Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη
Είναι κάποιες φόρες που ο θυμός ξεχειλίζει και γίνεται φωτιά, που δίνεται μια αφορμή και η κοινωνία βάζει ένα τέλος στην γενικευμένη συναίνεση που έχει επιβάλλει η κυρίαρχη ιδεολογία ˙ είναι η ώρα της εξέγερσης! Το έχουμε δει ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν: Δεκεμβριανά, Μάης 68, Γαλλικά προάστια, Οαχάκα… Αυθόρμητα κινήματα, φαινομενικά μόνο ένας κεραυνός εν αιθρία, που με το δικό τους τρόπο κάθε φορά πάνε κόντρα στην καθεστηκυία τάξη πραγμάτων, κόντρα στην εξουσία, την καταστολή, την βάναυσα επιβεβλημένη πραγματικότητα.
Στο πρόσωπο του Αλέξη πυροβολείτε όλη τη νεολαία
Και δεν πυροβολείτε μια φορά. Πυροβολείτε καθημερινά: Στο σχολείο που καταδικάζεται σένα εξεταστικό Γολγοθά που καταστρέφει κάθε έννοια ελεύθερου χρόνου και που στο τέλος, με τη βάση του 10, οι μισή μαθητές μένουν εκτός και γίνονται βορά στην ιδιωτική εκπαίδευση. Στο πανεπιστήμιο που βλέπει τα πτυχία να χάνουν την αξία τους, τα ιδρύματα να υποτάσσονται στους νόμους της αγοράς και τη γνώση να μετατρέπεται σε κατάρτιση. Και κάθε φορά που βγαίνει να διαμαρτυρηθεί για τα κάθε λογής κυβερνητικά πονήματα και να διεκδικήσει, έρχεται αντιμέτωπη με την ωμή καταστολή και την πολιτική αναλγησία. Στο στρατό που καλείται να μπει σε ένα μηχανισμό που εξυπηρετεί τα επεκτατικά και κατασταλτικά σχέδια και αριθμεί κάθε χρόνο δεκάδες αυτόχειρες. Στην εργασία που επανδρώνει μια γενιά πιο άγριας εκμετάλλευσης καταδικασμένη στην ευελιξία και την συνεχή επανακατάρτιση, για 700 ευρώ στην καλύτερη των περιπτώσεων χωρίς σωματεία, συλλογικές συμβάσεις και ασφάλιση, με αβέβαιο συνταξιοδοτικό μέλλον χωρίς σταθερό ωράριο, σε stage, να πληρώνεται με το μπλοκάκι …
Όνειρο βγαλμένο από τους χειρότερους εφιάλτες τους
Σάββατο 6/12. Από στόμα σε στόμα διαδίδεται: ένας 15χρονος έπεσε νεκρός. Δεν περνούν λίγες ώρες και τα Εξάρχεια γεμίζουν κόσμο, μια αυθόρμητη πορεία ξεκινά. Έκτοτε ο χρόνος δεν περνά όπως συνήθως, η ιστορία γράφεται στο δρόμο! Την επομένη το μεσημέρι μεγάλη πορεία χτυπιέται βάναυσα. Την Δευτέρα άλλη μια τεράστια διαδήλωση γεμάτη οργή κατακλύζει τους δρόμους της Αθήνας. Τώρα πια τα βλέμματα όλου του κόσμου είναι στραμμένα στην Ελλάδα! Στο δρόμο βγαίνουν και οι μαθητές. Από τις πρώτες μέρες γίνονται στα σχολεία συνελεύσεις και καταλήψεις, μαθητικές πορείες διοργανώνονται σε όλες σχεδόν τις πόλης της χώρας με κατεύθυνση στα αστυνομικά τμήματα οπού ακολουθούν και μαζικές συγκρούσεις με τα «όργανα της τάξης». Την ίδια στιγμή σε όλα τα πανεπιστήμια γίνονται Γενικές Συνελεύσεις που παμψηφεί αποφασίζονται οι πλέον ριζοσπαστικές μορφές πάλης: συγκρούσεις- καταλήψεις – διαδηλώσεις. Στο πολυτεχνείο λαμβάνει χώρα μαζικότατη συνέλευση με εκατοντάδες φοιτητές και αμέσως μετά ακολουθεί πορεία από την πολυτεχνειούπολη στο κέντρο δια μέσω των συνοικιών του Ζωγράφου για να ενωθούμε με τις χιλιάδες κόσμου στο Σύνταγμα. Την Τετάρτη 10/12 γίνεται η προγραμματισμένη γενική απεργία. Η Εξέγερση αποκτά πλέον παλλαϊκό χαρακτήρα. Εργαζόμενοι φοιτητές και μαθητές πορεύονται μαζί. Συντονιστικά γίνονται την ίδια μέρα για την κλιμάκωση της δράσης. Έκτοτε και μέχρι τις γιορτές ο κινηματικός πήχης μένει αμειώτως. Καθημερινά έχουμε πορείες στο κέντρο, τα προάστια αλλά και κάθε άλλη πόλη. Καταλήψεις σε σχολεία και σχολές (φτάνουν τις 200 πανελλαδικά), επιθέσεις σε τμήματα και τράπεζες, αποκλεισμοί δρόμων καταλήψεις δημόσιων κτιρίων. Η κυβέρνηση επέλεξε να απαντήσει με το μόνο τρόπο που ξέρει: ωμή βία και καταστολή. Κάθε πορεία πνίγεται στα χημικά ( τα οποία εμπλουτίζονται με νέα ισραηλινής προέλευσης). Γίνονται χιλιάδες προσαγωγές και εκατοντάδες αγωνιστές παραπέμπονται σε δίκη κάποιοι από τους οποίους με τον τρομονόμο και προφυλακίζονται. Ακόμα σημειώνεται και νέα δολοφονική επίθεση σε ανήλικο! Στο Περιστέρι μαθητής κατειλημμένου σχολείου δέχεται πλαστική σφαίρα. Στο Π. Φάληρο τη μέρα της κηδείας του Αλέξη ζητάδες δεν διστάζουν να πυροβολήσουν στον αέρα για εκφοβισμο ενώ στη Πάτρα παράλληλα με τους αλήτες των ματ κατασταλτικό ρόλο παίρνουν και διάφοροι ακροδεξιοί φασίστες.
Κάτω αυτή η κυβέρνηση των δολοφόνων
Αυτή ή δολοφονία δεν ήταν ένα τυχαίο γεγονός. Ήταν ένα αναπόφευκτο κυβερνητικό έγκλημα, το απόγειο αυταρχικότητας μιας πολιτικής δεν δίστασε να ξεπουλήσει τη δημόσια περιούσια, να διαλύσει τα ασφαλιστικά ταμεία, να χαρίσει γη στις μόνες και 28 δις στους τραπεζίτες, να πνίξει στο αίμα και τα δακρυγόνα τις φοιτητικές κινητοποιήσεις, μια πολιτική σκότωνε αλλοδαπούς στην Πέτρου Ράλλη πριν λίγους μήνες, μία έγκυο στην Λευκίμη και άγνωστο αριθμό μεταναστών στα σύνορα αργά ή γρήγορα με τη νοοτροπία πραίτορα θα σήκωνε όπλο και σε ένα 15χρονο παιδί. Γι’ αυτό και η πολιτική αυτή πρέπει να ηττηθεί, αυτή η κυβέρνηση πρέπει να πέσει από τα κάτω και τα αριστερά, από το μαχόμενο λαϊκό κίνημα. Να πέσει και αυτή αλλά και κάθε άλλος επίδοξος διαχειριστής της ίδιας πολιτικής είτε αυτό είναι το Πασοκ είτε κάποια άλλη συμμαχία. Να πέσει και να πάρει μαζί της όλα όσα έφερε: όλους τους νόμους, τις ιδιωτικοποιήσεις την καταστολή. Να αποσπάσουμε νίκες που θα ανατρέψουν τους συσχετισμούς για το λαϊκό και νεολαιίστικο παράγοντα και θα αποτρέψουν από οποιοδήποτε άλλο στον μέλλον να κάνει τα ίδια. Να διαλυθούν αμέσως τα ΜΑΤ, να αφοπλιστεί η αστυνομία
Τίποτα δεν τέλειωσε
Το φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα θα συνεχίσει τον αγώνα και πάρει μαζί και άλλα κομμάτια της κοινωνίας. Στο χέρι όλων μας είναι να δείξουμε πως αυτό που ζήσαμε τον Δεκέμβρη του 2008 δεν ήταν ένα συμπτωματικό γεγονός, πως πλάι στο «μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι» το κίνημά μας θα μπορέσει να αποκτήσει λόγο που αφενός θα εσωτερικεύσει επιμέρους αιτήματα και διεκδικήσεις σημειώνοντας έτσι υλικές νίκες, και αφετέρου θα καταφέρει να συνολικοποιήσει τον αγώνα σε ένα μαζικό κίνημα ανατροπής που θα θέτει σε αμφισβήτηση όλο το υφιστάμενο σύστημα. Ειδικά οι φοιτητές έχουμε πολλούς λόγους για να μην βάλουμε τελεία. Είναι εδώ και καιρό γνώστη πρόθεση του αστικού συνασπισμού εξουσίας να δώσει επαγγελματικά δικαιώματα στα ΚΕΣ, ενώ είναι ανοιχτό και το μέτωπο του νόμου πλαίσιο. Την ίδια στιγμή ζήτημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών γίνεται ξανά πολύ επίκαιρο ειδικά μετά τη νέα αντιτρομοκρατική εκστρατεία που αρχίζει να υφαίνεται και το δόγμα μηδενικής ανοχής που εγκαινίασε ο υφυπουργός Μαρκαντωνάκης στην πορεία στις 9/1 με συλλήψεις διαδηλωτών και δικηγόρων, ξυλοδαρμούς δημοσιογράφων και τραυματιών ενώ από παντού γίνεται μια συντονισμένη επίθεση για την κατάργηση του ασύλου.
Την προηγούμενη περίοδο ζήσαμε την μεγαλύτερη εξέγερση στην Ελλάδα από την μεταπολίτευση. Μία εξέγερση που συγκίνησε όλο τον κόσμο και οδήγησε μέχρι και τον Σαρκοζί να πάρει πίσω τα εκπαιδευτικά μέτρα του. Ας στείλουμε ένα μήνυμα άγχους στα επιτελεία τους: Η νεολαία είναι εδώ και…
…Θα συνεχίσουμε μέχρι τη νίκη
Αριστερή Ριζοσπαστική Συσπείρωση
ΕΑΑΚ
