στη σχολή μόλις τελείωσε άλλη μια εξεταστική-εκατόμβη και γίνονται συζητήσεις για αλλαγή στο πρόγραμμα σπουδών. Θεωρούμε πως με αφορμή αυτά πρέπει να ανοίξει με σοβαρούς όρους επιτέλους το ζήτημα του ρυθμού σπουδών και του πάγιου αιτήματος του συλλόγου για την επί πτυχίο εξεταστική
Για όλους αυτούς τους λόγους θα πρέπει να είμαστε
Εργασία: Βρήκαν φαίνεται τον τρόπο να ρεφάρουν την αναμενόμενη χασούρα από την κρίση τους: Με ένα γύρω αντιλαϊκών-αντεργατικών μέτρων που έρχονται να χτυπήσουν κεκτημένα χρόνων. Ο σύνδεσμος βιομηχάνων πρότεινε να καταργηθεί το 8ωρο (δηλώσεις Μίχαλου), να γενικευτεί η ελαστική εργασία, τη στιγμή που οι μισθοί μένουν καθηλωμένοι, τα ασφαλιστικά ταμεία καταρρέουν και η ανεργία θερίζει.
Δημοκρατικά δικαιώματα: Παράλληλα στο στόχαστρο μπαίνουν και οι ελευθερίες. Ποινικοποιείται (ως ένα νέο ιδιώνυμο) η χρήση κουκούλας, ετοιμάζεται ο αναχρονιστικός νόμος περί εξύβρισης της αρχής και οι δρόμοι της Αθήνας γεμίζουν αστυνομικές για να μας σώσουν από τον εσωτερικό εχθρό. Ταυτόχρονα διεξάγεται μια συντονισμένη προσπάθεια να καταργηθεί το άσυλο (βλέπε και πρόσφατη παραβίασή του στην Σέμφε) μιας και το κοινωνικό άσυλο των αγώνων και των κινημάτων είναι μια παραφωνία στην γενικευμένη σιγή που θέλουν να επιβάλουν.
Ο αντίλογος σε όλα αυτά δεν μπορεί παρά να είναι η αγωνιστική παρουσία όλων των κομματιών της εκπαίδευσης και της εργασίας και η οικοδόμηση μετώπων αντίστασης και ανατροπής. Πρώτο βήμα είναι αυτό τη Γενικής Απεργίας την Πέμπτη στις 2 Απρίλη που πρέπει να πάρει παλλαϊκά χαρακτηριστικά και που η παρουσία όλων αλλά και του Φοιτητικού μας Συλλόγου κρίνεται απαραίτητη. Ιδιαίτερα τώρα που τόσα πολλά κρίνονται για το ποιος θα βγει χαμένος από την κρίση, τώρα που λέξεις όπως λιτότητα, ανασφάλεια, ελαστασφάλεια, καταστολή, φτώχεια έχουν γίνει πράξη στην καθημερινότητά μας, τώρα που πρέπει να δοθεί ένα αποφασιστικό μήνυμα στις συνδικαλιστική γραφειοκρατία που για άλλη μια φορά επιλέγει την να δείξει σύνεση και διάθεση για διάλογο και συνδιαχείρηση με τους εργοδότες πηγαίνοντας κόντρα στις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων.
Φέτος επίσης συμπληρώνονται 60 χρόνια από την δημιουργία του ΝΑΤΟ, του βασικού ιμπεριαλιστικού μηχανισμού που τόσα χρόνια μας έχει «χαρίσει» πάμπολλους πολέμους και χούντες σε όλες τις γωνίες του πλανήτη και εκατόμβες νεκρών. Στις 4 Απρίλη οι «ηγέτες του» μαζεύονται στο Στρασβούργο για να γιορτάσουν. Θα είμαστε εκεί, τόσο στην Γαλλία όσο και στην μεγάλη αντιΝΑΤΟική πορεία στην Αθήνα το Σάββατο.
Ταυτόχρονα στη σχολή μόλις τελείωσε άλλη μια εξεταστική-εκατόμβη και γίνονται συζητήσεις για αλλαγή στο πρόγραμμα σπουδών. Θεωρούμε πως με αφορμή αυτά πρέπει να ανοίξει με σοβαρούς όρους επιτέλους το ζήτημα του ρυθμού σπουδών και του πάγιου αιτήματος του συλλόγου για την επί πτυχίο εξεταστική
Για όλους αυτούς τους λόγους θα πρέπει να είμαστε
ΣΤΗΝ ΓΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 1/4 ΣΤΙΣ 12:30 ΣΤΟ ΑΜΦ2
