ΜΙΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Τον τελευταίο μήνα γίναμε μάρτυρες ενός μεγαλειώδους κινήματος στην ελληνική κοινωνία. Ένα κίνημα στο οποίο, με αφορμή τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη στα Εξάρχεια απο αστυνομικούς, εκφράστηκαν η οργή και ο θυμός της νεολαίας και των εργαζομένων για το δύσκολο παρών και το ακόμα χειρότερο μέλλον που του υπόσχονται, αλλά και η ελπίδα οτι αυτό μπορεί να αλλάξει και μπορούμε να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο μέλλον. Στις κινητοποιήσεις, που εξακολουθούν με μεγάλη ένταση εδώ και 40 μέρες, συναντήθηκαν μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι
και δημιούργησαν μια τέτοια δυναμική αναγκάζοντας, μεταξύ άλλων, κάθε πολιτικό κόμμα να πάρει θέση και δια του λόγου αλλά και των πρακτικών του να τοποθετηθεί σε σχέση με αυτές. Το ΠΑΣΟΚ, ως έτερος πυλώνας εξουσίας, καταδίκασε την κυβέρνηση για την αδυναμία της να καταστείλει αποτελεσματικά τις κινητοποιήσεις, ενώ το ΛΑΟΣ εκφράζοντας τα πιο αντιδραστικά και συντηρητικά κομμάτια της κοινωνίας καλούσε την κυβέρνηση να πάρει μέτρα που θυμίζουν την εποχή της 7ετίας. Η Ν.Δ. όμως βρήκε επίσης έναν, όχι και τόσο απροσδόκητο, σύμμαχο στο πρόσωπο του ΚΚΕ.
Από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ καταδίκασε τις πρακτικές μαζικής λαϊκής αντιβίας που υιοθέτησαν πλατιές μάζες(π.χ. επιθέσεις μαθητών στα αστυνομικά τμήματα) σαν απάντηση στην άγρια καταστολή με τις εκατοντάδες συλλήψεις,τους τόνους δακρυγόνων και τους δεκάδες τραυματίες. Αναπαρήγαγε την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης και των πλέον συντηρητικών υποστηρικτών της περί "προβοκατόρων", "ξενοκίνητων" κουκουλοφόρων, "οργανωμένου σχεδίου αποσταθεροποίησης" κλπ
Αποκορύφωμα αυτής της τακτικής ήταν το εμετικό δημοσίευμα του "Ριζοσπάστη"στις 28/12 όπου επιχειρούσε ουσιαστικά να αθωώσει τον δολοφόνο του 15χρονου παρουσιάζοντάς τον σαν "λαϊκό παιδί" που κατέληξε στην αστυνομία για λόγους επιβίωσης και τον 15χρονο σαν "κακομαθημένο πλουσιόπαιδο" και "χούλιγκαν των γηπέδων". Χαρακτηριστικό της στάσης του ΚΚΕ είναι επίσης το τσουβάλιασμα των επιθέσεων του "Επαναστατικού Αγώνα" με τους κουκουλοφόρους και το κίνημα γενικότερα, κάτι που διευκολύνει την προσπάθεια της κυβέρνησης να ταυτίσει την πρακτική του ένοπλου αγώνα με τις κινητοποιήσεις. Αυτή η τακτική του ΚΚΕ κατά την γνώμη μας οφείλεται αφενός στην προσπάθειά του να εκφράσει συντηρητικά κομμάτια μικροαστών που σε περιόδους τέτοιων κινημάτων προτάσσουν την ανάγκη για επιστροφή στην ομαλότητα,αφετέρου στο ότι προτεραιότητά του είναι η κοινοβουλευτική του ενίσχυση για να ξεπεράσει τον έτερο εκφραστή της ρεφορμιστικής αριστεράς τον ΣΥΝ.
Ειδικότερα μετά την διακοπή των Χριστουγέννων από το σχήμα μας και από τα ΕΑΑΚ μπήκε στους φοιτητικούς συλλόγους η προοπτική συνέχισης των κινητοποιήσεων με συνελεύσεις, καταλήψεις και διαδηλώσεις για να πέσει η κυβέρνηση των δολοφόνων με τους όρους του κινήματος, παίρνοντας μαζί της όλους τους αντιδραστικούς νόμους που έχει ψηφίσει(ασφαλιστικό,ν. Πλαίσιο, ιδιωτικοποιήσεις) αλλά και κάθε άλλον επίδοξο διαχειριστή αυτού του συστήματος. Η Ν.Δ. προσπάθησε με την τακτική "μαστίγιο και καρότο"να επιβάλλει την "ομαλότητα". Η τακτική αυτή στο χώρο της εκπαίδευσης συμπυκνώθηκε με τις δηλώσεις του νέου υπουργού περί "διαλόγου" την ίδια μέρα που μια μεγάλη διαδήλωση 20.000 μαθητών και φοιτητών δέχθηκε την πιο άγρια και βάρβαρη καταστολή.
Στην σχολή μας αυτός που ανέλαβε να παίξει τον ρόλο της δύναμης ομαλότητας που θα καταστείλει τις κινητοποιήσεις είναι η Π.Κ.Σ. κάνοντας τα πάντα για να κρατήσει την σχολή ανοιχτή (ούτε μια μέρα κατάληψη, προσπάθεια για να γίνει μόνο μία συνέλευση αυτές τις 2 εβδομάδες).Αποκορύφωμα τα όσα έγιναν στις δύο τελευταίες συνελεύσεις και ειδικότερα στην πρόσφατη συνέλευση στις 14/1.Στην συνέλευση αυτή το πλαίσιο της ΠΚΣ στηρίχθηκε μαζικά από μέλη και στελέχη της ΔΑΠ χωρίς καμιά προσπάθεια να τηρηθούν ούτε τα προσχήματα με μοναδικό στόχο να αποτραπεί το ενδεχόμενο, που όπως αποδεικνύει και το αποτέλεσμα της συνέλευσης (πλαίσιο ΕΑΑΚ 104,πλαίσιο ΠΚΣ 112) ήταν πολύ πιθανό, ο σύλλογος να συνεχίσει σε μια αγωνιστική κατεύθυνση με κατάληψη της σχολής και συμμετοχή στο χθεσινό και το αυριανό συλλαλητήριο. .Η βρώμικη αυτή συμπαιγνία ΠΚΣ-ΔΑΠ συνάντησε την οργή και την χλεύη του ακροατηρίου της συνέλευσης που εκφράστηκε με συνθήματα για την απροκάλυπτη συμπόρευση της ΠΚΣ, όπως και του ΚΚΕ, με τους δολοφόνους της ΔΑΠ-ΟΝΝΕΔ και της Ν.Δ. Για εμάς προκαλεί λύπη αλλά και οργή μια δύναμη που θέλει να αυτοαποκαλείται "αριστερή" να συσπειρώνει τις δυνάμεις εκείνες που εναντιώνονται στις κινητοποιήσεις και να κάνει τα πάντα ώστε μια κυβέρνηση που δολοφονεί ουσιαστικά "να την βγάλει λάδι"
Η συνέχεια για εμάς δεν μπορεί παρά να είναι άλλη από τις μαζικές συνελεύσεις,τις διαδηλώσεις και τις καταλήψεις που όπως έχει δείξει και η ίδια η ιστορία είναι τα πιο αποτελεσματικά όπλα των φοιτητών εναντίων όσων υπονομεύουν το παρόν και το μέλλον τους. Καταδικάζοντας σαφώς και με τον πιο έντονο τρόπο όσους προσφέρουν "χείρα βοηθείας" στην κυβέρνηση συνεχίζουμε για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας ενάντια σε αυτούς που δολοφονούν την νεολαία, για να κρατήσουμε ζωντανή την φλόγα του αγώνα.
